شنبه ۱ ارديبهشت ۱۴۰۳ - 20 Apr 2024
تاریخ انتشار :
سه شنبه ۱ آبان ۱۳۹۷ / ۰۸:۴۰
کد مطلب: 45642
۰

متاهلم و نمی توانم وابستگی ام به مادرم را کنترل کنم!

متاهلم و نمی توانم وابستگی ام به مادرم را کنترل کنم!
میگنا: رسیدن به بلوغ جسمانی برای تشکیل خانواده و جدا شدن از خانواده مبدا، تنها شرط لازم و نه کافی برای ازدواج است. برای تشکیل یک خانواده موفق علاوه بر بلوغ جسمانی رسیدن به بلوغ عاطفی نیز ضروری است. در واقع برخی افراد پس از ازدواج تنها به لحاظ جسمانی از خانواده مبدا جدا می شوند و به لحاظ عاطفی همچنان وابسته به خانواده مبدا باقی می مانند. این مسئله می تواند مشکلاتی را برای زوج به وجود آورد. چنین افرادی قادر نخواهند بود به خوبی از عهده ایفای نقش همسری برآیند و دیر یا زود با مشکلاتی مانند سرد شدن روابط عاطفی و زناشویی با همسر خود مواجه می شوند.


استقلال تان را بازیابید
ریشه این مسئله می تواند با سیستم خانواده مرتبط باشد. در واقع در برخی خانواده ها شیوه تربیت والدین، مقدمات وابستگی فرد در دوران بزرگ سالی به خانواده مبدا و ناتوانی از تشکیل زندگی مستقل پس از ازدواج را فراهم می آورد. ممکن است شما به قدر کافی از اعتماد به نفس و باور به این که به تنهایی قادر هستید با چالش های زندگی مواجه شوید، برخوردار نباشید. استقلال یکی از نشانه های رشد شخصیتی و بلوغ فکری در افراد است. حال که تاکنون به این مهم دست نیافته اید ازدواج را به عنوان فرصتی در نظر بگیرید که می تواند زمینه رشد بیشتر شما را به لحاظ روانی فراهم آورد نه این که آن را به مثابه مانعی تلقی کنید که شما را از آن چه دوست دارید جدا ساخته است.


رابطه خود را با همسرتان بهبود ببخشید
رابطه بین زوج مهم ترین رابطه ای است که پس از ازدواج در زندگی هر فردی در نظر گرفته می شود. در واقع زمانی که زن و مردی با یکدیگر پیوند مشترک می بندند، مهم ترین اشخاص در زندگی یکدیگر تلقی می شوند. زمانی که صمیمیت و زمان مختص به این رابطه با فرد دیگری تقسیم شود، می تواند زمینه ساز آسیب در ازدواج شود. البته به این معنا نیست که شما از تمام روابط صمیمانه خود دست بکشید یا دیگر ارتباطات صمیمانه خود را فراموش کنید بلکه مسئله این است که شما روابط خود را چگونه اولویت بندی خواهید کرد. با همسرتان صحبت کنید و مشکل خود را با او در میان بگذارید. به او بگویید چه ترس ها و نگرانی هایی دارید و از این که زمان کافی به او اختصاص نمی دهید احساس خوبی ندارید. او را در جریان قرار دهید که تمایل دارید این مشکل را حل کنید. سعی کنید رابطه معناداری با همسرتان شکل دهید. زمان بیشتری را برای پرداختن به علایق مشترک تان در نظر بگیرید. با این روش رابطه با همسرتان صمیمیت بیشتری را به همراه خواهد داشت.


ابعاد مستقل شخصیت تان را تقویت کنید
به تدریج در ابعاد مختلف زندگی تان مستقلانه رفتار کنید. برای مثال می توانید در یک محل جدید کاری را آغاز کنید یا آموختن یک مهارت جدید را پیگیری و شروع کنید. از هر فرصتی برای این منظور استفاده کنید.


به بررسی عمیق تر موضوع بپردازید
درصورتی که نتوانستید به تنهایی و با کمک همسرتان برای این مسئله راه برون رفتی بیابید، می توانید از کمک یک متخصص بهره مند شوید. از آن جایی که برای بررسی این موضوع بهتر است تجربه های ارتباطی اولیه شما در دوران کودکی تان مورد کنکاش قرار گیرد، بهتر است از یک روانکاو درخواست کمک کنید.

نویسنده : تینا امیری | روان شناس بالینی و دانش آموخته انستیتو روان پزشکی
 
مرجع : خراسان
نام شما

آدرس ايميل شما
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود
  • نظرات پس از تأیید مدير حداكثر ظرف 24 ساعت آينده منتشر می‌شود

۱۰ شگرد رسانه‌ای برای اثرگذاری بر باورهای مخاطب
پنج اقدامی که والدین باید در مواجهه با کودکان کابوس زده انجام دهند!
«آلیس در سرزمین عجایب»؛ اختلال روانی عجیب
سندروم مسأله با پدر / آسیب‌های بی‌مهری پدران به دختران
روانشناسی که دنیای سرمایه گذاری را ۱۸۰ درجه تغییر داد
چرا گاهی نمی‌توان بخشید و فراموش کرد؟!
مغز چطور خاطرات ماندگار می‌سازد؟
روانشناسی جمع‌آوری اشیا و یا کلکسیونر شدن
دربارۀ تاثیرات عجیب «ترس از پشیمانی»
چگونه با ذهن آگاهی حواس کودکان مان را جمع کنیم؟
تقاضا برای سلب اختیار تشخیص اختلال اسکیزوفرنی توسط روانشناسان بالینی!
چرا نباید برای جلب محبت یا عشق التماس کنیم؟
خوشبختی یعنی بدست آوردن یک زندگی و تقسیم آن با دیگران!