ميگنا : پايگاه خبری روانشناسی و بهداشت روان 6 بهمن 1394 ساعت 16:15 https://www.migna.ir/news/35450/مقاله-اختلال-اوتیسم -------------------------------------------------- عنوان : مقاله / اختلال اوتیسم نیلوفر رفیعی وحید -------------------------------------------------- یکی از صفات مطرح شده در طیف اوتیسم، نقص در مهارت اجتماعی که افراد با کارکرد هوش بالا ممکن است از این صفت آگاه شوند و خودشان را کمتر از دیگران بدانند این موضوع می‌تواند عزّت نفس آنها را به شدت پایین آورد (هریت، وانگ و داستور، 2007). متن : اختصاصي ميگنا - چکیده: هدف: این مطالعه با هدف بررسی متون مربوط به ویژگیهای کودکان اوتیستیک، مشکلات جسمانی، شناختی و محیط آنها و روش‌های بررسی شده بر کاهش اثر مشکلات موجود انجام شده است. روش: بررسی به شکل مروری بر متون موجود صورت گرفت. یافته‌های و نتیجه‌گیری‌ : احتمال ابتلا به آسیب‌های روانی و رفتاری در کودکان اوتیسم نسبت به کودکان عقب‌مانده ذهنی کمتر، اما نسبت به افراد عادی بیشتر می‌باشند. محیط ناامن خانواده و برخورد نادرست اجتماع و اطرافیان دور و نزدیک در تشدید مشکلات رفتاری آنها مؤثر است. بنابر این در اصلاح مشکلات این افراد توجه چندجانبه به خود فرد، خانواده، محیط آموزشی و جامعه حائز اهمیت است. واژگان کلیدی: اوتستیک، سندرم، نورولوژيك - مقدمه اوتیسم یکی از اختلالات فراگیر رشدی با منشأ نورولوژیک و علائم روانشناختی است که سه حوزه مهم رفتاری را تحت تأثیر قرار می‌دهد: 1- تعادل اجتماعی 2- ارتباط کلامی و غیرکلامی 3- الگوهای رفتاری کلیشه‌ای یا وسواس با توجه به منشأ عصب‌شناختی اوتیسم، اختلالات مغزی، توانایی فرد برای برقراری ارتباط ونحوه‌ ارتباط وی با دیگران و پاسخهای فرد نسبت به محیط بیرون را تحت تأثیر قرار می‌دهد. فرد در خودمانده به رفتارهای تکراری یا تکرار الگوهای ذهنی خود علاقمند است. دامنه و شدت اوتیسم بسیار وسیع است. بعضی از این افراد می‌توانند در سطح بالایی با اطرافیان خود ارتباط برقرار کنند و گفتاری خوب و هوش قابل قبولی دارند. دسته‌ای دیگر، آسیب‌شناختی و زبانی بالایی دارند و حتی برخی هرگز قادر به صحبت کردن نیستند. ممکن است یک کودک در خود مانده از برقراری تماس چشمی خودداری نماید و یا به نظر برسد که ناشنوا است. همچنین رشد زبان و مهارتهای اجتماعی وی متوقف گردد. هسته مرکزی مشکل در اوتیسم، اختلال در ایجاد ارتباط است، در واقع اوتیسم اختلالی است که عمدتاً ارتباطی است تا زبانی. (دانبر و همکاران، 2012) و این جزء معیارهای اصلی اختلال است که به آسیب‌دیدگی عملکرد اجتماعی و برقراری ارتباط و تأخیر یا انحراف در مراحل اولیه دوران رشد کودک در ارتباط اجتماعی و بازی می‌گردد. - کــانر (1943) که اولین‌بار سندرم اوتیسم را توصیف کرد، بیان کردن که این سندرم در کودکان دارای والدین سرد مزاج دیده می‌شود، اما تحقیقات انجام شده بوسیله وکلمار و همکاران (1997) نشان داده‌اند که والدین کودکان دچار اوتیسم با والدین سایر کودکان مبتلا به ناتوانیهای دیگر تفاوتی ندارند. و این اختلال به وضوح، ریشه‌های زیست‌شناختی دارد. اندرسون (1997) بیان کرد که انواعی از همبستگی‌های عصبی فیزیولوژیک در کودکان مبتلا به اوتیسم مشاهده شد که شامل سازمان‌بندی غیرطبیعی سلولها