ميگنا : پايگاه خبری روانشناسی و بهداشت روان 20 خرداد 1398 ساعت 0:04 https://www.migna.ir/news/47453/شیوه-فرزندپروری-کودک-مضطرب -------------------------------------------------- عنوان : شیوه فرزندپروری کودک مضطرب -------------------------------------------------- اضطراب شایع‌ترین اختلال قرن است که در هر سنی دیده می‌شود. از هر 10 کودک 1 نفر مبتلا به اختلالات اضطرابی است. این اختلالات متنوع هستند. متن : میگنا: داشتن اضطراب و گذر از آن بخشی از دوران کودکی است، یکی از عوامل محیطی و اجتماعی که باعث و تداوم بخش نشانه های اضطراب در کودک را می شود شناسایی کرده اند (واترز، زیمر جمبک و فارل2012). سبک های فرزندپروری والدین مضطرب، ترس و اضطراب را الگوسازی می کنند. سبک های فرزندپروری بیش از حد حمایت کننده، بیش از حد کنترل کننده و بیش از حد انتقادی که جلوی رشد خودمختاری و مهارت آموزی را می گیرند نیز منجر به شکل گیری اختلال های اضطرابی در کودکان می شود. (کنولی و برنستین، 2007). هیچ روش اشتباهی در رفتار با کودک وجود ندارد ولی گاهی ممکن است والدین به طرقی به اضطراب فرزندشان عکس العمل نشان دهند که علی رغم تمایل شان ناآگاهانه موجب حفظ رفتارهای اجتنابی می شوند که این به نوبه خود به نگه داشتن اضطراب یا حتی افزایش دادن آن در بلند مدت کمک کند. شیوه والدگری و نحوه مدیریت هیجان کودکان مضطرب یکی از مقوله های اساسی در فرزندپروری می باشد. در زیر به برخی از شیوه فرزندپروری اشاره می کنیم: سبک والدینی کودکان مضطرب راهبردهای فشاری: این رویکرد والدینی شامل تقاضا از کودکان برای روبرو شدن با ترسها و مضطرب کردن خودشان به منظور قوی شدن می شود. مثل این نوع رفتار را متوقف کن، خودتو کنترل کن، پسرها گریه نمی کنند. این رویکرد بسیار کنترل کننده است و به کودکان می آموزد هیحاناتشان را مخفی و یا سرکوب کنند که به نوبه خود این رویکرد باعث تشدید اضطراب می شود و در عمل چگونه روبرو شدن اضطراب و ترس را نمی آموزد. راهبردهای حمایتی: این رویکرد والدینی شامل حمایت گرم کودک از هر نوع عامل استرس زاست. هدف، پیشگیری از آشفتگی و نگهداشتن کودک در حالت آرامش است. این راهبرد پیشگیرانه مطمئناً باعث می شود هم والدین و هم کودک برای مدتی کوتاه احساس خوبی داشته باشند. با این وحود این رویکرد چگونه روبرو شدن با اضطراب را هنگام عدم حضور والدین آموزش نمی دهد به نوعی کودک را برای روبرو شدن با دنیای واقعی آماده نمی کند. راهبرد کششی: این راهبرد والدینی شامل فرمول بندی مهارت های کودک در طی زمان است به صورتی که بتواند با اضطراب روبرو شود. این رویکرد خشک اما تشویق کننده، محدود کننده است و شامل شوخ طبعی نیز می شود. این رویکرد شامل حمایت می شود اما از طریق گفتگو در کنار فرد صورت می گیرد. همحنین راهبردهایی برای روبرو شدن با اضطراب ارایه می شود و موفقیت های قبلی هم یادآوری می شود. زمانی را بیاد بیاورید که شانه هایتان را بالا و پایین می انداختید، تنفس عمیقی داشتید و سعی داشتید که آن را هفته بعد انحام دهید ... این طور نبوده؟ تهیه کننده: علی اصغر ادبی کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی منبع : تنظیم هیجان کودکان،گایل مک لم ترجمه احمدرضا کیانی،دکتر فاطمه بهرامی