زهرا نصیری
دختران نوجوان بیشتر از منزل متواری می شوند
میگنا: مطالعات نشان میدهد تصمیم دختران برای فرار از خانه، یک تصمیم سریع و ناگهانی و در واکنش به یک اتفاق منفرد نیست؛ مگر در مواردی که وقوع اتفاقی، ترس وواکنش شدید از طرف والدین را در پی داشته باشد، جامعه شناسان می گویند فرار حاصل یک پروسه چندین ماهه و حتی چند ساله است.
چرا دختران از خانه فراری می شوند
به گفته کارشناسان امور اجتماعی اکثر دختران فراری پذیرش شده در مراکز بهزیستی برای نخستین بار اقدام به فرار می کنند، این در حالی است که بین ۱۵تا ۲۰درصد دختران فراری برای مرتبه دوم و بین ۱۰ درصد نیز برای مرتبه سوم از منزل اقدام به فرار کردهاند.
بررسی های میدانی خبرنگار کیمیای وطن نشان می دهد که ۷۰ درصد دختران فراری سابقه مجرمیت نداشتهاند اما بیشتر این دختران پس از فرار ازمنزل اقدام به سرقت، برقراری رابطه نامشروع، اعتیاد و تشکیل گروهکهای فساد و فحشا میکنند.
بر اساس آنچه که توسط این دختران مطرح میشود، دلایل فرار از منزل در ایران عمدتاً به مشکلات خانوادگی از جمله درگیری خانواده با موضوع اعتیاد، خشونت ، تعارض و تنش مربوط میشود، که این مسائل نه تنها در ایران، بلکه در سایر کشورها نیز دلایل فرار دختران محسوب میشوند.
۱۰ درصد دختران به دلیل جاذبه های اجتماعی ازمنزل فرار می کنند
به گفته مدیر کل بهزیستی استان اصفهان منزل گریزی دختران جوان به عنوان یک آسیب اجتماعی به عوامل دورنی، بیرونی، فردی و محیطی باز میگردد و مشکلات روانشناختی، اختلال سلوک، مشکلات هویتی و جنسی از عوامل فردی است و خانواده ناکارآمد، طلاق، خشونت نسبت به کودکان و نوجوانان، اعتیاد والدین، دوستی های خیابانی و فریب و ازدواجهای ناموفق در سنین پائین ازعوامل بیرونی است.
سعید صادقی درگفتگو با کیمیای وطن، زندگی در مناطق محروم، فقر مادی و فقر فرهنگی از دیگر عوامل فرار دختران جوان از منزل است که آسیبها و عوارض ناشی از فرار دختران در ابعاد زیستی (پزشکی)، روانشناختی، اجتماعی و معنوی را قابل بررسی عنوان کرد و سوء تغذیه، ابتلا به بیماریهای مقاربتی، بارداری و سقط جنین و مشکلات جسمانی را از جمله عوارض پزشکی منزل گریزی دختران فراری برشمرد.
وی ابتلا به افسردگی، سوء مصرف مواد مخدر، بروز اختلالات شخصیتی ، رفتارهای ضداجتماعی و اقدام به خودکشی را از عوارض اجتماعی فرار دختران از منزل اعلام کرد و گفت:سطح تحصیلات اکثر دختران فراری در مقطع راهنمایی و متوسطه است.
صادقی افزود: شناسایی و پذیرش دختران فراری در مراکز تخصصی، ارائه خدمات پزشکی، مددکاری، حقوقی و روانپزشکی، برگزاری جلسات مشاوره خانوادگی، تدوین برنامههای زندگی و فراهم کردن شرایط استقلال و اشتغال و ایجاد بستر مناسب به منظور بازگشت به خانواده از حمایتهای سازمان بهزیستی از دختران فراری است.
وی گغت: دختران فراری حکم قضایی خاصی ندارند، اما مجازاتهای اجتماعی از جمله کار اجباری در مراکز فرهنگی واجتماعی و محدودیتهای اجتماعی جایگزین مناسبی برای مجازات این قشر است.
