تلاش کنیم مروج فرهنگ «شهروندی سالم، مسئول و اثرگذار» باشیم
پیام نوروزی و متفاوت مشاور وزیر بهداشت به مناسبت آغاز سال نو
پیام نوروزی دکتر علی اکبر سیاری مشاور وزیر بهداشت
میگنا: دکتر علي اكبر سیاری مشاور وزیر بهداشت و استاد دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در پیام تبریک خود به مناسبت آغاز سال جدید، تاکید کرد: باید برای دلنشین کردن هرچه بیشتر زندگی در سال 97 تلاش کنیم مروج فرهنگ " شهروندی سالم، مسئول و اثرگذار" باشیم که تضمین کننده جامعه ای سالم، شادی آفرین، توأم با نظم و انضباط، امنیت و رفاه اجتماعی و نقد پذیر است.
وي در این پیام ضمن توصیه های خود مراقبتی در جهت حرکت در مسیر کمال، ارتقاء سلامت فردی و اجتماعی و توسعه کشور، توصیه هایی نیز به جوانان ارائه داده است.
متن این پیام به شرح زیر است:
آغاز سال نو فرصت و سنت حسنه ای در کشور برای برقراری ارتباط موثر در زمینه تعامل و گفتگو ، تبادل اطلاعات و احساسات، همدلی و آشنایی مردم ایران با شادیها، غم ها، مشکلات، اندیشه ها و نوآوریهای همدیگر است. لذا فرصت را مغتنم شمرده، ضمن تبریک سال نو و آرزوی سلامتی برای همه مردم ایران از شما دعوت میکنم برای دلنشین کردن هرچه بیشتر زندگی در سال 97 تلاش نماییم مروج فرهنگ " شهروندی سالم، مسئول و اثرگذار" باشیم که تضمین کننده جامعه ای سالم، شادی آفرین، توأم با نظم و انضباط، امنیت و رفاه اجتماعی و نقدپذیر است.
بیایید باهم از خداوند بزرگ امنیت، سلامت، رفاه اجتماعی، عافیت و عاقبت به خیری برای خودمان، مردم کشورمان و مردم جهانی که در آن زندگی می کنیم، طلب نموده و دست کسانی را که در حفظ و حراست، امنیت و تمامیت ارضی کشورمان در این منطقه آشوب زده در تلاش هستند به نشانه قدردانی بفشاریم و دعاگوی آنان باشیم.
بیایید با خود و خدای خود عهد ببندیم که فداکاری و از خودگذشتگی را سرلوحه کارمان قرار داده و گوهر وجودمان را با عشق به خدا و تفکر درباره خودمان، پدیده های هستی و اسماء و صفات الهی پرورش دهیم. بیایید معاشرت و حشر و نشرمان را با اشخاص شایسته، صالح، موفق و سالم بیشتر کنیم و درصدد توسعه دوستی های خوبمان در سال 97 باشیم. گذشت، محبت و کمک به دیگران را تمرین کرده، کینه توزی را کنار بگذاریم، همه خصلتهای خوب افراد را بازگو کنیم و در خود نیز به وجود آوریم. با دیگران به خوبی صحبت و مراوده کنیم. سعی کنیم ارزش خود و همکاران مان را بالا ببریم و از تحقیر و سرزنش خود، دیگران و کشورمان بپرهیزیم. در سال 97 سعی کنیم دوستانمان را بیشتر به شادی دعوت کنیم. از عباراتی مانند "ببخشید" ، "اشتباه کردم"، "نمیدانم" ، "خواهش میکنم" ، "ممنونم" وجملاتی زیبا و پرمهر ودلنشین بیشتر استفاده کنیم.
گذشته به تاریخ پیوسته و آینده از راه نرسیده است. امروز فرصتی است که هم اکنون در اختیار داریم و قابل ذخیره کردن نیست. پس از مسائل کوچک و کم اهمیت، برافروخته نشویم. نگران آن نباشیم که چه کسی ما را دوست ندارد و دیگران چه می کنند و چه میگ ویند. در عوض از محبت آنان که دوستمان دارند لذت ببریم وشادیهای زندگیمان را به همدیگر هدیه دهیم.
تلاش کنیم تا آگاه به همه شئون زندگی، مسائل و امور جامعه و کشورمان، منطقه و جهان باشیم و در برنامه-های عام المنفعه بیشتر شرکت کنیم. مسئولیت پذیر نسبت به خود، اطرافیان و جامعه در تمام ابعاد آن باشیم. حامی محیط زیست سالم و ارزشهای والای آن، حامی فقرا و نیازمندان به ویژه دردمندان جامعه باشیم. اهل گذشت، صبوری، حسن خلق و حامی سرمایه های اجتماعی توام با احساس مسئولیت نسبت به مردم و جامعه باشیم. پایبند به قوانین و مقررات، پاسخگو، عدالت محور، برخوردار از اطلاعات به روز جامعه بوده و قبل از سخن گفتن و اقدام کردن، ابتدا فکر کنیم.
وي در این پیام ضمن توصیه های خود مراقبتی در جهت حرکت در مسیر کمال، ارتقاء سلامت فردی و اجتماعی و توسعه کشور، توصیه هایی نیز به جوانان ارائه داده است.
متن این پیام به شرح زیر است:
آغاز سال نو فرصت و سنت حسنه ای در کشور برای برقراری ارتباط موثر در زمینه تعامل و گفتگو ، تبادل اطلاعات و احساسات، همدلی و آشنایی مردم ایران با شادیها، غم ها، مشکلات، اندیشه ها و نوآوریهای همدیگر است. لذا فرصت را مغتنم شمرده، ضمن تبریک سال نو و آرزوی سلامتی برای همه مردم ایران از شما دعوت میکنم برای دلنشین کردن هرچه بیشتر زندگی در سال 97 تلاش نماییم مروج فرهنگ " شهروندی سالم، مسئول و اثرگذار" باشیم که تضمین کننده جامعه ای سالم، شادی آفرین، توأم با نظم و انضباط، امنیت و رفاه اجتماعی و نقدپذیر است.
بیایید باهم از خداوند بزرگ امنیت، سلامت، رفاه اجتماعی، عافیت و عاقبت به خیری برای خودمان، مردم کشورمان و مردم جهانی که در آن زندگی می کنیم، طلب نموده و دست کسانی را که در حفظ و حراست، امنیت و تمامیت ارضی کشورمان در این منطقه آشوب زده در تلاش هستند به نشانه قدردانی بفشاریم و دعاگوی آنان باشیم.
بیایید با خود و خدای خود عهد ببندیم که فداکاری و از خودگذشتگی را سرلوحه کارمان قرار داده و گوهر وجودمان را با عشق به خدا و تفکر درباره خودمان، پدیده های هستی و اسماء و صفات الهی پرورش دهیم. بیایید معاشرت و حشر و نشرمان را با اشخاص شایسته، صالح، موفق و سالم بیشتر کنیم و درصدد توسعه دوستی های خوبمان در سال 97 باشیم. گذشت، محبت و کمک به دیگران را تمرین کرده، کینه توزی را کنار بگذاریم، همه خصلتهای خوب افراد را بازگو کنیم و در خود نیز به وجود آوریم. با دیگران به خوبی صحبت و مراوده کنیم. سعی کنیم ارزش خود و همکاران مان را بالا ببریم و از تحقیر و سرزنش خود، دیگران و کشورمان بپرهیزیم. در سال 97 سعی کنیم دوستانمان را بیشتر به شادی دعوت کنیم. از عباراتی مانند "ببخشید" ، "اشتباه کردم"، "نمیدانم" ، "خواهش میکنم" ، "ممنونم" وجملاتی زیبا و پرمهر ودلنشین بیشتر استفاده کنیم.
گذشته به تاریخ پیوسته و آینده از راه نرسیده است. امروز فرصتی است که هم اکنون در اختیار داریم و قابل ذخیره کردن نیست. پس از مسائل کوچک و کم اهمیت، برافروخته نشویم. نگران آن نباشیم که چه کسی ما را دوست ندارد و دیگران چه می کنند و چه میگ ویند. در عوض از محبت آنان که دوستمان دارند لذت ببریم وشادیهای زندگیمان را به همدیگر هدیه دهیم.
تلاش کنیم تا آگاه به همه شئون زندگی، مسائل و امور جامعه و کشورمان، منطقه و جهان باشیم و در برنامه-های عام المنفعه بیشتر شرکت کنیم. مسئولیت پذیر نسبت به خود، اطرافیان و جامعه در تمام ابعاد آن باشیم. حامی محیط زیست سالم و ارزشهای والای آن، حامی فقرا و نیازمندان به ویژه دردمندان جامعه باشیم. اهل گذشت، صبوری، حسن خلق و حامی سرمایه های اجتماعی توام با احساس مسئولیت نسبت به مردم و جامعه باشیم. پایبند به قوانین و مقررات، پاسخگو، عدالت محور، برخوردار از اطلاعات به روز جامعه بوده و قبل از سخن گفتن و اقدام کردن، ابتدا فکر کنیم.
