افسردگي مردان شايع اما پنهان
رانندگي با بي‌احتياطي، روابط جنسي پرخطر، رفتارهاي خشن و عصبي گاه‌به‌گاه و ناگهاني، افزودن به ساعات حضور در محل كار، انزواطلبي يا برعكس علاقه ناگهاني به اعمال پر شور و شوق، احتمالا نشانه‌هاي ابتلا به افسردگي مردانه محسوب مي‌شود.
مؤسسه ملي سلامت روان آمريكا طبق آماري اعلام كرده سالانه شش ميليون مرد و 12 ميليون زن در آمريكا گرفتار افسردگي مي‌شوند، اما با اين‌كه يك تفاوت دو برابري در اين آمار به چشم مي‌خورد نبايد گمان كرد مردان كمتر از زنان افسرده مي‌شوند، زيرا ممكن است افسردگي مردان واضح نباشد.
به گفته پژوهشگران، هم علائم و هم نتايج افسردگي مردان با زنان متفاوت است. به عنوان مثال تعداد مرداني كه در نتيجه ابتلا به افسردگي با خودكشي دنيا را ترك مي‌كنند بيش از زناني است كه به فكر خودكشي خود جامه عمل پوشانده‌اند.
حتي در ميان افرادي كه به هر دليل قدم در راه خودكشي برمي‌دارند، زنان بيشتر از اقدام به خودكشي نجات مي‌يابند تا مردان؛ زيرا مردها در اقدامات خود سراغ روش‌هايي مي‌روند كه مهلك‌تر و سريع‌تر است (مثلا خودكشي با وسايل مهلك و سريعي چون تفنگ) و علائم اخطاري كمتري دارد (قصد و تمايلشان براي خودكشي را قبلا بيان نكرده‌اند). از همين رو بايد راه‌هاي غلبه بر افسردگي را جدي‌تر و سريع‌تر فراگيرند.
بي‌ميلي مردها از بيان احساساتشان بخصوص وقتي دچار افسردگي شده باشند يكي از موانع غلبه بر افسردگي آنهاست.
شايد دليل آن تصوري باشد كه در ذهن مردها از بيماري‌هايي چون افسردگي پديد آمده است: آنان چنين بيماري‌هايي را علامت ناتواني در نشان دادن مقاومت و نداشتن استحكامي مي‌دانند كه به گمان عمومي لازمه مردان و روحيات مردانه است.
بررسي‌هاي علمي مشخص كرده برخلاف تصور عام، مردها از همان ابتداي تشكيل نطفه با بيماري‌ها و خطرات بيشتري دست و پنجه نرم مي‌كنند و بيشتر از زنان در معرض آسيب هستند بنابراين براي در امان بودن از خطرات افسردگي بايد بدون خجالت و ترس به بروز احساسات خود رو آورند تا بخشي از رنج و اندوهشان كاسته شود.
از نشانه‌هاي ديگري كه باعث مي‌شود افسردگي در مردان واضح و آشكار نباشد تمايل بيشتر آنها به مصرف نوشيدني‌هاي الكلي يا حتي در مواقعي ناليدن از علائم جسمي افسردگي به جاي تمايل به صحبت‌كردن از احساساتشان است.
پژوهشگران معتقدند اغلب مردان به رغم آن‌كه افسردگي در آنها مشخص شده نيز در برابر درمان خود مقاومت مي‌كنند.
اين احتمال بعيد نيست كه آنها نگران ضربه خوردن به شخصيت خود در ميان دوستانشان باشند و ممكن است گمان كنند در صورت قبول ابتلا به افسردگي، نگرش افراد خانواده يا تصور مردان ديگر به آنها متفاوت و پر خدشه خواهد شد. (جام جم - ضميمه چارديواري)
مؤسسه ملي سلامت روان آمريكا طبق آماري اعلام كرده سالانه شش ميليون مرد و 12 ميليون زن در آمريكا گرفتار افسردگي مي‌شوند، اما با اين‌كه يك تفاوت دو برابري در اين آمار به چشم مي‌خورد نبايد گمان كرد مردان كمتر از زنان افسرده مي‌شوند، زيرا ممكن است افسردگي مردان واضح نباشد.به گفته پژوهشگران، هم علائم و هم نتايج افسردگي مردان با زنان متفاوت است. به عنوان مثال تعداد مرداني كه در نتيجه ابتلا به افسردگي با خودكشي دنيا را ترك مي‌كنند بيش از زناني است كه به فكر خودكشي خود جامه عمل پوشانده‌اند.
حتي در ميان افرادي كه به هر دليل قدم در راه خودكشي برمي‌دارند، زنان بيشتر از اقدام به خودكشي نجات مي‌يابند تا مردان؛ زيرا مردها در اقدامات خود سراغ روش‌هايي مي‌روند كه مهلك‌تر و سريع‌تر است (مثلا خودكشي با وسايل مهلك و سريعي چون تفنگ) و علائم اخطاري كمتري دارد (قصد و تمايلشان براي خودكشي را قبلا بيان نكرده‌اند). از همين رو بايد راه‌هاي غلبه بر افسردگي را جدي‌تر و سريع‌تر فراگيرند.
بي‌ميلي مردها از بيان احساساتشان بخصوص وقتي دچار افسردگي شده باشند يكي از موانع غلبه بر افسردگي آنهاست.
شايد دليل آن تصوري باشد كه در ذهن مردها از بيماري‌هايي چون افسردگي پديد آمده است: آنان چنين بيماري‌هايي را علامت ناتواني در نشان دادن مقاومت و نداشتن استحكامي مي‌دانند كه به گمان عمومي لازمه مردان و روحيات مردانه است.
بررسي‌هاي علمي مشخص كرده برخلاف تصور عام، مردها از همان ابتداي تشكيل نطفه با بيماري‌ها و خطرات بيشتري دست و پنجه نرم مي‌كنند و بيشتر از زنان در معرض آسيب هستند بنابراين براي در امان بودن از خطرات افسردگي بايد بدون خجالت و ترس به بروز احساسات خود رو آورند تا بخشي از رنج و اندوهشان كاسته شود.
از نشانه‌هاي ديگري كه باعث مي‌شود افسردگي در مردان واضح و آشكار نباشد تمايل بيشتر آنها به مصرف نوشيدني‌هاي الكلي يا حتي در مواقعي ناليدن از علائم جسمي افسردگي به جاي تمايل به صحبت‌كردن از احساساتشان است.
پژوهشگران معتقدند اغلب مردان به رغم آن‌كه افسردگي در آنها مشخص شده نيز در برابر درمان خود مقاومت مي‌كنند.
اين احتمال بعيد نيست كه آنها نگران ضربه خوردن به شخصيت خود در ميان دوستانشان باشند و ممكن است گمان كنند در صورت قبول ابتلا به افسردگي، نگرش افراد خانواده يا تصور مردان ديگر به آنها متفاوت و پر خدشه خواهد شد. (جام جم - ضميمه چارديواري)
