جمعه ۱۰ فروردين ۱۴۰۳ - 29 Mar 2024
تاریخ انتشار :
سه شنبه ۳۰ بهمن ۱۳۹۷ / ۱۴:۲۱
کد مطلب: 46562
۸

فضای مجازی احساس شادی و خوشبختی ما را کاهش می دهد

مصطفی حمیدی
فضای مجازی احساس  شادی و خوشبختی ما را کاهش می دهد
میگنا: مطالعات نشان می دهد نوجوانانی که روزانه فقط یک ساعت وقت‌شان را صرف فضای مجازی و دیگر رسانه‌های دیجیتال می‌کنند، شادتر هستند اما با افزایش ساعات استفاده از اینترنت این شادی کاهش می یابد. اخیرا طی یک پژوهش بزرگ تحلیل رفتار بیش از یک میلیون نوجوان 13 تا 18 سال نشان داده است عدم خوشحالی بعد از یک ساعت جلوی مانیتور بودن شروع می‌شود به طوری که افرادی که بیش از حد و اعتیادگونه از شبکه های اجتماعی استفاده می کنند، احساسات منفی بیشتری از جمله افسردگی، اضطراب اجتماعی،کاهش عزت نفس، کاهش تمرکز و توجه، کاهش اعتماد به نفس، کم تحرکی، رقابتی ناسالم برای جلب توجه بیشتر را تجربه می کنند. تحقیق دیگری در چین که 9 ماه روی تعدادی نوجوان چینی نشان داد کسانی که به شیوه نامعقولی از اینترنت استفاده می‌کنند، دو و نیم برابر بیشتر از بقیه در معرض ابتلا به افسردگی شدید قرار دارند.


دلایل متعددی از جمله کاهش زمان ارتباط رودررو با اطرافیان، گوشه گیری و عدم ورزش و تحرک می تواند بر این احساسات منفی منجر شود اما از نظر نویسنده مهمترین دلیل این احساسات منفی افتادن در دام "مقایسه" و "خودکم بینی ها" و حسرت موقعیت دیگران را داشتن می باشد.

بسیاری از نمایش های افراد از زندگی شخصی خود در فضای مجازی گزینشی و حتی غیرواقعی می باشد. این در حالی است که اقتضای شبکه های اجتماعی برون نمایی اغراق آمیز از شادی ها و خوشی های زندگی می باشد.

در این شبکه ها بسیاری افراد احساسات منفی و مشکلات خود را مخفی می کنند و سعی در نمایش زندگی شاد و مرفه می کنند که باعث حسرت دیگران می شود. البته همین اتفاق باعث می‌شود تا خود آنها دچار "سندروم اردک" شده و به اختلالات روانی دیگر منجر شود.


سندروم اردک مشکل روانی افرادی است که به صورت افراطی سعی در شاد نشان دادن خود در فضای مجازی دارند. زمانی که اردک روی آب شناور است خیلی آرام به نظر می رسد، اما سرسختانه با پاهای خود تلاش می کند تا روی آب بماند و حرکت کند، افراد مبتلا به سندروم اردک سعی می کنند خود را کاملا آرام و شاد نشان دهد، اما درونشان آرامشی نیست.

نمونه های این افراد کسانی هستند که دائما از لحظات شاد خود تصاویری در دنیای مجازی به اشتراک می گذارند، در حالیکه شاید در واقعیت آنقدر هم شاد نباشند و این رفتارها نشانه و مقدمه مشکلات روانی جدی تر مانند افسردگی و اضطراب باشد.

این در حالیست که خیلی از افراد با دیدن این
تصاویر جذاب حسرت موقعیت آن ها را می خورند و در واقع باطن زندگی خود را با ظاهر زندگی آن ها مقایسه می کنند.

افتادن در دام مقایسه و چشم و هم چشمی باعث می شود این افراد آرامش خود را از دست بدهند حسرت زندگی دیگران را بخورند و یا به جای افزایش کیفیت و غنای زندگی خود، به فکر ظاهرنمایی و جلب نظر دیگران باشند. گویا ما ترجیح می دهیم بدبخت باشیم اما دیگران ما را خوشبخت بدانند تا اینکه خوشبخت باشیم و دیگران ما را بدبخت بدانند.