توصیه های خود مراقبتی در جهت حرکت در مسیر کمال، ارتقاء سلامت فردی و اجتماعی و توسعه کشور
• ارتباط با خدا که شامل ذکر( نماز وقرائت قرآن )، تفکر و تعقل، استغفار، شکر، تسبیح و نیایش است را همواره تمرین و ترویج کنیم.
• ارتباط با خود، پدر و مادر، همسر و فرزندان، همکاران، دوستان و مردم کوچه و بازار را تقویت کرده و خدمت بدون منت به آنان را در برنامه روزانه خود قرار دهیم.
• خالق سلامتی مان باشیم و سر رشته زندگی را در دست خود بگیریم و در این عرصه ماندگار، پرهیز از دروغگویی و فریب، خیر رسانی به مردم، وفای به عهد، لبخند و صبوری را الگوی عملی و اخلاقی خود قرار دهیم. قدر سلامتی جسمی، روانی، اجتماعی و معنوی خود را بدانیم و در جهت حفظ و ارتقاء آن تلاش نماییم و مسئولیت آن را بپذیریم.
• برای دستیابی به قله موفقیت فردی و اجتماعی به جای اسراف، تبذیر وکم کاری، عیب جویی و عیب بینی، تلاش کنیم تا سخت کوشی، نظم و انظباط و تعقل، تدبر و تفکر، صرفه جویی، قناعت و تفکر مثبت، سرمایه گذاری، تولید و اشتغال را در کشور ترویج دهیم و آن را جزء فرهنگ کشورمان نمائیم. به جای واردات کالا به فکر صدور کالا به خارج از کشور باشیم. اگر مشتری خارجی از کالا و خدمات ما استقبال کرد، مصرف و استقبال داخلی آن نیاز به تبلیغ نخواهد داشت.
• نشاط و شادابی، روح تازه ای به جان انسان می بخشد. یکی از راه های رسیدن به شادی، محبت کردن به دیگران است. پس مروج آن باشیم و آن راتمرین کنیم.
• در تحکیم نهاد خانواده که عامل اصلی انسجام جامعه و پیوندهای زناشویی سالم و ایمن که لذت بخش ، قانونی، شرعی و توام بارضایت مندی از زندگی مشترک است، بکوشیم وتلاش نماییم تا از فروپاشی خانواده ها پیشگیری نموده، سازگاری وتفاهم در خانواده ، جامعه و قومیت ها را در کشور تمرین و ترویج نماییم.
• روش تفکر منطقی وحل مسائل و مشکلات کشور را بیاموزیم وبه دیگران نیز آموزش دهیم و در این مسیر همیشه به نتایج کارها، برنامه ها و صرف و صلاح اقتصادی آن توجه داشته باشیم.
• تجربه موثرترین روش برای یادگیری است، از تجارب موفق دیگران استفاده کنیم. همواره دفتر و قلمی برای ثبت تجربیات روزانه، مشاهدات و برداشت¬ها، لطیفه ها ، رویاها، آرزوها، واهداف مان به همراه داشته باشیم .
• مطالعه مستمر وکنجکاوی در یادگرفتن را در برنامه های خود قراردهیم. باید هم چون یک عمل گرا بیندیشیم وهم چون یک متفکر عمل کنیم.
• در مذاکره و ارتباط موثر با دیگران، تهدید وارعاب نکنیم وعذرخواهی و دل جویی را فراموش ننماییم. عصبانی نشویم ولحن آرام و مهربان داشته باشیم. کسی را ملامت، سرزنش و تحقیر نکنیم و با طعنه وکنایه سخن نگوییم. لجبازی را کنار بگذاریم و به جای استفاده از انرژی احساسات و هیجانات از قدرت تفکر، تعقل و استدلال کمک بگیریم. به احساسات مذاکره کننده احترام بگذاریم ، به فرد گوینده توجه کرده وعلاقه نشان دهیم . به حرف های فرد مقابل گوش جان داده، در موقع گوش دادن نقش معلم ، قاضی و پزشک به خود نگیریم و توصیه، تجویز، تحقیر، طعنه، قضاوت و راهنمایی نکنیم. از خود بینی وخود شیفتگی پرهیز کنیم . عجول نباشیم و صبر پیشه کنیم.
• ارتباط با خدا که شامل ذکر( نماز وقرائت قرآن )، تفکر و تعقل، استغفار، شکر، تسبیح و نیایش است را همواره تمرین و ترویج کنیم.
• ارتباط با خود، پدر و مادر، همسر و فرزندان، همکاران، دوستان و مردم کوچه و بازار را تقویت کرده و خدمت بدون منت به آنان را در برنامه روزانه خود قرار دهیم.
• خالق سلامتی مان باشیم و سر رشته زندگی را در دست خود بگیریم و در این عرصه ماندگار، پرهیز از دروغگویی و فریب، خیر رسانی به مردم، وفای به عهد، لبخند و صبوری را الگوی عملی و اخلاقی خود قرار دهیم. قدر سلامتی جسمی، روانی، اجتماعی و معنوی خود را بدانیم و در جهت حفظ و ارتقاء آن تلاش نماییم و مسئولیت آن را بپذیریم.
• برای دستیابی به قله موفقیت فردی و اجتماعی به جای اسراف، تبذیر وکم کاری، عیب جویی و عیب بینی، تلاش کنیم تا سخت کوشی، نظم و انظباط و تعقل، تدبر و تفکر، صرفه جویی، قناعت و تفکر مثبت، سرمایه گذاری، تولید و اشتغال را در کشور ترویج دهیم و آن را جزء فرهنگ کشورمان نمائیم. به جای واردات کالا به فکر صدور کالا به خارج از کشور باشیم. اگر مشتری خارجی از کالا و خدمات ما استقبال کرد، مصرف و استقبال داخلی آن نیاز به تبلیغ نخواهد داشت.
• نشاط و شادابی، روح تازه ای به جان انسان می بخشد. یکی از راه های رسیدن به شادی، محبت کردن به دیگران است. پس مروج آن باشیم و آن راتمرین کنیم.
• در تحکیم نهاد خانواده که عامل اصلی انسجام جامعه و پیوندهای زناشویی سالم و ایمن که لذت بخش ، قانونی، شرعی و توام بارضایت مندی از زندگی مشترک است، بکوشیم وتلاش نماییم تا از فروپاشی خانواده ها پیشگیری نموده، سازگاری وتفاهم در خانواده ، جامعه و قومیت ها را در کشور تمرین و ترویج نماییم.
• روش تفکر منطقی وحل مسائل و مشکلات کشور را بیاموزیم وبه دیگران نیز آموزش دهیم و در این مسیر همیشه به نتایج کارها، برنامه ها و صرف و صلاح اقتصادی آن توجه داشته باشیم.
• تجربه موثرترین روش برای یادگیری است، از تجارب موفق دیگران استفاده کنیم. همواره دفتر و قلمی برای ثبت تجربیات روزانه، مشاهدات و برداشت¬ها، لطیفه ها ، رویاها، آرزوها، واهداف مان به همراه داشته باشیم .
• مطالعه مستمر وکنجکاوی در یادگرفتن را در برنامه های خود قراردهیم. باید هم چون یک عمل گرا بیندیشیم وهم چون یک متفکر عمل کنیم.
• در مذاکره و ارتباط موثر با دیگران، تهدید وارعاب نکنیم وعذرخواهی و دل جویی را فراموش ننماییم. عصبانی نشویم ولحن آرام و مهربان داشته باشیم. کسی را ملامت، سرزنش و تحقیر نکنیم و با طعنه وکنایه سخن نگوییم. لجبازی را کنار بگذاریم و به جای استفاده از انرژی احساسات و هیجانات از قدرت تفکر، تعقل و استدلال کمک بگیریم. به احساسات مذاکره کننده احترام بگذاریم ، به فرد گوینده توجه کرده وعلاقه نشان دهیم . به حرف های فرد مقابل گوش جان داده، در موقع گوش دادن نقش معلم ، قاضی و پزشک به خود نگیریم و توصیه، تجویز، تحقیر، طعنه، قضاوت و راهنمایی نکنیم. از خود بینی وخود شیفتگی پرهیز کنیم . عجول نباشیم و صبر پیشه کنیم.
