ميگنا : پايگاه خبری روانشناسی و بهداشت روان 3 خرداد 1394 ساعت 17:24 https://www.migna.ir/news/31113/چند-سئوال-درباره-آزمون-دستیاری-پزشکی -------------------------------------------------- عنوان : چند سئوال درباره آزمون دستیاری پزشکی -------------------------------------------------- چرا آزمون مهم دستیاری پزشکی به سازمان سنجش سپرده نمی شود تا ضمن برگزاری استاندارد آن، برای همیشه شائبه و شایعات مطرح شده پیرامون آن از وزارت بهداشت رخت ببندد؟ متن : 1966جهان: 1. آزمون دستیاری پزشکی هر ساله مورد انتقاد و اعتراض بسیاری از داوطلبان این آزمون قرار می گیرد. امسال نیز از این قاعده مستثنی نبود. گر چه آماری در دست نیست اما یک بررسی کلی نشان می دهد که اکثریت داوطلبان آزمون دستیاری از کیفیت برگزاری آن راضی نیستند و علیرغم برگزاری چهل و دومین دوره آن، بسیاری معتقدند که این آزمون از استاندارد لازم برخوردار نیست. چرا اعتراض ها به آزمون دستیاری پزشکی بیشتر از سایر آزمون های حساسِ مشابه همچون دکترا و... است؟ چرا سئوالات آزمون تا این حد مورد اعتراض قرار می گیرد و هر ساله با سالیان قبل آن دارای تفاوت های ماهوی است؟ طبیعتاً داوطلبانِ باسواد و درسخوان بر اساس سئوالات سالهای گذشته به مطالعه منابع و دروس اقدام می کنند اما با کمال شگفتی در روز آزمون با مدل جدیدی از سئوالات مواجه شده و متحیر می شوند. آیا عاقلانه است که هر سال یک مدل جدید سئوال طرح کنیم؟ در آن صورت داوطلبان بر اساس کدام رفرنس و مرجع، خود را برای آزمون آماده کنند؟ این در حالی است که عقلاً باید جنس سئوالات و سخت و آسان بودن آن بر اساس یک "معیار ثابت" باشد تا درسخوان های حرفه ای (و نه موسسات خصوصی) بتوانند حداکثر نمره لازم را کسب کنند و کاسبی موسسات خصوصی نیز پررونق نباشد. این نکته جدیدی نیست و مطالعه سئوالات آزمون های سراسری (سازمان سنجش) نشان می دهد که اگر چه سئوالات هر ساله متفاوت و نیازمند مطالعه فراوان است اما در طرح سئوالات از یک "معیار ثابت و استاندارد" بهره گیری شده است لذا تلاش داوطلبان سختکوش به هدر نمی رود. بطور مثال داوطلبان آزمون دکترا با مراجعه به سئوالات سالهای قبل آمادگی خود را برای روز آزمون بالا می برند اما آیا این قاعده برای آزمون دستیاری هم برقرار است؟ آیا شایسته است که به داوطلب دستیاری بگوییم بدون مراجعه به سئوالات پیشین آماده آزمون شود؟ 2. مهمترین و استانداردترین نهاد سنجش کشور «سازمان سنجش آموزش کشور» است که آزمون های مهم و ملی کشور از قبیل کنکور سراسری و کنکورهای مقاطع مختلف تحصیلات عالی، آزمون های استخدامی، زبان و... را برگزار می کند و علیرغم کمیت بالای کار آن، تا کنون هیچ شک و شبهه ای به عملکرد آن وارد نشده است و معتمد همه مردم است اما هر ساله "شایعه" تقلب در آزمون دستیاری در بخش هایی از جامعه پزشکی مطرح می شود. شاید یکی از علل تردید در صحت آزمون دستیاری، سابقه سوء "فروش سئوالات" و همچنین "ابطال آزمون" در سالیان قبل باشد که نشان می دهد