این مقام مسئول ادامه داد: بر اساس آمار، تنها ۱۰ درصد از این دختران به دلیل مسائل دیگری از جمله شغل و درآمد، رفاه بیشتر، ایدهآلهایی که فکر میکنند تنها بیرون از خانواده به آن دست پیدا میکنند و جاذبههای شهرهای بزرگ، از منزل فرار میکنند؛ بنابراین برای کاهش فرار دختران، ابتدا باید مسائل و مشکلات ریشهایتر را حل کرد. migna.ir
وضعیت اصفهان درزمینه فرار دختران بهتر ازدیگر استان ها نیست
معاون امور اجتماعی بهزیستی استان اصفهان، به صراحت به این مطلب اشاره داشت :نمی توان گفت که اصفهان وضعیت بهتر و آمار کمتری نسبت به دیگر استان ها در زمینه دختران فراری دارد چرا که از دیگر استان ها آمار مراجعه دختران فراری به اصفهان وجود داردو این مسئله به این دلیل است که اصفهان یک شهر بزرگ است.
مرضیه فرشاد با اشاره به اینکه میانگین سنی دختران فراری از ۱۴ تا ۱۹ سال است افزود: بیشتردختران فراری که به اورژانس اجتماعی بهزیستی ارجاع داده می شوند با دستور مقام قضایی بوده و برخی هم به صورت خود معرف هستند
وی با اشاره به اینکه دختران و زنان فراری اکثرا از شهرستانهایی که دارای افراد مهاجر بیشتر هستند وارد اصفهان می شوند، و به دلیل اینکه اصفهان در یکی از مسیرهای ترانزیت کشور است در مراکز بهزیستی استان زنان و دختران فراری از تمام استانهای کشور نگه داری میشوند.
ضرورت آموزش مهارت های زندگی به نوجوانان
فرشاد با اشاره به اینکه اگر این دختران و زنان اصفهانی باشند خانوادههای آنها شناسایی شده و برای حل مشکلات خانوادگی آنها جلسات روانشناسی برگزار میشود و در نهایت اگر مشکل حل نشد، فرد به مرکز بازپروری زنان و دختران مرکز بهزیستی ارجاع داده میشود افزود: درمرکز بازپروری به مدت ۶ ماه تا یکسال این فرد نگه داری می شود و به او خدمات مددکاری و آموزش های روانشناسی داده می شود همچنین شرایط حرفه آموزی و حتی تحصیلات نیز برای انان فراهم می شود .
معاون امور اجتماعی بهزیستی استان اصفهان با اشاره به اینکه دختران فراری معتاد به کمپ های ترک اعتیاد ارجاع داده می شوند افزود:برای آن که بتوانیم کاهش آسیب های اجتماعی را در سنین نوجوانی شاهد باشیم بایستی در این زمینه نهادهایی مانند آموزش و پرورش که بیشترین ارتباط را با این قشر دارند با برگزاری دوره های آموزش مهارت زندگی به دانش آموزان نسبت به کاهش این نوع آسیب ها در جامعه کمک کنند.
درحاشیه …
به گفته کارشناسان اگر نوجوان از طریق محبت در خانواده جذب نشود وهمواره مورد تمسخر، تحقیر و تنبیه قرار گیرد بستری فراهم میشود که به شکل افراطی به سمت افرادی برود که او را مورد حمایت و توجه قرار دهند و حتی به سمت آسیب های اجتماعی سوق پیدا کند.
در این زمینه خانواده ها برای اینکه معانی فرار(من جایگاهی در خانواده ندارم؛ معلوم نیست کی هستم لذا بیرون از خانه شرایط بهتری پیدا میکنم، فرار میکنم تا به والدینم صدمه بزنم )برای نوجوانان مصداق حقیقی پیدا نکند بایستی زمینه هایی را فراهم کنند تا نوجوانان ضمن درک محیط پیرامون مهارت های زندگی را به درستی بیاموزند و بتوانند درمقابله با رفع چالش های زندگی قدرت تصمیم گیری داشته باشند .
به گفته معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی کشور معمولاً ۶۰ تا ۷۰ درصد از دختران فراری به خانه بازمیگردند، اما در برخی موارد نیز خانوادهها از پذیرش فرزندشان امتناع میکنند.