توصیه هایی به جوانان:
امید هر کشوری به جوانان پویا ، توانا ، امیدوار به آینده ، با نشاط وسرزنده و بالنده ، دارای دانش ومهارت های لازم برای زندگی مولد وسازنده، برخوردار از دو بال تعلیم و تزکیه مناسب است که فرصت آن به لطف خدا وبه برکت جمهوری اسلامی ایران تا حدودی فراهم شده است. شما جوانان باید در ساختن خانواده ای پویا، متعادل و متعالی، کشوری پیشرفته وعاری از امراض ومشکلاتی چون فقر و جهل، بیکاری، خرافات و عقب ماندگی، رشوه و فساد و آسیب های اجتماعی به ویژه اعتیاد، طلاق، کودکان کار و خیابانی، بازماندگان از تحصیل، فرار مغزها، ظلم، ستم و استبداد، بی عدالتی، بی اعتمادی و نا امیدی، افسردگی و ناکامی، دروغ، تهمت و افتراء، غیبت، ریا و خیانت، خودبزرگ بینی و غرور، غفلت، نفاق، خشونت طلبی، بی تفاوتی، رفاه طلبی و رفاه زدگی، ساده انگاری و ساده لوحی، تعصب کور و عقب ماندن از غافله شتابان تولید علم و فن آوری و ثروت کوشا باشید. ایران و آینده ایران بزرگ و با عظمت از آن شماست و این مهم به دست توانای شما جوانان و با کمک گرفتن از اندیشمندان و صاحبان خرد، دانش و تدبیر، دل سوز کشور و مردم ممکن خواهد بود.
هم اکنون 5/4 میلیون جوان دانشجو در مقاطع مختلف تحصیلی در دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی کشور مشغول تحصیل هستند و چند میلیون فارغ التحصیل آموزش عالی در کشور داریم که توان بالقوه توسعه کشور محسوب می شوند و می توانند چرخ های توسعه کشور را به حرکت درآورند. جوانان کشور طی 8 سال دفاع مقدس و پس از آن، در مقابل دشمنان متجاوز و تروریست های افراطی که قصد تصرف و تجزیه کشور را داشتند، نشان دادند که در دفاع از میهن و سرزمین و نظام خود ایستاده و مصمم هستند. با این وجود اگر این جوانان در اثر نابرابری های اجتماعی و اقتصادی، محرومیت ها، تبعیض و بی عدالتی اجتماعی و اقتصادی، فساد در کشور را که در نتیجه عملکرد نظام و مسئولین رده های مختلف کشور طی سنوات گذشته ایجاد و در سالهای اخیر تشدید شده است ، مشاهده کنند، به سبب جوانی و هیجانات پر شور آن، می توانند لشکر قدرتمند نارضایتی ها را توام با رفتارهای خشونت آمیز اعتراضی و تخریبی خطرناکی رقم بزنند که کنترل آن توام با هزینه های سنگین برای کشور خواهد بود. برای حل این مسئله، به دو موضوع به طور هم زمان باید پرداخت. باید عوامل زمینه ساز شرایط موجود را شناسایی و به طور مستمر و پیوسته طی حرکت مثبت رو به جلو اصلاح نمود که نقش اصلی در این مورد برعهده دولت که مسئولیت اجرایی در کشور را دارا می باشد است. و از طرف دیگر باید چاشنی و انرژی اعتراضات و رفتارهای مخالفین و منتقدین را در مدار عقلانیت، تدبیر و تفکر و توجه به نتایج میان مدت و دراز مدت آن در سرنوشت مردم و کشور قرار داده و ریل گذاری نمود. این وظیفه بر عهده اندیشمندان و صاحبان خرد، صداو سیما، رسانه های عمومی و تخصصی، آموزش و پرورش، دانشگاه ها و آموزش عالی ، مراکز تحقیقاتی، حوزه های علمیه، خانواده ها، محافل خانوادگی و دوستانه، جلسات و هیات های مذهبی، انجمن های علمی و حرفه ای، احزاب و گروه های سیاسی، مدیران و کارشناسان کشور است.
امید هر کشوری به جوانان پویا ، توانا ، امیدوار به آینده ، با نشاط وسرزنده و بالنده ، دارای دانش ومهارت های لازم برای زندگی مولد وسازنده، برخوردار از دو بال تعلیم و تزکیه مناسب است که فرصت آن به لطف خدا وبه برکت جمهوری اسلامی ایران تا حدودی فراهم شده است. شما جوانان باید در ساختن خانواده ای پویا، متعادل و متعالی، کشوری پیشرفته وعاری از امراض ومشکلاتی چون فقر و جهل، بیکاری، خرافات و عقب ماندگی، رشوه و فساد و آسیب های اجتماعی به ویژه اعتیاد، طلاق، کودکان کار و خیابانی، بازماندگان از تحصیل، فرار مغزها، ظلم، ستم و استبداد، بی عدالتی، بی اعتمادی و نا امیدی، افسردگی و ناکامی، دروغ، تهمت و افتراء، غیبت، ریا و خیانت، خودبزرگ بینی و غرور، غفلت، نفاق، خشونت طلبی، بی تفاوتی، رفاه طلبی و رفاه زدگی، ساده انگاری و ساده لوحی، تعصب کور و عقب ماندن از غافله شتابان تولید علم و فن آوری و ثروت کوشا باشید. ایران و آینده ایران بزرگ و با عظمت از آن شماست و این مهم به دست توانای شما جوانان و با کمک گرفتن از اندیشمندان و صاحبان خرد، دانش و تدبیر، دل سوز کشور و مردم ممکن خواهد بود.
هم اکنون 5/4 میلیون جوان دانشجو در مقاطع مختلف تحصیلی در دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی کشور مشغول تحصیل هستند و چند میلیون فارغ التحصیل آموزش عالی در کشور داریم که توان بالقوه توسعه کشور محسوب می شوند و می توانند چرخ های توسعه کشور را به حرکت درآورند. جوانان کشور طی 8 سال دفاع مقدس و پس از آن، در مقابل دشمنان متجاوز و تروریست های افراطی که قصد تصرف و تجزیه کشور را داشتند، نشان دادند که در دفاع از میهن و سرزمین و نظام خود ایستاده و مصمم هستند. با این وجود اگر این جوانان در اثر نابرابری های اجتماعی و اقتصادی، محرومیت ها، تبعیض و بی عدالتی اجتماعی و اقتصادی، فساد در کشور را که در نتیجه عملکرد نظام و مسئولین رده های مختلف کشور طی سنوات گذشته ایجاد و در سالهای اخیر تشدید شده است ، مشاهده کنند، به سبب جوانی و هیجانات پر شور آن، می توانند لشکر قدرتمند نارضایتی ها را توام با رفتارهای خشونت آمیز اعتراضی و تخریبی خطرناکی رقم بزنند که کنترل آن توام با هزینه های سنگین برای کشور خواهد بود. برای حل این مسئله، به دو موضوع به طور هم زمان باید پرداخت. باید عوامل زمینه ساز شرایط موجود را شناسایی و به طور مستمر و پیوسته طی حرکت مثبت رو به جلو اصلاح نمود که نقش اصلی در این مورد برعهده دولت که مسئولیت اجرایی در کشور را دارا می باشد است. و از طرف دیگر باید چاشنی و انرژی اعتراضات و رفتارهای مخالفین و منتقدین را در مدار عقلانیت، تدبیر و تفکر و توجه به نتایج میان مدت و دراز مدت آن در سرنوشت مردم و کشور قرار داده و ریل گذاری نمود. این وظیفه بر عهده اندیشمندان و صاحبان خرد، صداو سیما، رسانه های عمومی و تخصصی، آموزش و پرورش، دانشگاه ها و آموزش عالی ، مراکز تحقیقاتی، حوزه های علمیه، خانواده ها، محافل خانوادگی و دوستانه، جلسات و هیات های مذهبی، انجمن های علمی و حرفه ای، احزاب و گروه های سیاسی، مدیران و کارشناسان کشور است.