در سیستم لیمبیک و نواحی مخچه‌های مغز،‌ سطوح بالای عصبی سروتونین و اندازه بزرگتر از طبیعی محیط سرو مغز می‌باشد. - * پژوهشهای انجام شده تحقیقات نشان می‌دهد کودکان مبتلا به اوتیسم علاوه بر مشکلات جسمی و شناختی ناشی از خودبیماری از مشکلات محیطی ناشی از تعاملات اجتماعی نیز رنج می‌برند. براین اساس می‌توان پژوهش‌هایی را که بر روی کودکان اوتیسم در حیطه‌ی روانشناسی انجام شده است به سه دسته تقسیم کرد. 1- آن دسته از پژوهش‌ها که به بررسی مشکلات جسمی و شناختی کودکان مبتلا به اوتیسم پرداخته‌اند، آنها را ریشه‌یابی کرده‌اند، میزان شدت و شیوع آن‌ها را در بین این کودکان بررسی کرده‌اند. زمان بروز و شدت یافتن آنها را مورد توجه قرار داده‌اند و و متناسب با دوره‌های مختلف رشد و جنس مبتلایان و شدت علایم بیماری آنها را دسته‌بندی کرده‌اند. 2- گروه دیگر از پژوهش‌ها به بررسی اثربخشی از راهکارهای مختلف برای بهبود عملکرد کودکان مبتلا به اوتیسم پرداخته‌اند. این راهکارها نه تنها برای بهبود مشکلات جسمی حرکتی، بلکه برای کاهش مشکلات شناختی و افزایش مهارت‌های ذهنی این کودکان انجام شده‌اند. در این بررسی مروری این دسته از تحقیقات را تحت نام پژوهش‌های «بهبود عملکرد» بررسی می‌کنیم. 3- گروه سوم، پژوهش‌هایی هستند که به بررسی شرایط محیطی این کودکان پرداخته‌اند و راههایی را برای بهبود کیفیت زندگی و بالا بردن سطح تعاملات آنها پیشنهاد کرده‌اند. به بیان دیگر این دسته از پژوهشها به دنبال ایجاد دنیایی زیباتر برای این کودکان و خانواده‌هایشان هستند. در این بررسی مروری این دسته از تحقیقات را تحت نام پژوهش «بهبود میحط» بررسی می‌کنیم. - در ادامه تحقیقات انجام شده در هر زمینه را تفکیک می‌کنیم. 1- آن دسته از پژوهش‌ها که به بررسی مشکلات جسمی و شناختی کودکان مبتلا به اوتیسم پرداخته‌اند، آنها را ریشه‌یابی کرده‌اند، میزان شدت و شیوع آن‌ها را در بین این کودکان بررسی کرده‌اند. زمان بروز و شدت یافتن آنها را مورد توجه قرار داده‌اند و و متناسب با دوره‌های مختلف رشد و جنس مبتلایان و شدت علایم بیماری آنها را دسته‌بندی کرده‌اند. 1-1- آن دسته از پژوهش‌ها که به بررسی مشکلات جسمی و شناختی کودکان مبتلا به اوتیسم پرداخته‌اند، آنها را ریشه‌یابی کرده‌اند، میزان شدت و شیوع آن‌ها را در بین این کودکان بررسی کرده‌اند. زمان بروز و شدت یافتن‌ آنها را مورد توجه قرار داده‌اند و متناسب با دوره‌های مختلف رشد و جنس مبتلایان و شدت علایم بیماری آنها را دسته‌بندی کرده‌اند. - نشانه‌ شناسی اختلال اوتیسم یک نوع اختلال فراگیر رشد است قبل از 36 ماهگی شروع و آغاز به آن همواره قبل از 3 سالگی است، اختلال اوتیستیک در 5 تا 10 مورد، در هر ده هزار تولد دیده می‌شود (بریستول؛ لورد و رانر، نقل از کندال، 1382). بررسی‌های اخیر بیشتر تمایل دارند که برآورد شیوع 2-1 مورد در 1000 برای درخودماندگی (اوتیسم) و نزدیک به 6 در 1000 برای اختلالات طیف در نظر بگیرند (نیوسافر و همکاران، 2007). اختلال اوتیسم در هر دو جنس دیده می‌شود، اما فراوانی آن در پسرها 3 تا 4 برابر دختران است. (برایسون، به نقل از کندال، 1382). گزارشان جدید درجات گسترده‌ای از شیوع اختلال اوتیسم، 1 در هر 160 کودک را ارائه داده است. همچنین پسران 4 تا 5 برابر بیشتر از دختران احتمال مبتلا شدن به اوتیسم را دارند. (اسکولتز و آندرسون، 2009). در 2 سلاگی بیشتر دچار انزوا، گوشه‌نشینی و تقلید کمتر هستند، نقض در مهارتهای ارتباطی آنها می‌تواند به این صورت باشد که با وجود خزانة لغات مناسب، در بیان جملات معنادار مشکل دارند (سانیت- جورگز و همکاران، 2010).   - ویژگیهای شناختی از صفات شناختی اوتیسم در افراد، می‌توان به اختلال توجه، کنش هوشی ضعیف یا در بعضی زمینه‌ها خیلی قوی و نقص در حافظه اشاره کرد. 1- اختلال توجه: تحقیقات بسیاری در مورد اختلال توجه در کودکان اوتستیک انجام شده است. بسیاری از کودکان اوتستیک در موقعیت یادگیری تنها به جزء یا نشانه‌ای از مجموع نشانه‌های موجود در یک توجه یا تمرکز افراطی نشان می‌دهند، حتی آن عده از کودکان اوتستیک که دارای کنشهای برتر هوشی یا متوسط و نزدیک به متوسط می‌باشند مشکلاتی نیز در جابجایی توجه از یک محرک به دیگری دارند. 2- کنش‌های هوشی، اکثریت کودکان اوتستیک دارای بهره هوشی کمتر از 70 می‌باشند که نزدیک به نیمی از این کودکان از عقب‌ماندگی ذهنی شدید یا عمیق رنج می‌برند. همچنین مطالعات نشان می‌دهد که دختران اوتیستیک در مقایسه با پسران از نمرات هوش پایین‌تری برخوردارند. 3- مهارتهای تحصیلی: نیمرخ عملکرد مشاهده شده در ارزیابی تحصیلی افراد اوتستیک شبیه آن چیزی است که در آزمونهای هوش بدست آمده است. هنگام ورود به مدرسه توانایی‌های مکانیکی و کاربردی در آنها دست نخوره و بی‌عیب می‌باشد. اما برعکس توانایی استفاده از مفاهیم انتزاعی، مفهومی و معنایی دارای نقص می‌باشد. 4- توانایی‌های برجسته: مطالعات اولیه در مورد افراد اوتستیک نشانگر موارد متعددی از توانایی برجسته در این افراد می‌باشد که واژه دانشمندان اوتستیک که معادل همان واژه دانشمندان کودن در متون مربوط به عقب‌ماندگی ذهنی است بر این گروه اطلاق می‌شود (دلوین و همکاران، 2009). - ویژگیهای شخصیتی از جمله ویژگیهای شخصیتی مطرح شد. در ازای دارای صفات اوتیسم روان‌رنجور خویی بالا به یک نقص در تغییر توجه (یکی از صفات اوتیسم) در آنها یکی از عواملی است که می‌تواند در آنها افسردگی، اضطراب و خودآگاهی بالاتری را ایجاد کند. افراد اوتستیک برون‌گرائی پائینی دارند. آنها تمایل به شرکت در اجتماعات و مهمانی را ندارند. نبود ویژگیهای شخصیتی چون، فعال، حراف یا اهل گفتگو بودن، هیجان و تحرک داشتن آنها را متفاوت از دیگران نشان می‌دهد. آنها بیشتر به عنوان افرادی درونی شناخته می شوند که تمایل اندکی به تجربه هیجان‌های مثبت دارند. نقض در مهارت‌های ارتباطی یکی از عوامل شناخته شده در افراد اوتستیک است و ارتباط قوی با درونگرایی در آنها دارد. این یافته تعجب‌آور نیست زیرا افراد اوتستیک از ارتباطات اجتماعی به علت استرس‌آمیز بودن اجتناب می‌کنند (آئین، 2005 واکاباشی، بارون- کوهن و ویلرایت، 2006). از دیگر ویژگیهای شخصیتی مطرح در افراد دارای صفات طیف اوتیسم، توافق‌پذیری پایین در آنها است و آنها به علت قوه تخیل و درک متقابل پایین‌ نمی‌توانند با دیگران احساس همدردی کنند. تا حدودی خودمحور مظنون به قصد و نیست دیگران و بیشتر اهل رقابت هستند تا همکاری. با توجه به نقاط ضعف شخصیتی در افراد دارای صفات طیف اوتیسم بالا، پژوهشهای بسیاری در مورد مشکلات شخصیتی همراه