حدود یک سال قبل مراجع مرد 45 ساله ای داشتم که بعد از شب یلدا، تا چند ماه زن و دختر جوانش با او قهر بودند، او چنین توضیح داد زن و دخترش در شب یلدا از او می خواهند آن ها را به یک رستوران شیک و لاکچری ببرد و او بخاطر نداشتن پول کافی پیشنهاد می کند به یک رستوران معمولی بروند و لحضات خوبی باهم بگذرانند اما آن ها نمی پذیرند چون نمی توانند عکس جذابی برای صفحات مجازیشان بگیرند... . نکته ای که اینجا در دل بسیاری از این گونه نمایش ها وجود دارد این است که ظاهر قضیه با باطن آن همخوانی ندارد. ظاهر این برنامه ها شیک و بَزَک کرده است اما باطن آن ها پُر از مسئله و مغایر با هدف اصلی که همان بهبود کیفیت رابطه است می باشد و گویا فقط برای نشان دادن به دیگران و جلب نظر آن ها می باشد!


رستوران رفتن، کادو دادن و جشن گرفتن و ابراز علاقه در مراسمی مثل تولد، ازدواج، روز عشق، سالگرد ازدواج، شب یلدا و... خیلی خوب و پسندیده است و حتی در تحکیم و کیفیت رابطه بسیار موثر است اما اگر هدف صمیمیت و بهبود کیفیت رابطه باشد نیازی به ابراز علاقه های خاص و لاکچری و "نمایش" در فضای مجازی نیست!

از دید روانشناسی عمق بسیاری از این رفتارها می تواند بخاطر اضطراب در رابطه و عدم رضایت درونی و خوب جلوه دادن آن و بسیاری دیگر بخاطر ضعف "عزت نفس" و عدم احساس ارزشمندی درونی باشد.

برای بسیاری افراد، توجه، احترام، ابراز احساسات، همدلی و همراهی بسیار ارزشمندتر از کادوها و مراسمات بَزَک کرده اما بدون ابراز احساس و توجه است اما در هر صورت نمایش خوشی ها یا بَزَک های زندگیمان در فضای مجازی شاید حاصلی جز به حسرت انداختن دیگران و افزایش نارضایتی ها، مقایسه کردن ها و عادت کردن به ظواهر و زندگی نمایشی نداشته باشد. در نهایت آن چه واضح است این است که فضای مجازی می تواند احساس شادی و خوشبختی ما را تحت تاثیر قرار داده و کاهش دهد.

 
***مصطفی حمیدی
مشاور خانواده - روانشناس ورزشی

 
نام شما

آدرس ايميل شما
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود
  • نظرات پس از تأیید مدير حداكثر ظرف 24 ساعت آينده منتشر می‌شود

دربارۀ تاثیرات عجیب «ترس از پشیمانی»
چگونه با ذهن آگاهی حواس کودکان مان را جمع کنیم؟
تقاضا برای سلب اختیار تشخیص اختلال اسکیزوفرنی توسط روانشناسان بالینی!
چرا نباید برای جلب محبت یا عشق التماس کنیم؟
ویژگی‌های یک اردو مطالعاتی خوب چیست؟
چطور از فکر کردن بیش از حد به یک موضوع جلوگیری کنیم؟
نوجوانان آمریکایی بدون تلفن همراه احساس بهتری دارند
من با دروغ گفتن و آه وناله پول درمیارم
افراد کمال‌گرا چه ویژگی‌هایی دارند؟
كودكان را قرباني حرف مردم نكنيد
خودبیمارانگاری از خود بیماری مرگبارتر است!
راه‌ درمان تب بالای تمایل به عمل‌های زیبایی چیست؟
هم اکنون که در حال نفس کشیدن هستید، کس دیگری دارد نفس های آخرش را می کشد. پس دست از گله و شکایت بردارید و بیاموزید چگونه با داشته هایتان زندگی کنید.