جوانان فهیم کشور نیز باید توجه داشته باشند که موفقیت واقعی هرگز تصادفی به دست نمی آید بلکه با پشتکار، تلاش، سخت کوشی، نظم و انضباط، درایت و دوراندیشی، عقلانیت، تدبر و تفکر، موقعیت شناسی و ادراک درست شرایط به دست می آید. به وضع موجود نباید رضایت داشت. افراد موفق پذیرای وضع موجود نبوده و سخت کوشی را سرلوحه کارها قرار می دهند. افراد فعال و اهل عمل به موفقیت ها می اندیشند و برای کسب آن سخت کوشی، استمرار، تمرکز، پافشاری و استقامت می ورزند و به آن ایمان دارند. به تلاش های خود احترام می گذارند و فعالیت و تلاش دیگران را ارج می نهند. شکوه، گلایه، بدگویی و تخریب کار بسیار ساده ای است. باید با افکار و اعمال مثبت و درست با تلاش در کار و حرفه خود، مسیر درست را بیابیم. تفاوت ها را باید پذیرفت و از کار خوب دیگران تعریف کرد. باید تلاش کنیم اشتباهات خود را بیش از اشتباهات دیگران ببینیم و در صدد یافتن راه حلی برای آن¬ها باشیم. گوش شنوا داشتن، پذیرش انتقادات منطقی و عقلانی و عاقلانه را در خود تمرین کنیم. ابتدا از خود شروع کنیم و از خود بپرسیم چه مسئولیت و وظیفه ای برعهده ما است و آن را چگونه انجام می دهیم، بعد از مسئولان جامعه و کشور نیز آن را مطالبه نماییم. باید عواملی که در خوشبختی و موفقیت مان در زندگی موثرهستند مانند برخورداری از سلامت فردی و اجتماعی، امنیت در کشور، تامین مالی، مهارت، دانش، توانایی، انگیزه کار در حرفه و مسئولیتی که برعهده ما است، وجود همدم سازگار، شایسته و درستکار ( پدر، مادر، همسر، همکار، همسایه، فرزند، دوست)، حسن خلق، آرامش درونی، آسودگی خیال، قناعت پیشگی و بی نیازی، توان کنترل حرص و طمع ، شجاعت، شهامت و غیرت، توانایی بخشش و گذشت از کسی که به ما بدی کرده است، احسان و کمک کردن به هم نوع، توانایی کنترل خشم، عصبانیت، شهوت، هوای نفس و استرس، پرهیز از مقایسه خود با دیگران، مسئولیت پذیری، مثبت اندیشی و لذت بردن از داشته ها و موفقیت های خود، ایجاد امید و نشاط و پرهیز از منفی گرایی و ترویج ناامیدی، گسترش صداقت و راست گویی ، امانت داری و وفای به عهد را ترویج نموده و در خود تقویت نماییم. برای رسیدن به کمال مطلوب در زندگی شخصی الگوی زیر را سرلوحه زندگی مان قرار دهیم و در این برنامه تعادلی برقرار کنیم تا تمامی ابعاد وجودمان رشد کرده و به کمال مطلوب برسد. کسانی در زندگی موفق خواهند بود که این چرخه کمال را در تمام ایام زندگی و عمرشان داشته باشند. باید روزانه این برنامه ها را مرور کرده و ارزیابی مستمر در جهت تحقق همه موارد داشته باشیم. با درنظر گرفتن اولویت های آن و با رصدکردن مستمر، پیگیری و اقدام عملی، مسیر موفقیت و رسیدن به کمال را در تمام ابعاد فردی و اجتماعی فراهم نماییم.
این برنامه ها عبارتند از :
1- برنامه ارتباط با خدا و امور معنوی
2- برنامه امور خانوادگی
3- برنامه رشد و کمال شخصی و حرفه ای و شغلی
4- برنامه امور اجتماعی
5- برنامه امور اقتصادی و رفاهی زندگی
6- برنامه سلامتی جسمی ، روانی، اجتماعی و معنوی
7- برنامه ارتباط و کمک به مردم به ویژه نیازمندان، اقوام، دوستان و همکاران
8- برنامه اوقات فراغت، تفریح و سرگرمی
9- برنامه کمک به حفظ محیط زیست سالم و صیانت از آن
10- برنامه کمک به حفظ تمامیت ارضی، استقلال، امنیت، آزادی، رشد و توسعه کشور
سخنی با مدیران و مسئولان کشور:
در نظام اداری کشور 97 هزار مدیر تا سطح رئیس اداره و تعداد 247 هزار مدیر از سطح رئیس اداره و پایین تر در کشور مشغول خدمت هستند. یکی از مشکلات اساسی و پایه ای در کشور، ضعف و نارسایی مدیریت و نظام اداری و نظام شایسته سالاری و شایسته گزینی و توانمندسازی آنان در کشور است که منجر به تشدید نارضایتی مردم شده و این مسئله روبه افزایش است.
مدیران و مسئولان در کشور باید هر روز از خود بپرسند ، امروز چه یاد گرفته ام ، چه مطالبی را به دیگران آموختم ، چه مشکلی را از کشور و مردم حل کردم، چه کمکی به دیگران و چه خدمتی به کشور نموده ام، مشکلات مردم را از خود بدانند و دست آنها را بگیرند. تکیه گاه بی منت مردم و جامعه باشند و این را وظیفه و ارزش برای خود دانسته و برای آن انتظار تقدیر و تشکر از کسی نداشته باشند.آنچه را برای خود می پسندند برای دیگران هم بپسندند و آنچه را برای خود نمی دپسندند برای دیگران هم نپسندند و در این مورد مستمر فکر کنند.
این برنامه ها عبارتند از :
1- برنامه ارتباط با خدا و امور معنوی
2- برنامه امور خانوادگی
3- برنامه رشد و کمال شخصی و حرفه ای و شغلی
4- برنامه امور اجتماعی
5- برنامه امور اقتصادی و رفاهی زندگی
6- برنامه سلامتی جسمی ، روانی، اجتماعی و معنوی
7- برنامه ارتباط و کمک به مردم به ویژه نیازمندان، اقوام، دوستان و همکاران
8- برنامه اوقات فراغت، تفریح و سرگرمی
9- برنامه کمک به حفظ محیط زیست سالم و صیانت از آن
10- برنامه کمک به حفظ تمامیت ارضی، استقلال، امنیت، آزادی، رشد و توسعه کشور
سخنی با مدیران و مسئولان کشور:
در نظام اداری کشور 97 هزار مدیر تا سطح رئیس اداره و تعداد 247 هزار مدیر از سطح رئیس اداره و پایین تر در کشور مشغول خدمت هستند. یکی از مشکلات اساسی و پایه ای در کشور، ضعف و نارسایی مدیریت و نظام اداری و نظام شایسته سالاری و شایسته گزینی و توانمندسازی آنان در کشور است که منجر به تشدید نارضایتی مردم شده و این مسئله روبه افزایش است.
مدیران و مسئولان در کشور باید هر روز از خود بپرسند ، امروز چه یاد گرفته ام ، چه مطالبی را به دیگران آموختم ، چه مشکلی را از کشور و مردم حل کردم، چه کمکی به دیگران و چه خدمتی به کشور نموده ام، مشکلات مردم را از خود بدانند و دست آنها را بگیرند. تکیه گاه بی منت مردم و جامعه باشند و این را وظیفه و ارزش برای خود دانسته و برای آن انتظار تقدیر و تشکر از کسی نداشته باشند.آنچه را برای خود می پسندند برای دیگران هم بپسندند و آنچه را برای خود نمی دپسندند برای دیگران هم نپسندند و در این مورد مستمر فکر کنند.
اهل نظم و انضباط، سختکوش و تلاشگر باشند. ساده زیست و ساده پوش باشند. همیشه دارای ظاهری آراسته و مرتب و محیط کاری سالم و بهداشتی باشند. درصدد آن باشند تا محیط کار و زندگی مردم در کشور را کم تنش تر ، شادتر، مولدتر نمایند و از مشکلات در این راه نهراسند. درصدد یافتن راه حلی برای مشکلات باشند و به تک تک افراد گوشزد نمایند که چقدر برایشان با ارزش هستند و در فراهم کردن اسباب سالم زیستی ، زندگی با کیفیت مناسب، سالم و شاد برای همه مردم به ویژه جوانان، اهتمام ورزند و به سالمندان و بازنشستگان جامعه احترام گذارده ، آنان را از سرمایه های ارزشمند اجتماعی به شمار آورند.
نسبت به رفتارهای پرخطر در جامعه مانند کم تحرکی، تغذیه ناسالم، مصرف دخانیات، الکل، مواد مخدر، مواد روانگردان و همچنین آسیب های اجتماعی مانند فقر، بیکاری، طلاق، حاشیه نشینی، بزه¬کاری، کودکان و نوجوانان بازمانده از تحصیل، کودکان کار و خیابانی، رفتارهای جنسی پرخطر و فرار مغزها، حساس بوده و در پیشگیری از آنها اثرگذار باشند و به دنبال راه حل عملی برای این ها باشند.
یکی از راه های کسب رضایت مردم و تحمل صبورانه مشکلات توسط آنان ایجاد ارتباطی موثر و مستمر ، مطلوب و دوطرفه توام با صداقت، رازداری، احترام، محبت و تلاش برای حل مشکلات و درک احساسات و ناراحتی های ایشان ، اجازه نقد و انتقاد و اعتراض به مردم و برخورد توأم با توجه و دلسوزی، صبر و شکیبایی، وقت شناسی، گوش شنوا داشتن، و در دسترس و در صحنه بودن، مسئولیت پذیری مدیران و مسئولان کشور است. مردم را باید به¬طور مستمر مشارکت داد، مطلع کرد، با آنان در ارتباط بود. این امور باید سرلوحه کار مدیران و مسئولان کشور باشد. مردم از ما مدیران و مسئولین امانت داری و پاک دستی، راستگویی، گفتگوی صادقانه، وفای به عهد، انتقال امید، مثبت اندیشی و ایجاد محیط امن و صمیمانه توام با دریافت خدمت و در عین حفظ کرامت انسانی، حل گرفتاریها، مشکلات، چالش ها و معضلات کشور را انتظار دارند. چه خوب است که به عنوان یک مدیر، به همگان مهر ورزیم، تبسم را به مردم، خانواده و همکاران خود هدیه نماییم. همه تلاش نماییم که شاخصهای توسعه در کشور بهبود یابد، فضای کسب و کار در کشور روانتر و ایمن تر و سالم تر شود. ضمن توجه به لزوم پاسخگویی نظام اداری به ارباب رجوع، خود را از خطاهای مدیریتی و مسئولیتی که برعهده گرفته ایم مبرا ندانیم و همیشه دانش مان را به روز نموده و دقت در کارها را بیشتر کنیم. اقدامات درست دیگران را تایید کنیم.
