آیا به زودی «گیمرها» در بیمارستان روانپزشکی بستری میشوند؟!
میگنا: ژانویه 2018 سازمان بهداشت جهانی با گنجاندن اعتیاد به گیمینگ در «یازدهمین نگارش از طبقه‌بندی بین‌المللی آماری بیماری‌ها» (ICD-11) خبرساز شد. البته تاکنون اختلال اعتیاد به گیمینگ به طور رسمی در ICD گنجانده نشده است اما حتی حضور آن در نسخه پیش نویس نگرانی علاقه‌مندان به گیمینگ و این صنعت را برانگیخته بود.
این هفته یک کارگروه تخصصی در ژنو درباره به رسمیت شناختن اختلال اعتیاد به گیمینگ تصمیم می‌گیرد. در نسخه پیش نویس ICD-11 معیارهای تشخیصی برای اختلال اعتیاد به گیمینگ چنین تعریف شده است:
*ناتوانی در کنترل رفتار خود بر سر بازی کردن (نظیر: شروع به بازی کردن، دفعات انجام، شدت، مدت پرداختن به گیمینگ، توقف بازی کردن، سیاق بازی کردن)
*افزایش اولویت دادن به گیمینگ نسبت به علایق روزمره و فعالیت‌های روزانه که باعث ترجیح دادن گیمینگ بر آنها شود.
*تداوم یا تشدید پرداختن به گیمینگ علی رغم بروز عواقب منفی
در این سند آمده است که افراد مبتلا به اختلال اعتیاد به گیمینگ دارای الگوهای رفتاری هستند که بر شخصیت، خانواده، حضور در اجتماع، تحصیل، شاغل بودن یا سایر کارکردهای مهم تأثیر منفی می‌گذارد. این در حالی است که صداهای مخالفی از هر دو جامعه متخصص‌های سلامت روان و گیمینگ به گوش می‌رسد. بازوهای صنعت گیمینگ هم به دنبال متقاعد ساختن سازمان بهداشت جهانی برای عدم به رسمیت شناختن اختلال اعتیاد به گیمینگ هستند.
طی سال‌های اخیر رشد انفجاری محبوبیت بازی‌هایی چون Fortnite با تبعاتی همراه بوده که یکبار دیگر به رسمیت شناختن اختلال اعتیاد به گیمینگ را مطرح کرده است.
برخی نگران تبعات شخصی، اجتماعی و اقتصادی چنین رفتاری هستند. فارغ از اینکه اختلال اعتیاد به گیمینگ به رسمیت شناخته شود یا نه، هنوز هم افراط در گیمینگ می‌تواند در چارچوب اختلال‌های فعلی و به عنوان یک رفتار جبری یا اختلال کنترل تکانه ارزیابی شود و افزون بر رواندرمانی، از داروهای روانپزشکی نیز استفاده شود.
لازم به ذکر است هم اکنون DSM معتبرترین مرجع تشخیصی و آماری برای اختلال‌های روانی است که هنوز اعتیاد به گیمینگ را به عنوان یک اختلال روانی به رسمیت نمی شناسد. اما گنجانده شدن اعتیاد به گیمینگ در ICD می تواند با تبعاتی برای گیمرها همراه باشد.
این هفته یک کارگروه تخصصی در ژنو درباره به رسمیت شناختن اختلال اعتیاد به گیمینگ تصمیم می‌گیرد. در نسخه پیش نویس ICD-11 معیارهای تشخیصی برای اختلال اعتیاد به گیمینگ چنین تعریف شده است:
*ناتوانی در کنترل رفتار خود بر سر بازی کردن (نظیر: شروع به بازی کردن، دفعات انجام، شدت، مدت پرداختن به گیمینگ، توقف بازی کردن، سیاق بازی کردن)
*افزایش اولویت دادن به گیمینگ نسبت به علایق روزمره و فعالیت‌های روزانه که باعث ترجیح دادن گیمینگ بر آنها شود.
*تداوم یا تشدید پرداختن به گیمینگ علی رغم بروز عواقب منفی
در این سند آمده است که افراد مبتلا به اختلال اعتیاد به گیمینگ دارای الگوهای رفتاری هستند که بر شخصیت، خانواده، حضور در اجتماع، تحصیل، شاغل بودن یا سایر کارکردهای مهم تأثیر منفی می‌گذارد. این در حالی است که صداهای مخالفی از هر دو جامعه متخصص‌های سلامت روان و گیمینگ به گوش می‌رسد. بازوهای صنعت گیمینگ هم به دنبال متقاعد ساختن سازمان بهداشت جهانی برای عدم به رسمیت شناختن اختلال اعتیاد به گیمینگ هستند.
طی سال‌های اخیر رشد انفجاری محبوبیت بازی‌هایی چون Fortnite با تبعاتی همراه بوده که یکبار دیگر به رسمیت شناختن اختلال اعتیاد به گیمینگ را مطرح کرده است.
برخی نگران تبعات شخصی، اجتماعی و اقتصادی چنین رفتاری هستند. فارغ از اینکه اختلال اعتیاد به گیمینگ به رسمیت شناخته شود یا نه، هنوز هم افراط در گیمینگ می‌تواند در چارچوب اختلال‌های فعلی و به عنوان یک رفتار جبری یا اختلال کنترل تکانه ارزیابی شود و افزون بر رواندرمانی، از داروهای روانپزشکی نیز استفاده شود.
لازم به ذکر است هم اکنون DSM معتبرترین مرجع تشخیصی و آماری برای اختلال‌های روانی است که هنوز اعتیاد به گیمینگ را به عنوان یک اختلال روانی به رسمیت نمی شناسد. اما گنجانده شدن اعتیاد به گیمینگ در ICD می تواند با تبعاتی برای گیمرها همراه باشد.
مرجع : شهر سخت افزار