در این گروه از افراد پرداختند و نتایج حاکی از این است که در جمعیت دارای صفات طیف اوتیسم بالا، افسردگی خود را به صورت گوشه‌گیری، رفتارهای وسواس و واپس‌روی در مهارت‌ها نشان می‌دهد. (گازیدین، 2005) یکی از صفات مطرح شده در طیف اوتیسم، نقص در مهارت اجتماعی که افراد با کارکرد هوش بالا ممکن است از این صفت آگاه شوند و خودشان را کمتر از دیگران بدانند این موضوع می‌تواند عزّت نفس آنها را به شدت پایین آورد (هریت، وانگ و داستور، 2007). مسئله قابل بیان دیگر این است که صفات طیف اوتیسم می‌تواند به عنوان مشکلات همراه در اختلال وسواس چه در کودکان یا در بزرگسالان حضور پیدا کند (لاسال و همکاران، 2004). بعضی از مطالعات، همپوشی سطوح بالای صفات طیف اوتیسم در بیماران دارای اختلالات طیف اسکیزوفرنیا را گزارش کرده‌ند (استربرگ، تروتمن و واکر، 2008). پور آقا (90) پژوهشی را تحت عنوان بررسی و مقایسه کنش‌های اجرایی در کودکان اختلال طیف اوتیسم کنش بالا، عقب مانده ذهنی و عادی بود که در آن تعداد 15 کودک مبتلا به اختلال طیف اوتیسم، 15 کودک عقب‌مانده ذهنی و 15 کودک عادی با استفاده از شیوه نمونه‌گیری در دسترس انتخاب، و در مؤلفه‌های عصب روان‌شناختی، توجه انتخابی، انعطاف‌پذیر، ذهن، حافظه کاری و نگه‌داشت توجه توسط آزمون‌های عصب- روان‌شناختی (استروپ، کارت‌های ویسکانسین) مقایسه شدند. نتایج یافته‌ها نشان داد که در تمامی مؤلفه‌های مورد بررسی بین 3 گروه پژوهش تفاوت معناداری وجود دارد. همچنین نتایج آزمون تعقیبی LSD حاکی از وجود عملکرد ضعیف‌تر توجه انتخابی، انعطاف پذیری ذهن، حافظه‌کاری و نگه‌داشت توجه بود. از نتایج این پژوهش می‌توان استنباط کرد که کودکان عقب مانده ذهنی آسیب‌های کلی‌تری در این کنش‌ها نشان می‌دهند حتی در مواردی که تفاوت بین دو گروه عقب‌مانده ذهنی و اختلال طیف اوتیسم معنادار نبود. مقایسه میانگین‌ها حاکی از ضعف کودکان عقب مانده ذهنی بود. - سبب‌شناسی و بیماری‌زایی عوامل بیوشیمیایی در طول چندین دهه گذشته چند مطالعه نشان داده شده است ک در یک سوم بیماران اوتستیک میزان سروتونین پلاسما بالا می‌رود. این یافته‌ها مختص به اختلال اوتیسم نیست. افراد دچار عقب‌ماندگی ذهنی بدون اختلا اوتیسم نیز این صفت را دارند. عوامل ژنتیک در چندین مطالعه زمینه‌یابی بین 2 تا 4 درصد همشیرهای بیماران اوتستیک نیز مبتلا به این اختلال تشخیص‌ داده شدند ک این میزان 50 برابر بیشتر از میزان بروز در جمعیت کلی است میزان بالایی مشکلات شناختی، حتی در کل غیر اوتستیک دوقلوهای یک تخمکی دچار عوارض پری ناتال نشان می‌دهد که آسیب‌پذیری ناتال در کنار آسیب‌پذیری ژنتیکی ممکن است منجر به بروز اختلال اوتیسم شود. عوامل زیستی به میزان بالای بروز عقب‌ماندگی ذهنی و میزان بالاتر از حد انتظار اختلالات تشنجی در کودکان اوتستیک دچار عقب‌ماندگی و میزان بالاتر از حدانتظار اختلالات تشنجی در کودکان اوتستیک نشان می‌دهد که این اختلال پایه‌ای زیستی دارد. حدود 75 درصد کودکان اوتستیک دچار عقب ماندگی ذهنی هستند. تقریباً یک سوم این کودکان عقب‌ماندگی ذهنی خفیف تا متوسط دارند و نزدیک به نیمی از آنها دچار عقب‌ماندگی ذهنی عمیق یا شدید هستند. کودکان اوتستیک دچار عقب‌ماندگی ذهن اصولاً در استدلال انتزاعی، درک اجتماعی و تکالیف