مدیران، مسئولین و کارشناسان کشور چه در حوزه دولتی و چه خصوصی باید به طور مستمر درصدد ارتقای توان تخصصی و دانش حرفه ای خود و همکاران خود بوده ، پیشرفت و بهبود کیفیت کار سازمان خود را رصد نموده ، در بهبود محیط سازمانی و زندگی حرفه ای خود کوشا باشند.
به عنوان یک مدیر و مسئول باید اسطوره گذشت، مهربانی ، ادب، و دانش بوده ، این امر را جزو فرهنگ سازمان خود نماییم. همواره پشتیبان، حامی و اطمینان بخش مردم و کارکنان باشیم و از ترساندن مردم و کارکنان بپرهیزیم.
رعایت نظم و انظباط، قانون و مقررات، استانداردهای کالا، خدمات کاری و حرفه ای، راست گویی، امانتداری، وفای به عهد، مبارزه با علل فساد، فقر، بیکاری، عقب ماندگی و ناامنی همواره جزو خط قرمزهای ما باشد و از آن کوتاه نیاییم. هرکس کوتاهی کرد در هر سمتی و گروهی بود برخورد قاطع، جدی بدون گذشت و اغماض و آشکار با او انجام دهیم.
بر اساس اصل عدالت بین افراد متمول و فقیر، صاحب مقام و غیر آن، تفاوتی در رعایت قانون ارائه خدمت قائل نشویم و به دلیل فقر به کسی با دیده تحقیر ننگریم. بلکه توجه به آنان را بیشتر کنیم چون آنان نسبت به دیگران به رسیدگی بیشتری نیاز دارند. نیازمندان به ویژه آسیب دیدگان اجتماعی، گاهی با چشم گریان و گاهی با خشم و عصیان به شما مراجعه میکنند. باید با عقلانیت، تدبر و تفکر، محیط و جو ملتهب به وجود آمده را آرام نموده و صبورانه به حل مشکل اصلی که چه بسا نتیجه سوء مدیریت در سیستم اداری ما بوده بپردازیم و اصل مسئله را به فراموشی نسپاریم و یا مسائل بزرگتری در نتیجه تشخیص و اقدام غلط درست نکنیم و بر پیچیدگی مسائل نیفزاییم.
در همه حال دانش خود را به روز نموده و توان استفاده از تکنولوژی روز را در خود و حوزه سازمانی خود تقویت نماییم. اهل منطق و استدلال بوده، گوش کردن موثر را تمرین کنیم و هنر گوش¬کردن را از مقالات و کتب علمی بیاموزیم.
نسبت به رفتارهای پرخطر در جامعه مانند کم تحرکی، تغذیه ناسالم، مصرف دخانیات، الکل، مواد مخدر، مواد روانگردان و همچنین آسیب های اجتماعی مانند فقر، بیکاری، طلاق، حاشیه نشینی، بزه¬کاری، کودکان و نوجوانان بازمانده از تحصیل، کودکان کار و خیابانی، رفتارهای جنسی پرخطر و فرار مغزها، حساس بوده و در پیشگیری از آنها اثرگذار باشند و به دنبال راه حل عملی برای این ها باشند.
یکی از راه های کسب رضایت مردم و تحمل صبورانه مشکلات توسط آنان ایجاد ارتباطی موثر و مستمر ، مطلوب و دوطرفه توام با صداقت، رازداری، احترام، محبت و تلاش برای حل مشکلات و درک احساسات و ناراحتی های ایشان ، اجازه نقد و انتقاد و اعتراض به مردم و برخورد توأم با توجه و دلسوزی، صبر و شکیبایی، وقت شناسی، گوش شنوا داشتن، و در دسترس و در صحنه بودن، مسئولیت پذیری مدیران و مسئولان کشور است. مردم را باید به¬طور مستمر مشارکت داد، مطلع کرد، با آنان در ارتباط بود. این امور باید سرلوحه کار مدیران و مسئولان کشور باشد. مردم از ما مدیران و مسئولین امانت داری و پاک دستی، راستگویی، گفتگوی صادقانه، وفای به عهد، انتقال امید، مثبت اندیشی و ایجاد محیط امن و صمیمانه توام با دریافت خدمت و در عین حفظ کرامت انسانی، حل گرفتاریها، مشکلات، چالش ها و معضلات کشور را انتظار دارند. چه خوب است که به عنوان یک مدیر، به همگان مهر ورزیم، تبسم را به مردم، خانواده و همکاران خود هدیه نماییم. همه تلاش نماییم که شاخصهای توسعه در کشور بهبود یابد، فضای کسب و کار در کشور روانتر و ایمن تر و سالم تر شود. ضمن توجه به لزوم پاسخگویی نظام اداری به ارباب رجوع، خود را از خطاهای مدیریتی و مسئولیتی که برعهده گرفته ایم مبرا ندانیم و همیشه دانش مان را به روز نموده و دقت در کارها را بیشتر کنیم. اقدامات درست دیگران را تایید کنیم.
مدیران، مسئولین و کارشناسان کشور چه در حوزه دولتی و چه خصوصی باید به طور مستمر درصدد ارتقای توان تخصصی و دانش حرفه ای خود و همکاران خود بوده ، پیشرفت و بهبود کیفیت کار سازمان خود را رصد نموده ، در بهبود محیط سازمانی و زندگی حرفه ای خود کوشا باشند.
به عنوان یک مدیر و مسئول باید اسطوره گذشت، مهربانی ، ادب، و دانش بوده ، این امر را جزو فرهنگ سازمان خود نماییم. همواره پشتیبان، حامی و اطمینان بخش مردم و کارکنان باشیم و از ترساندن مردم و کارکنان بپرهیزیم.
رعایت نظم و انظباط، قانون و مقررات، استانداردهای کالا، خدمات کاری و حرفه ای، راست گویی، امانتداری، وفای به عهد، مبارزه با علل فساد، فقر، بیکاری، عقب ماندگی و ناامنی همواره جزو خط قرمزهای ما باشد و از آن کوتاه نیاییم. هرکس کوتاهی کرد در هر سمتی و گروهی بود برخورد قاطع، جدی بدون گذشت و اغماض و آشکار با او انجام دهیم.
بر اساس اصل عدالت بین افراد متمول و فقیر، صاحب مقام و غیر آن، تفاوتی در رعایت قانون ارائه خدمت قائل نشویم و به دلیل فقر به کسی با دیده تحقیر ننگریم. بلکه توجه به آنان را بیشتر کنیم چون آنان نسبت به دیگران به رسیدگی بیشتری نیاز دارند. نیازمندان به ویژه آسیب دیدگان اجتماعی، گاهی با چشم گریان و گاهی با خشم و عصیان به شما مراجعه میکنند. باید با عقلانیت، تدبر و تفکر، محیط و جو ملتهب به وجود آمده را آرام نموده و صبورانه به حل مشکل اصلی که چه بسا نتیجه سوء مدیریت در سیستم اداری ما بوده بپردازیم و اصل مسئله را به فراموشی نسپاریم و یا مسائل بزرگتری در نتیجه تشخیص و اقدام غلط درست نکنیم و بر پیچیدگی مسائل نیفزاییم.
در همه حال دانش خود را به روز نموده و توان استفاده از تکنولوژی روز را در خود و حوزه سازمانی خود تقویت نماییم. اهل منطق و استدلال بوده، گوش کردن موثر را تمرین کنیم و هنر گوش¬کردن را از مقالات و کتب علمی بیاموزیم.
فردی که مسئولیتی در کشور میپذیرد، در هر رده و در هر قوه ای از قوای سه گانه و یا خارج از آن ، باید عشق به خدمت را سرلوحه کار خود قرار دهد و مسئولیت پذیری و پاسخگویی در مقابل مردم را باید در خودش تقویت نموده و تمرین نماید. و هرگز نباید پست و مقام را فرصت و طعمه ای برای خود، خانواده، اقوام، قبیله و صنف خود بداند. بلکه در همه حال باید خدای عالم الغیب و الشهاده، سمیع و بصیر و حکیم را حاضر و ناظر برخود بداند و پاسخ گویی به وجدان خود، جامعه و قانون را در دوران حیات و در موقع مرگ و سرای آخرت از یاد نبرد.