بسیاری از دختران فراری با وجود پشیمانی از کرده خود به دلیل تداوم شرایطی که باعث فرارشان شده یا ترس از شدت یافتن برخوردها، هرگز به خانه بازنمیگردند. این دختران در اثر فشارهای ناشی از شرایط سخت زندگی، فقر، آزار و اذیت جسمی و جنسی، محدودیتهای غیرمنطقی، تحقیر، دوستی با جنس مخالف، کمبود محبت از سوی خانواده و اثبات وجود، ازدواج مجدد والدین و … از خانه و کاشانه خود دست میشویند.
اثبات وجود و تنبیه خانواده یکی از مهمترین دلایل فرار دختران؛ بهویژه دختران نوجوان، محسوب میشود. عمده این دختران که تنها برای آنکه بتوانند حرف خود را به کرسی بنشانند، خانه را ترک میکنند، بیشترین تعداد دخترانی را تشکیل میدهند که خودشان به مراکز حمایتی روی میآورند.
امتناع و مقاومت خانوادهها از پذیرش فرزندانشان کار مددکارها را در بازگرداندن دختران فراری به خانه مشکل میسازد. در موارد معدودی ممکن است که خانواده به کلی فرد را نپذیرد، اما معمولاً پس از جلسات فراوان و آمادهسازی فرد و خانوادهاش، او را به خانه بازمیگردانند.
در هر حال زندگی دختر فراری حتی در صورت بازگشت به خانه نیز همراه با مشکلات مضاعف خواهد بود؛ چراکه خانواده، او را به دلیل ارتکاب اعمال خلاف، بیشتر از گذشته مستعد کجروی و رفتارهای انحرافی میداند و قیود خود را بیشتر خواهد کرد. ضمن آنکه دختر نیز به دلیل تجربه آزادیهای خارج از خانه و ریختهشدن ترس از فرار، محیط خانه را غیرقابلتحملتر میداند.
اگر پدر و مادری به هر دلیلی اشتباهی کنند که منجر به ترس و نگرانی یا به خطر افتادن سلامت یا جان فرد شود، میتواند با شماره تلفن اورژانس اجتماعی (۱۲۳) تماس گرفته و موضوع را مطرح کنند تا کارشناسان و مددکاران اجتماعی در اسرع وقت اقدام کنند.
چرا دختران از خانه فراری می شوند
به گفته کارشناسان امور اجتماعی اکثر دختران فراری پذیرش شده در مراکز بهزیستی برای نخستین بار اقدام به فرار می کنند، این در حالی است که بین ۱۵تا ۲۰درصد دختران فراری برای مرتبه دوم و بین ۱۰ درصد نیز برای مرتبه سوم از منزل اقدام به فرار کردهاند.
بررسی های میدانی خبرنگار کیمیای وطن نشان می دهد که ۷۰ درصد دختران فراری سابقه مجرمیت نداشتهاند اما بیشتر این دختران پس از فرار ازمنزل اقدام به سرقت، برقراری رابطه نامشروع، اعتیاد و تشکیل گروهکهای فساد و فحشا میکنند.
بر اساس آنچه که توسط این دختران مطرح میشود، دلایل فرار از منزل در ایران عمدتاً به مشکلات خانوادگی از جمله درگیری خانواده با موضوع اعتیاد، خشونت ، تعارض و تنش مربوط میشود، که این مسائل نه تنها در ایران، بلکه در سایر کشورها نیز دلایل فرار دختران محسوب میشوند.
۱۰ درصد دختران به دلیل جاذبه های اجتماعی ازمنزل فرار می کنند
به گفته مدیر کل بهزیستی استان اصفهان منزل گریزی دختران جوان به عنوان یک آسیب اجتماعی به عوامل دورنی، بیرونی، فردی و محیطی باز میگردد و مشکلات روانشناختی، اختلال سلوک، مشکلات هویتی و جنسی از عوامل فردی است و خانواده ناکارآمد، طلاق، خشونت نسبت به کودکان و نوجوانان، اعتیاد والدین، دوستی های خیابانی و فریب و ازدواجهای ناموفق در سنین پائین ازعوامل بیرونی است.
