چرا غم از دلمان بیرون نمی‌رود؟
به گزارش هفته نامه آتیه نو، درست در لحظه‌ای که در میان مهمان‌ها قهقهه می‌زنیم، زمانی که برای ادامه تحصیل از مرزی می‌گذریم و زمانی که برای شروع فصل تازه‌ای از زندگی به خوشبختی «بله» می‌گوییم، غم آماده بیرون زدن و چشم‌هایمان آماده تر شدن است.
چرا آرام نمی‌شویم؟
محققان می‌گویند، شما تنها کسی نیستید که در اوج خوشبختی هم می‌توانید لحظه‌های تلخ روزهای گذشته را مرور کنید و ثانیه‌ثانیه‌شان را همان طور که رخ داده بودند به یاد بیاورید. از نظر آن‌ها، غم، ماندگارترین احساس در انسان است و طبیعی است که شما هم آن را بیشتر از هر حس دیگری لمس کنید.احساسات 19گانه غم، شادی، نفرت، درماندگی، حسادت، آرامش، اشتیاق، ستایش، استراحت و آسودگی، گناه، استرس، غرور، گیجی، عصبانیت، تحریک، ترحم، تحقیر، ترس و شرم و انزجار در زندگی شما عمر مشخصی دارند. از نظر محققان، همه این احساسات گذرا هستند و زمان محدودی در ذهن شما ماندگار و روشن باقی می‌مانند. اما در میان آن‌ها، غم عمر نسبتا طولانی‌تری دارد و وقتی بدون هیچ وقفه‌ای با غم‌های تازه تجدید میشود، طول عمرش هم چندبرابر میشود.مثلا در حالی که خوشحالی شما تنها ۳۶ساعت، یعنی سه روز دوام می‌آورد، غم‌هاتان تا ۱۲۰ساعت زنده می‌مانند و در هر لحظه می‌توانند به حافظه شما سرک بکشند.
حالمان خوب میشود؟
عمر غم‌ها طولانی است. این را ما تجربه کرده‌ایم و محققان اثبات. حالا دیگر نه ما و نه محققان، تردیدی در مورد آمدن غم از یک لحظه‌به‌لحظه دیگر و از یک روز‌‌به‌روز دیگر نداریم.ما غم‌های گذشته را امروز هم به دوش می‌کشیم و آن‌ها می‌گویند غمی که از دست‌دادن یا دوری از عزیزان با خود می‌آورد، ۲۴۰بار بیشتر از احساساتی مثل شرم، شگفتی یا خشم طول می‌کشد.شاید همین طولانی‌تر بودنش هم بهانه خوبی است تا با آمدن یک اندوه تازه، غم‌های قبلی که هنوز آرام نشده‌اند هم با شدتی بیشتر ما را تحت‌تاثیر قرار دهند.
چرا آرام نمی‌شویم؟
محققان می‌گویند، شما تنها کسی نیستید که در اوج خوشبختی هم می‌توانید لحظه‌های تلخ روزهای گذشته را مرور کنید و ثانیه‌ثانیه‌شان را همان طور که رخ داده بودند به یاد بیاورید. از نظر آن‌ها، غم، ماندگارترین احساس در انسان است و طبیعی است که شما هم آن را بیشتر از هر حس دیگری لمس کنید.احساسات 19گانه غم، شادی، نفرت، درماندگی، حسادت، آرامش، اشتیاق، ستایش، استراحت و آسودگی، گناه، استرس، غرور، گیجی، عصبانیت، تحریک، ترحم، تحقیر، ترس و شرم و انزجار در زندگی شما عمر مشخصی دارند. از نظر محققان، همه این احساسات گذرا هستند و زمان محدودی در ذهن شما ماندگار و روشن باقی می‌مانند. اما در میان آن‌ها، غم عمر نسبتا طولانی‌تری دارد و وقتی بدون هیچ وقفه‌ای با غم‌های تازه تجدید میشود، طول عمرش هم چندبرابر میشود.مثلا در حالی که خوشحالی شما تنها ۳۶ساعت، یعنی سه روز دوام می‌آورد، غم‌هاتان تا ۱۲۰ساعت زنده می‌مانند و در هر لحظه می‌توانند به حافظه شما سرک بکشند.
حالمان خوب میشود؟
عمر غم‌ها طولانی است. این را ما تجربه کرده‌ایم و محققان اثبات. حالا دیگر نه ما و نه محققان، تردیدی در مورد آمدن غم از یک لحظه‌به‌لحظه دیگر و از یک روز‌‌به‌روز دیگر نداریم.ما غم‌های گذشته را امروز هم به دوش می‌کشیم و آن‌ها می‌گویند غمی که از دست‌دادن یا دوری از عزیزان با خود می‌آورد، ۲۴۰بار بیشتر از احساساتی مثل شرم، شگفتی یا خشم طول می‌کشد.شاید همین طولانی‌تر بودنش هم بهانه خوبی است تا با آمدن یک اندوه تازه، غم‌های قبلی که هنوز آرام نشده‌اند هم با شدتی بیشتر ما را تحت‌تاثیر قرار دهند.