بزرگترین سرمایه مدیران، نیروی انسانی ایشان هستند، و موفقیت مدیران ریشه در مشارکت دادن افراد توانمند، آگاه و آشنا به وظیفه و حوزه کاری خود در هر سطح مسئولیتی در تصمیم سازی و تصمیم گیری با استفاده بهینه از تمام توان فکری و تخصصی آنان دارد. حضرت علی (ع) فرموده اند در هنگام عصبانیت نه فرمان دهید، نه تصمیم بگیرید و نه تنبیه کنید. مدیران باید همواره این تصمیم را تمرین کنند. کارکنان و مردم حق دارند خواسته های خود را آزادانه بیان نمایند و مدیران باید درعین زیبابینی و حسن نیت، بدون عصبانیت با متانت و درایت خواسته های ایشان را مودبانه پیگیری کرده، رنجش زدایی، تشویق در جمع و تنبیه خطاکار در خفا را تمرین کنند. نسبت به دیگران بخشنده و نسبت به خود سختگیر باشند. باید نبوغ خفته در خود و جامعه را پیدا کنند و زمینه شکوفایی، رشد و پیشرفت همه را فراهم نموده، بر این امور نظارت داشته باشند.
اکثر جمعیت کشور را افراد سنین 15 تا 65 سال تشکیل می دهند، این دوره را پنجره جمعیت یا دوران طلائی جمعیت می نامند که نیروی کار و توسعه در کشور هستند. این افراد متقاضی کار هستند و اگر این نیروهای جویای کار برایشان فرصت شغلی از طریق سرمایه گذاری انجام نشود، فرصت توسعه و شکوفایی کشور به تهدیدی مبتنی بر چرخه شوم تشدید فقر و بی¬کاری ، گرسنگی ، آسیب های اجتماعی ، عقب ماندگی ، تشدید نارضایتی و ناامنی منجر خواهد شد. این فرصت مثل ابری است که از آسمان کشور در حال گذر است. منتظر آینده نخواهد ماند. مدیران و مسئولان نباید فرصت سوزی کنند.
وقایع و اتفاقات تلخ سال 96:
1- زلزله کرمانشاه با قدرت 2/7 ریشتر و 620 کشته
2- سیل در آذربایجان با 46 کشته
3- انفجار معدن زغال سنگ آزاد شهر در استان گلستان با 43 کشته
4- حادثه تروریستی حرم مطهر امام خمینی و مجلس شورای اسلامی با 17 کشته
5- حادثه آتش سوزی پالایشگاه تهران با 6 کشته
6- حوادث مرگ بار رانندگی در جاده های کشور با چند هزار کشته و معلول
7- آتش گرفتن نفتکش سانچی با 30 کشته
8- سقوط هواپیمای آسمان در مسیر تهران-یاسوج در قلعه دنا با 66 کشته
9- اعتراضات و تظاهرات خشونت¬آمیز دی¬ماه که آغاز آن در اعتراض به گرانی، فساد اقتصادی، بیکاری، حاشیه نشینی، فقر، بی عدالتی، تبعیض و نابرابریهای اجتماعی و اقتصادی در شهرها بود. و در ادامه با حمایتهای برون مرزی به ویژه از جانب آمریکا ، انگلیس، اسرائیل و عربستان به سرعت منجر به اقدامات خشونت بار و آسیب و خسارت به اماکن عمومی و کشته و مجروح شدن تعدای از هموطنان شد.
10- کاهش ارزش و قدرت پول ملی در اواخر سال به دنبال افزایش نرخ ارز که سیر صعودی غیرقابل کنترلی به خود گرفته است. هر دلار آمریکا در شهریور 1383 ، 880 تومان و در بهمن ماه 96 به بالای 4500 تومان رسید.سکه از 88 هزار تومان به یک میلیون و پانصد هزار تومان رسید. چه برنامه عملی برای کنترل این اژدهای غیرقابل کنترل ویرانگر در روی میز مسئولین کشور وجود دارد و چه مسئله و موضوعی در کشور از این چالش خطرناک، حیاتی تر است. چه فرد یا افرادی پاسخگوی این معضل ملی مزمن رو به گسترش که گریبان گیر همه مردم شده است میباشد.
بزرگترین سرمایه مدیران، نیروی انسانی ایشان هستند، و موفقیت مدیران ریشه در مشارکت دادن افراد توانمند، آگاه و آشنا به وظیفه و حوزه کاری خود در هر سطح مسئولیتی در تصمیم سازی و تصمیم گیری با استفاده بهینه از تمام توان فکری و تخصصی آنان دارد. حضرت علی (ع) فرموده اند در هنگام عصبانیت نه فرمان دهید، نه تصمیم بگیرید و نه تنبیه کنید. مدیران باید همواره این تصمیم را تمرین کنند. کارکنان و مردم حق دارند خواسته های خود را آزادانه بیان نمایند و مدیران باید درعین زیبابینی و حسن نیت، بدون عصبانیت با متانت و درایت خواسته های ایشان را مودبانه پیگیری کرده، رنجش زدایی، تشویق در جمع و تنبیه خطاکار در خفا را تمرین کنند. نسبت به دیگران بخشنده و نسبت به خود سختگیر باشند. باید نبوغ خفته در خود و جامعه را پیدا کنند و زمینه شکوفایی، رشد و پیشرفت همه را فراهم نموده، بر این امور نظارت داشته باشند.
اکثر جمعیت کشور را افراد سنین 15 تا 65 سال تشکیل می دهند، این دوره را پنجره جمعیت یا دوران طلائی جمعیت می نامند که نیروی کار و توسعه در کشور هستند. این افراد متقاضی کار هستند و اگر این نیروهای جویای کار برایشان فرصت شغلی از طریق سرمایه گذاری انجام نشود، فرصت توسعه و شکوفایی کشور به تهدیدی مبتنی بر چرخه شوم تشدید فقر و بی¬کاری ، گرسنگی ، آسیب های اجتماعی ، عقب ماندگی ، تشدید نارضایتی و ناامنی منجر خواهد شد. این فرصت مثل ابری است که از آسمان کشور در حال گذر است. منتظر آینده نخواهد ماند. مدیران و مسئولان نباید فرصت سوزی کنند.
وقایع و اتفاقات تلخ سال 96:
1- زلزله کرمانشاه با قدرت 2/7 ریشتر و 620 کشته
2- سیل در آذربایجان با 46 کشته
3- انفجار معدن زغال سنگ آزاد شهر در استان گلستان با 43 کشته
4- حادثه تروریستی حرم مطهر امام خمینی و مجلس شورای اسلامی با 17 کشته
5- حادثه آتش سوزی پالایشگاه تهران با 6 کشته
6- حوادث مرگ بار رانندگی در جاده های کشور با چند هزار کشته و معلول
7- آتش گرفتن نفتکش سانچی با 30 کشته
8- سقوط هواپیمای آسمان در مسیر تهران-یاسوج در قلعه دنا با 66 کشته
9- اعتراضات و تظاهرات خشونت¬آمیز دی¬ماه که آغاز آن در اعتراض به گرانی، فساد اقتصادی، بیکاری، حاشیه نشینی، فقر، بی عدالتی، تبعیض و نابرابریهای اجتماعی و اقتصادی در شهرها بود. و در ادامه با حمایتهای برون مرزی به ویژه از جانب آمریکا ، انگلیس، اسرائیل و عربستان به سرعت منجر به اقدامات خشونت بار و آسیب و خسارت به اماکن عمومی و کشته و مجروح شدن تعدای از هموطنان شد.
10- کاهش ارزش و قدرت پول ملی در اواخر سال به دنبال افزایش نرخ ارز که سیر صعودی غیرقابل کنترلی به خود گرفته است. هر دلار آمریکا در شهریور 1383 ، 880 تومان و در بهمن ماه 96 به بالای 4500 تومان رسید.سکه از 88 هزار تومان به یک میلیون و پانصد هزار تومان رسید. چه برنامه عملی برای کنترل این اژدهای غیرقابل کنترل ویرانگر در روی میز مسئولین کشور وجود دارد و چه مسئله و موضوعی در کشور از این چالش خطرناک، حیاتی تر است. چه فرد یا افرادی پاسخگوی این معضل ملی مزمن رو به گسترش که گریبان گیر همه مردم شده است میباشد.