کلامی بیش از تکالیف عملکردی نظیر طراحی بلوک و یادآوری رقم دچار نقص هستند. اختلال اوتیسم همچنین با اختلال عصبی بخصوص سرخچه مادرزادی، فتیل کتونوری و اخلتلا رت ارتباط دارد. کودکان اوتستیک نسبت به کودکان طبیعی و کودکان مبتلا به سایر اختلالات شواهد بیشتری از عوارض پری‌ناتال نشان می‌دهند.migna.ir  این یافته که کودکان اوتستیک بیش از حدانتظار دچار ناهنجاری‌های مادرزادی جزئی می‌شوند. نشان می‌دهد که رشد این کودکان در 3 ماهه اول حاملگی غیرطبیعی بوده است. 1-2 پژوهش‌های بهبود عملکرد اغلب پژوهش‌های انجام شده در زمینه اوتیسم در این بخش است. اثربخشی روش‌های آموزشی مختلف، فعالیت‌های مختلف ورزشی برای بهبود عملکرد کودکان اوتیسم بررسی شده‌اند. طی دهه گذشته، تحقیقات نشان داده‌اند که نظریه ذهن می‌تواند در کودکان اوتیسم رشد پیدا کند (اپلتون وردی، 1996؛ داون و اسمیت، 2004). گرچه در بین این تحقیقات نشان داده‌اند که کودکان اوتیسم بعد از آموزشهای مربوط به نظریه ذهن یاد گرفتند، آزمونهای استاندارد نظریه ذهن را بگذرانند. اما آنها نتوانستند در تعمیم تکالیف (سوانتهام، 1996، به نقل از فنگ 2008) مهارتهای ارتباطی روزانه (هادوین، بارون کوهن، هاولین، میل 2008) و کفایت اجتماعی کل (لاوانز و اسمیت، 2004) پیشرفت نشان دهند. تحقیقات اخیر تلاش کرده‌اند تا این مسئله را از طریق ارزیابی‌های شناختی مورد توجه قرار می دهند. (ولمن و همکارانش، 2010) طی پژوهشی دیگر که (استواری) در سال 91 انجام داد اثربخشی موسیقی‌درمانی بر پرخاشگری کودکان اوتیسم شهر شیراز می‌باشد. جامعه آماری شامل کودکان اوتیسم شهر شیراز می‌باشد که شامل سه مدرسه و تعداد 190 دانش‌آموز می‌باشد که با روش پیش‌آزمون، پس آزمون با گروه کنترل و آزمایش مورد بررسی قرار گرفتند. افراد مورد مطالعه در این تحقیق تمام دانش‌آموزان دختر و پسر اوتیسم پرخاشگر بودند که از مدارس اوتیسم به روش نمونه‌گیری تصادفی انتخاب شدند. ابتدا پرسشنانه پرخاشگری آشکار کودکان oas نواکو (1986) به همة والدین کودکان داده شد و از بین آنها 15 نفر که میزان پرخاشگری بیشتری را داشتند انتخاب و گس از آن به آزمودنی گروه آزمایش یک تم موسیقی هر هفته در دو جلسه 45 دقیقه‌ای ارائه شد و گروه کنترل در معرفی هیچگونه موسیقی درمانی قرار نگرفت. طی پژوهش دیگری که سیداحمدی و همکاران (91) به اثربخشی تحلیل رفتار کاربردی با (ABA) بر علایم اوتیسم پرداختند. این تحقیق از نوع تحقیقات آزمایشی است که براساس آن 20 نفر از کودکان 3 تا 7 ساله مبتلا به اوتیسم در مرکز اوتیسم اصفهان به مدت پنج سال (90-1385) تحت مداخله به روش ABA قرار گرفتند. از آزمودنی‌ها در بدو ورود آزمون تشخیص (Gillian Autism rality scale GARS) اجرا گردید. این تست در پایان پنج سال دوباره اجرا شد. همچنین آزمودنی ها در ابتدای مداخله توسط چک لیست محقق ساخته، در مؤلفه‌های درک مفاهیم شناختی، ریاضیع مهارت کلامی و خودیاری مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده‌ها پس از نیم سال توسط نرم‌افزار SPSS نسخه 19 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج آزمون T نشان داد که تفاوت معنی‌داری در پیش‌آزمون در مؤلفه‌هی رفتارهای کلیشه‌ای، مشکلات ارتباطی و تعاملات اجتماعی وکل نمره GRS وجود دارد. (P