حداقل در آن زمان مکانیسم صحیح و سالمی برای برگزاری آزمون وجود نداشته است (در آزمون زمان دولت اصلاحات حدود 800 نفر توانسته بودند با پرداخت مبالغی هنگفت پاسخ سوالات را دریافت نمایند و در آزمون 37 دولت قبل نیز سئوالات به فروش رفت). تردیدی نیست که باید به دولت محترم و وزارت بهداشت در زمینه سلامت برگزاری آزمون اعتماد کرد و بدون دلیل و سند نمی توان مدعی تقلب یا فروش سئوالات آزمون شد اما سئوال اساسی این است که براستی چرا آزمون مهم دستیاری پزشکی به سازمان سنجش سپرده نمی شود تا ضمن برگزاری استاندارد آن، برای همیشه شائبه و شایعات مطرح شده پیرامون آن از وزارت بهداشت رخت ببندد؟ آیا اراده ای در کار است که مانع برگزاری این آزمون مهم توسط سازمان سنجش شود؟ چرا باید دو نهاد سنجش با شرح وظایف تقریباً یکسان در سطح آموزش عالی کشور وجود داشته باشد؟ ضمن اینکه سپردن اجرای آزمون به سازمان سنجش برای دولت محترم این مزیت را دارد که از موازی کاری و هدر دادن منابع جلوگیری می کند. 3. تنها آزمونی که "همیشه" پس از برگزاری آن، صدای بخش زیادی از شرکت کنندگانش در می آید، آزمون دستیاری است. چرا؟ چرا اقدامی صورت نمی گیرد که اعتراضات و انتقادات به حداقل برسد؟ چرا یک آزمون باید همیشه محل اشکال برخی‌ها باشد؟ چرا شفافیت لازم در مراحل مختلف این آزمون مشاهده نمی شود تا داوطلبان وزارتخانه را متهم نکنند؟ چرا پاسخ درخور و دوستانه به منتقدان و معترضان داده نمی شود تا خیالشان از بابت ابهامات و ایرادات راحت شود؟ چرا جلوی فعالیت کاسبکارانه موسسات خصوصیِ حاشیه‌ساز در آزمون دستیاری گرفته نمی شود تا هم وزارتخانه، مظلوم واقع نشود و هم داوطلبان مشوش نشوند؟ 4. یکی از ایرادهای وارده به مکانیزم فعلی دستیاری پزشکی، تجاری سازی علم پزشکی ، حداقل در بخشی از داوطلبان است. امروزه تقریباً یک معیار مهم انتخاب رشته در آزمون دستیاری، درآمدِ تخصص مورد نظر است که متاسفانه باعث غفلت از تخصص های مهم و مورد نیاز کشور شده است. بطور مثال تخصص نه چندان مهم "پوست" جزء اولین انتخاب های داوطلبان قرار دارد حال آنکه انتظار می رود نخبگان پزشکی رشته هایی را انتخاب کنند که بیشترین مطالبه را در میان مردم و نیازهای درمانی آنان دارد و محل مراجعه مستضعفین و عموم مردم است. اگر تا دیروز نخبگانی همچون محمد قریب، علی اکبر ولایتی و علیرضا مرندی تخصص "بیماری های کودکان" و رضا ملک زاده، کامران باقری لنکرانی و باقر لاریجانی تخصص "بیماری های داخلی" را داوطلبانه انتخاب می کردند، امروز دیگر اینگونه نیست. در این رابطه نمی توان متقاضیان دستیاری را متهم کرد، آنها تقصیری ندارند اما چرا وزارت بهداشت مکانیسمی طراحی و اجرا نمی کند که رشته هایی که بیشتر مورد نیاز کشور و مردم هستند، مزایای لازم را داشته باشته باشند تا میان نیاز مردم و تمایل پزشکان تعادل ایجاد شود و فرهنگ نگاه غیر علمی به رشته های دستیاری محو گردد؟ *** آیا زمان آن نرسیده است که طرح تحول وزیر موفق بهداشت به حوزه آزمون های پزشکی نیز برسد؟