11- خسارتهای مالی به سرمایه گذاران در صندوق های سرمایه گذاری
12- خشکسالی و کاهش بارندگی در سال جاری آبی
13- آلودگی هوا در شهرهای بزرگ و مشکل ریزگردها در جنوب و شرق
14- تداوم تورم و گرانی و ایجاد رکود در بخش صنعت و تولیدی
15- تداوم فساد اقتصادی
16- آسیب های اجتماعی رو به گسترش
این وقایع تلخ و ناگوار به تنهایی باعث آسیب جدی به کشور و نظام شده است. درصورت تداوم و تکرار و تشدید این ها در سالهای آینده و کوتاهی مسئولین، مدیران، کارشناسان و اندیشمندان کشور در پیدا کردن راه حل علمی، عقلانی و عملی برای آن از یک طرف و توسعه و تشدید رفتارهای هیجانی و احساسی ناراضیان و معترضین از طرف دیگر، در صورتی که پاسخ و عکس العمل نظام در فرونشاندن این عصبانیت ها و رفتارهای خشونت طلبانه، عاقلانه، سنجیده و مبتکرانه نباشد، وضع را پیچیده تر و مشکل تر خواهد کرد. این موضوعی است که مورد توجه و علاقه مخالفین برون مرزی و درون مرزی نظام بوده و درحال برنامه ریزی برای استفاده از آن به نفع خود هستند.
12- خشکسالی و کاهش بارندگی در سال جاری آبی
13- آلودگی هوا در شهرهای بزرگ و مشکل ریزگردها در جنوب و شرق
14- تداوم تورم و گرانی و ایجاد رکود در بخش صنعت و تولیدی
15- تداوم فساد اقتصادی
16- آسیب های اجتماعی رو به گسترش
این وقایع تلخ و ناگوار به تنهایی باعث آسیب جدی به کشور و نظام شده است. درصورت تداوم و تکرار و تشدید این ها در سالهای آینده و کوتاهی مسئولین، مدیران، کارشناسان و اندیشمندان کشور در پیدا کردن راه حل علمی، عقلانی و عملی برای آن از یک طرف و توسعه و تشدید رفتارهای هیجانی و احساسی ناراضیان و معترضین از طرف دیگر، در صورتی که پاسخ و عکس العمل نظام در فرونشاندن این عصبانیت ها و رفتارهای خشونت طلبانه، عاقلانه، سنجیده و مبتکرانه نباشد، وضع را پیچیده تر و مشکل تر خواهد کرد. این موضوعی است که مورد توجه و علاقه مخالفین برون مرزی و درون مرزی نظام بوده و درحال برنامه ریزی برای استفاده از آن به نفع خود هستند.
مشکلات و آسیب های فعلی کشور را در 3 دسته اصلی خلاصه میکنم:
1- مشکل اصلی و مهلک در نفس ما انسان ها است: رذایل و صفات ناپسندی مانند خودخواهی، خودپسندی، بخل، حسد، طمع، شهوت ( ثروت، قدرت و شهرت که رقابت در آن انتها ندارد) است و تزویر و ریا، تهمت و غیبت، فریبکاری، جهل و خشم.
راه حل این مشکل بزرگ به دست خود ما است که با خودشناسی و کنکاش مستمر در درون خود می¬توانیم صفات رذیله فوق را در خود بشناسیم و تلاش نماییم این صفات و اخلاق ناپسند را به صفات پسندیده تبدیل کنیم. با کمک گرفتن از خدا و به مدد برنامه تزکیه این صفات را اصلاح و تحت قوه عقل که بزرگترین ودیعه الهی به بشر است آوریم و همزمان صفات صداقت، راستگویی، امانت داری، وفای به عهد، شهامت و شجاعت، ساده زیستی، انصاف، احساس مسئولیت و پاسخگویی، رعایت حق و حقوق دیگران و بیت المال، فروتنی، بردباری و صبوری، خیرخواهی، گذشت و بخشش، کنترل خشم، شهوت (ثروت و قدرت و شهرت و پست و مقام)، قناعت و پرهیزکاری و کسب مهارت و دانش لازم برای نجات جسم و جانمان از خطا و لغزش های روزمره زندگی و رذایل اخلاقی که تقوای الهی تعریف اش همین است. عدالت خواهی، دستگیری از مظلوم و خصم ظالم و مستبدان را در خودمان باید تقویت کنیم تا مورد پذیرش خدا و مردم قرار گرفته و توان خدمت به جامعه و کشور را پیدا کنیم و به مقام خلیفه الهی که به دنبال آن هستیم نزدیک شویم. چون خداوند این وعده را به همه ما داده است و پیامبران مامور همین امر برای بشریت بوده اند. در این زمینه بسیار کوتاهی کرده ایم. سه چیز سخت در دنیا وجود دارد: فولاد، الماس و خود شناسی که این از دوتای دیگر سخت تر است ولی غیرممکن نیست. باید از خداوند کمک خواست و همت کرد. مربیان این حوزه خودشان باید در حوزه عملی به کمال رسیده باشند تا بتوانند راهنمای دیگران شوند. راه نجات کشور در این حوزه است. حوزه تئوری و نظری در این مورد لازم است ولی کافی نیست.
2- مشکلات و چالش های داخلی: بخش عظیمی از این مشکلات حاصل سوء مدیریتهای انباشته شده طی چند دهه قبل و بعد از انقلاب است. بخشی مربوط به عدم پایبندی به قانون است. چه قانون اساسی و چه قوانین دیگر، چون هرکسی در کشور طبق قانون وظیفه ای دارد. هریک از شهروندان باید خود را متعهد و پاسخگوی مسئولیتی که دارد و مکلف به اجرای قانون بدانند. طبیعی است که مدیران و مسئولین کشور پایبندیشان به قانون و پاسخ گوییشان به قانون باید بسیار قویتر و شفافتر باشد. و باید تلاش کنند که شناخت عمیق تری از حوزه ماموریت خود پیدا کنند.همه ما مردم ایران باید قدرت تفکر خودمان را در جهت پیدا کردن راه حل ها بالا ببریم.
باید قدرت و انرژی احساسات و هیجانات مردم ناراضی را کنترل کنیم که کشور در مدار عقلانیت و قانون حرکت کند. مردم را به گروه های خودی، بیخودی و نخودی تقسیم نكنيم. ايران مربوط به همه مردم است. هر کس که خطوط قرمزی که نوشته ام را رعایت نکرد برخورد قانونی با او بشود. به ویژه از مسئولین، مدیران، کارشناسان و اندیشمندان کشور انتظار میرود برای بیرون رفتن از مشکلات پیچیده کشور، راه حل علمی و عملی و قابل درک و فهم پیدا کنند. اولویت مدیران و مسئولین در هر رده ای باید توجه به مشکلات، چالش ها و معضلات داخل کشور و پاسخگو بودن و پیدا کردن راه حل عملی برای آن باشد.نه آن که هر روز مسئولین کشور بر سر مسائل بی مورد به همدیگر بپرند و مجادله کنند و مردم را مایوس کنند. مردم هم میگویند اینها با همدیگر نمیسازند و مسائل بین خودشان را نمیتوانند حل کنند، چگونه میتوانند مسائل کشور را حل کنند. چون اولویت باید حل مسائلی باشد که در حوزه مسئولیت خودشان بسیار فراوان است.
3- چالش ها و دشمنان خارجی و برون مرزی: این دشمنان در صدد فرصتی برای از بین بردن نظام جمهوری اسلامی هستند و در این میان ، موثرترین راه برای ضربه زدن به نظام را فروپاشی و تجزیه ایران از درون و به دست خود ما مردم ایران انتخاب کرده اند. چراکه این راه کم هزینه ترین راه برای آنان است. مردم ایران طی هزاران سال گذشته، نشان داده اند که در مقابل هجوم دشمنان خارجی از جان و مال خود گذشته و از سرزمین خود پاسداری کرده¬اند. در دوران خودمان، هشت سال جنگ تحمیلی و لشکرکشی جدید تروریست ها در منطقه را در این راستا تجربه کرده¬ایم. توجه به فرهنگ و دستاوردهای تاریخی و جغرافیایی و حفظ یک پارچگی و تمامیت ارضی ایران و دفاع از تنوع قومی و اقلیمی و کسب رضایت مردم حایز اهمیت بسیار است. در این زمینه کم کاری کرده ایم. ایران را مثل جانمان، فرزندانمان و خانواده مان بدانیم، با همین اهمیت از آن دفاع کنیم و در سربلندی و عزت آن بکوشیم.
این مشکلات مانند سه ضلع یک مثلث بوده و لازم است همزمان به هرسه توجه شود. بشر تا بوده و خواهد بود با سختی و مشکلات متولد شده، خواهد زیست و از دنیا خواهد رفت. سختی و مشکلات اگر قابل تحمل باشند انسان را میسازند و چه بهتر که به جای صرف وقت با ارزشمان برای غصه خوردن و مایوس شدن و در حسرت گذشته ماندن و کمک به دشمن، وقت و نیرویمان را صرف پیدا کردن راه حل های علمی و عملی برای برون رفت از مشکلات عدیده کشورما ننماییم.