سعید صادقی درگفتگو با کیمیای وطن، زندگی در مناطق محروم، فقر مادی و فقر فرهنگی از دیگر عوامل فرار دختران جوان از منزل است که آسیبها و عوارض ناشی از فرار دختران در ابعاد زیستی (پزشکی)، روانشناختی، اجتماعی و معنوی را قابل بررسی عنوان کرد و سوء تغذیه، ابتلا به بیماریهای مقاربتی، بارداری و سقط جنین و مشکلات جسمانی را از جمله عوارض پزشکی منزل گریزی دختران فراری برشمرد.
وی ابتلا به افسردگی، سوء مصرف مواد مخدر، بروز اختلالات شخصیتی ، رفتارهای ضداجتماعی و اقدام به خودکشی را از عوارض اجتماعی فرار دختران از منزل اعلام کرد و گفت:سطح تحصیلات اکثر دختران فراری در مقطع راهنمایی و متوسطه است.
صادقی افزود: شناسایی و پذیرش دختران فراری در مراکز تخصصی، ارائه خدمات پزشکی، مددکاری، حقوقی و روانپزشکی، برگزاری جلسات مشاوره خانوادگی، تدوین برنامههای زندگی و فراهم کردن شرایط استقلال و اشتغال و ایجاد بستر مناسب به منظور بازگشت به خانواده از حمایتهای سازمان بهزیستی از دختران فراری است.
وی گغت: دختران فراری حکم قضایی خاصی ندارند، اما مجازاتهای اجتماعی از جمله کار اجباری در مراکز فرهنگی واجتماعی و محدودیتهای اجتماعی جایگزین مناسبی برای مجازات این قشر است.
این مقام مسئول ادامه داد: بر اساس آمار، تنها ۱۰ درصد از این دختران به دلیل مسائل دیگری از جمله شغل و درآمد، رفاه بیشتر، ایدهآلهایی که فکر میکنند تنها بیرون از خانواده به آن دست پیدا میکنند و جاذبههای شهرهای بزرگ، از منزل فرار میکنند؛ بنابراین برای کاهش فرار دختران، ابتدا باید مسائل و مشکلات ریشهایتر را حل کرد. migna.ir
وضعیت اصفهان درزمینه فرار دختران بهتر ازدیگر استان ها نیست
معاون امور اجتماعی بهزیستی استان اصفهان، به صراحت به این مطلب اشاره داشت :نمی توان گفت که اصفهان وضعیت بهتر و آمار کمتری نسبت به دیگر استان ها در زمینه دختران فراری دارد چرا که از دیگر استان ها آمار مراجعه دختران فراری به اصفهان وجود داردو این مسئله به این دلیل است که اصفهان یک شهر بزرگ است.
مرضیه فرشاد با اشاره به اینکه میانگین سنی دختران فراری از ۱۴ تا ۱۹ سال است افزود: بیشتردختران فراری که به اورژانس اجتماعی بهزیستی ارجاع داده می شوند با دستور مقام قضایی بوده و برخی هم به صورت خود معرف هستند
وی با اشاره به اینکه دختران و زنان فراری اکثرا از شهرستانهایی که دارای افراد مهاجر بیشتر هستند وارد اصفهان می شوند، و به دلیل اینکه اصفهان در یکی از مسیرهای ترانزیت کشور است در مراکز بهزیستی استان زنان و دختران فراری از تمام استانهای کشور نگه داری میشوند.
ضرورت آموزش مهارت های زندگی به نوجوانان
فرشاد با اشاره به اینکه اگر این دختران و زنان اصفهانی باشند خانوادههای آنها شناسایی شده و برای حل مشکلات خانوادگی آنها جلسات روانشناسی برگزار میشود و در نهایت اگر مشکل حل نشد، فرد به مرکز بازپروری زنان و دختران مرکز بهزیستی ارجاع داده میشود افزود: درمرکز بازپروری به مدت ۶ ماه تا یکسال این فرد نگه داری می شود و به او خدمات مددکاری و آموزش های روانشناسی داده می شود همچنین شرایط حرفه آموزی و حتی تحصیلات نیز برای انان فراهم می شود .