سخن آخر با شما خواننده عزیز این است که به دنبال یافتن مقصر نباشید، همه ما مردم در به وجود آمدن مشکلات به سهم خودمان مقصر هستیم. به دنبال راه حل برای مشکلات باشیم. تک تک افراد جامعه در بحث و گفتگوها باید مراقب باشند که به جای بزرگنمایی و سیاه نمایی همه چیز با نگاه های منفی و ناامیدکننده که منجر به بدتر و پیچیده تر شدن اوضاع میشود، هر فرد در حد توانش به فکر یافتن راه حلی منطقی برای چالش-ها و مسائل کشور باشد.در این میان مسئولیت صاحبان خرد و اندیشه، اهالی علم و عمل برای تحلیل نقادانه شرایط کشور و ارائه راه حل های منطقی، موثر و قابل اجرا سنگین تر است. ایران خانه ما است و ما مردم ایران اهل یک خانواده هستیم، مبادا دشمنان ایران در خانه و خانواده مان به دست خودمان آتش ناامنی منطقه را در کشور شعله ور کنند. هوشیار باشیم که چاشنی این ناامنی را ایجاد نفرت و خشم در مردم، نه نارضایتی از وضعیت موجود قرار داده اند. نارضایتی قابل تحمل و حل است. برای نفرت و خشم نمی شود کاری کرد. برای پیشگیری از این امر باید اعتمادسازی کرد. همه باید کمک کنیم تا مردم خود را متعلق به ایران و کشور را متعلق به خودشان بدانند. هیچ کس خود را در کشور نباید بیگانه تصور کند و آرزوی رفتن از کشور کند و شرایط رفتن را نباید برای هیچ کس به ویژه جوانان و اندیشمندان کشور فراهم کنیم.
مناجات با حضرت دوست در سال 97:
این مشکلات مانند سه ضلع یک مثلث بوده و لازم است همزمان به هرسه توجه شود. بشر تا بوده و خواهد بود با سختی و مشکلات متولد شده، خواهد زیست و از دنیا خواهد رفت. سختی و مشکلات اگر قابل تحمل باشند انسان را میسازند و چه بهتر که به جای صرف وقت با ارزشمان برای غصه خوردن و مایوس شدن و در حسرت گذشته ماندن و کمک به دشمن، وقت و نیرویمان را صرف پیدا کردن راه حل های علمی و عملی برای برون رفت از مشکلات عدیده کشورما ننماییم.
سخن آخر با شما خواننده عزیز این است که به دنبال یافتن مقصر نباشید، همه ما مردم در به وجود آمدن مشکلات به سهم خودمان مقصر هستیم. به دنبال راه حل برای مشکلات باشیم. تک تک افراد جامعه در بحث و گفتگوها باید مراقب باشند که به جای بزرگنمایی و سیاه نمایی همه چیز با نگاه های منفی و ناامیدکننده که منجر به بدتر و پیچیده تر شدن اوضاع میشود، هر فرد در حد توانش به فکر یافتن راه حلی منطقی برای چالش-ها و مسائل کشور باشد.در این میان مسئولیت صاحبان خرد و اندیشه، اهالی علم و عمل برای تحلیل نقادانه شرایط کشور و ارائه راه حل های منطقی، موثر و قابل اجرا سنگین تر است. ایران خانه ما است و ما مردم ایران اهل یک خانواده هستیم، مبادا دشمنان ایران در خانه و خانواده مان به دست خودمان آتش ناامنی منطقه را در کشور شعله ور کنند. هوشیار باشیم که چاشنی این ناامنی را ایجاد نفرت و خشم در مردم، نه نارضایتی از وضعیت موجود قرار داده اند. نارضایتی قابل تحمل و حل است. برای نفرت و خشم نمی شود کاری کرد. برای پیشگیری از این امر باید اعتمادسازی کرد. همه باید کمک کنیم تا مردم خود را متعلق به ایران و کشور را متعلق به خودشان بدانند. هیچ کس خود را در کشور نباید بیگانه تصور کند و آرزوی رفتن از کشور کند و شرایط رفتن را نباید برای هیچ کس به ویژه جوانان و اندیشمندان کشور فراهم کنیم.
مناجات با حضرت دوست در سال 97:
خدایا تو ما را قائم مقام خود در این هستی قرار داده ای. کمک مان کن تا در فرصتی که به عنوان ایام عمر در این هستی به تک تک ما بخشیدی از خودمان انسانی با شخصیت، با قدرت تفکر و تدبر بالا و درک و فهم و شناخت مسیری که ما را برای پیمودن آن راه آفریده ای بسازیم و توفیق و توان آن ده که راه رو آن که تو میپسندی باشیم. با شخصیت محکم و استوار، درستکار و شجاع، پرهیزگار و حامی و پشتیبان نیازمندان باشیم. توفیق شناخت و معرفت اسماء و صفات خود را به ما ارزانی دار چرا که به میزانی که آنها را درخود به وجود آوریم به تو نزدیک خواهیم شد.
خدایا به آرامی به ما یادآوری کن تا از تو به خاطر آنچه برایمان مقدر کرده ای، سپاسگزار باشیم. ما را به خاطر شکایتها، ناسپاسی ها، کم توجهی ها به ذات مقدست، خودمان، به دیگر بندگان ات و به نعمت های بی کرانی که به ما ارزانی داشته ای ببخش. لذت بخشیدن، هدیه دادن، محبت و لبخند، عشق ورزیدن، صداقت، راست-گویی، امانت داری، وفای به عهد، مسئولیت پذیری و گوش شنوا داشتن، قدرت و شهامت و توان نقد و اعتراض به کاستی ها، کژی ها و مشکلات، پاسخگویی و تعهد به قانون را به مسئولین و مردم کشور ما عنایت کن و به همه ما توفیق آن را بده تا آنچه در توان داریم برای مردم و کشور انجام دهیم. کمک مان کن که سنگ صبور دردمندان و با قلبی مهربان در خدمت دل شکسته گان باشیم. خدایا کشور ما را از امراض بی¬درد تکبر، خودبزرگ بینی، خودستایی، حسادت، دروغ، تزویر و ریا، تهمت و غیبت، فقر و فساد، خشکسالی بی مسئولیتی و بی تفاوتی، ناامنی و آشوب، عقب ماندگی و غفلت از قافله پیشرفت علم و فن آوری، ثروت و رفاه رهایی بخش. به ما کمک کن که در همه حال متوجه باشیم که هرچه داریم ازتوست، که خالق و رب مایی و تویی که حاضر و ناظر و عالم الغیب و الشهاده ای. تویی که شفا دهنده دردمندان و دستگیر کننده نیازمندان و هدایت گر و روشنی بخش دلها، شفادهنده درد و رنج بیماری ها و مشکلات و سختی ها هستی.
یارب ما را در پناه خود محفوظ و در تمام امور زندگی موفق بدار و کشورمان و مردم این مرز و بوم، مدیران و مسئولین ما را از کلیه دشمنان سه گانه که در این نوشته آوردم مصون بدار. والسلام.
"سال 1397 بر شما مبارک"
خدایا به آرامی به ما یادآوری کن تا از تو به خاطر آنچه برایمان مقدر کرده ای، سپاسگزار باشیم. ما را به خاطر شکایتها، ناسپاسی ها، کم توجهی ها به ذات مقدست، خودمان، به دیگر بندگان ات و به نعمت های بی کرانی که به ما ارزانی داشته ای ببخش. لذت بخشیدن، هدیه دادن، محبت و لبخند، عشق ورزیدن، صداقت، راست-گویی، امانت داری، وفای به عهد، مسئولیت پذیری و گوش شنوا داشتن، قدرت و شهامت و توان نقد و اعتراض به کاستی ها، کژی ها و مشکلات، پاسخگویی و تعهد به قانون را به مسئولین و مردم کشور ما عنایت کن و به همه ما توفیق آن را بده تا آنچه در توان داریم برای مردم و کشور انجام دهیم. کمک مان کن که سنگ صبور دردمندان و با قلبی مهربان در خدمت دل شکسته گان باشیم. خدایا کشور ما را از امراض بی¬درد تکبر، خودبزرگ بینی، خودستایی، حسادت، دروغ، تزویر و ریا، تهمت و غیبت، فقر و فساد، خشکسالی بی مسئولیتی و بی تفاوتی، ناامنی و آشوب، عقب ماندگی و غفلت از قافله پیشرفت علم و فن آوری، ثروت و رفاه رهایی بخش. به ما کمک کن که در همه حال متوجه باشیم که هرچه داریم ازتوست، که خالق و رب مایی و تویی که حاضر و ناظر و عالم الغیب و الشهاده ای. تویی که شفا دهنده دردمندان و دستگیر کننده نیازمندان و هدایت گر و روشنی بخش دلها، شفادهنده درد و رنج بیماری ها و مشکلات و سختی ها هستی.
یارب ما را در پناه خود محفوظ و در تمام امور زندگی موفق بدار و کشورمان و مردم این مرز و بوم، مدیران و مسئولین ما را از کلیه دشمنان سه گانه که در این نوشته آوردم مصون بدار. والسلام.
"سال 1397 بر شما مبارک"
مرجع : وبدا