معاون امور اجتماعی بهزیستی استان اصفهان با اشاره به اینکه دختران فراری معتاد به کمپ های ترک اعتیاد ارجاع داده می شوند افزود:برای آن که بتوانیم کاهش آسیب های اجتماعی را در سنین نوجوانی شاهد باشیم بایستی در این زمینه نهادهایی مانند آموزش و پرورش که بیشترین ارتباط را با این قشر دارند با برگزاری دوره های آموزش مهارت زندگی به دانش آموزان نسبت به کاهش این نوع آسیب ها در جامعه کمک کنند.
درحاشیه …
به گفته کارشناسان اگر نوجوان از طریق محبت در خانواده جذب نشود وهمواره مورد تمسخر، تحقیر و تنبیه قرار گیرد بستری فراهم میشود که به شکل افراطی به سمت افرادی برود که او را مورد حمایت و توجه قرار دهند و حتی به سمت آسیب های اجتماعی سوق پیدا کند.
در این زمینه خانواده ها برای اینکه معانی فرار(من جایگاهی در خانواده ندارم؛ معلوم نیست کی هستم لذا بیرون از خانه شرایط بهتری پیدا میکنم، فرار میکنم تا به والدینم صدمه بزنم )برای نوجوانان مصداق حقیقی پیدا نکند بایستی زمینه هایی را فراهم کنند تا نوجوانان ضمن درک محیط پیرامون مهارت های زندگی را به درستی بیاموزند و بتوانند درمقابله با رفع چالش های زندگی قدرت تصمیم گیری داشته باشند .
به گفته معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی کشور معمولاً ۶۰ تا ۷۰ درصد از دختران فراری به خانه بازمیگردند، اما در برخی موارد نیز خانوادهها از پذیرش فرزندشان امتناع میکنند.
بسیاری از دختران فراری با وجود پشیمانی از کرده خود به دلیل تداوم شرایطی که باعث فرارشان شده یا ترس از شدت یافتن برخوردها، هرگز به خانه بازنمیگردند. این دختران در اثر فشارهای ناشی از شرایط سخت زندگی، فقر، آزار و اذیت جسمی و جنسی، محدودیتهای غیرمنطقی، تحقیر، دوستی با جنس مخالف، کمبود محبت از سوی خانواده و اثبات وجود، ازدواج مجدد والدین و … از خانه و کاشانه خود دست میشویند.
اثبات وجود و تنبیه خانواده یکی از مهمترین دلایل فرار دختران؛ بهویژه دختران نوجوان، محسوب میشود. عمده این دختران که تنها برای آنکه بتوانند حرف خود را به کرسی بنشانند، خانه را ترک میکنند، بیشترین تعداد دخترانی را تشکیل میدهند که خودشان به مراکز حمایتی روی میآورند.
امتناع و مقاومت خانوادهها از پذیرش فرزندانشان کار مددکارها را در بازگرداندن دختران فراری به خانه مشکل میسازد. در موارد معدودی ممکن است که خانواده به کلی فرد را نپذیرد، اما معمولاً پس از جلسات فراوان و آمادهسازی فرد و خانوادهاش، او را به خانه بازمیگردانند.
در هر حال زندگی دختر فراری حتی در صورت بازگشت به خانه نیز همراه با مشکلات مضاعف خواهد بود؛ چراکه خانواده، او را به دلیل ارتکاب اعمال خلاف، بیشتر از گذشته مستعد کجروی و رفتارهای انحرافی میداند و قیود خود را بیشتر خواهد کرد. ضمن آنکه دختر نیز به دلیل تجربه آزادیهای خارج از خانه و ریختهشدن ترس از فرار، محیط خانه را غیرقابلتحملتر میداند.
اگر پدر و مادری به هر دلیلی اشتباهی کنند که منجر به ترس و نگرانی یا به خطر افتادن سلامت یا جان فرد شود، میتواند با شماره تلفن اورژانس اجتماعی (۱۲۳) تماس گرفته و موضوع را مطرح کنند تا کارشناسان و مددکاران اجتماعی در اسرع وقت اقدام کنند.
مرجع : کیمیای وطن