خطر مشکلات رفتاری در کودکان خجالتی
پژوهشگران علوم رفتاری می‌گویند نتایج بررسی‌های آنان نشان داده است که: گرچه مقدار کمی خجالت در کودکان قابل قبول است اما کودکان بسیار خجالتی بیشتر از همسن و سالان خود در خطر مشکلات رفتاری هستند. این کودکان در به دست آوردن مهارتهای یادگیری ضعیف‌تر از بقیه عمل می کنند و در مهدکودک بیشتر از سایرین در درسهای ریاضیات و خواندن مشکل پیدا میکنند.
کودک خجالتى در موقعیتهاى ناآشنا و هنگام تعامل و گفت‌و‌گو با دیگران عصبى و مضطرب مى شود. یک کودک خجالتى، زمانى که تصور کند مورد توجه اطرافیانش قرار گرفته است، بى نهایت ناراحت و پریشان مى شود. یک کودک خجالتى ترجیح مى دهد شاهد بازى کودکان دیگر باشد، ولى خود به بازى آن‌ها نپیوندد.
بیشتر کودکان در شرایط مختلف قدرى احساس خجالت و کمرویى مى کنند، اما کودکانى که این مشکل را به صورت حاد دارند، در تمام اوقات زندگیشان احساس خجالت و شرمسارى مى کنند.
این احساس نه تنها مى تواند بر رشد اجتماعى کودک تاثیرى منفى به جا گذارد، بلکه مى تواند موجب کاهش عملکرد تحصیلى و افت آموزش و یادگیرى او شود.
ربکا بلوتسکی شیرر، استادیار روانشانسی دانشگاه میامی گفت: کودکان خجالتی معمولا در ردیفهای آخر کلاس می نشینند و بیشتر از دید معلم پنهان می‌‌مانند. وی گفت: شرکت در فعالیتهای کلاسی برای یادگیری بخصوص در سالهای اولیه تحصیل حائز اهمیت است.
ربکا بلوتسکی شیرر افزود: خجالتی بودن در برخی ازکودکان مانع از شرکت آن‌ها در فعالیتهای کلاسی می شود. برخی از انواع خجالت ناسالم هستند و می توانند موجب ایجاد اضطراب شوند.
در این تحقیقات پیشرفت اجتماعی و تحصیلی ۴۴۰۰ کودک ۳ تا ۵ ساله در برنامه هداستارت در طول سال تحصیلی بررسی شد. بیشتر افراد شرکت کننده در این تحقیقات سیاهپوست (۷۱ درصد)، ۱۶ درصد اسپانیولی، ۷درصد سفیدپوست و ۵ درصد آسیایی یا غیره بودند. بیشتر این کودکان در خانواده‌هایی زندگی می‌‌کردند که درآمد سالانه آن‌ها کمتر از ۱۵۰۰۰ دلار بود. آن‌ها در ۲۶۸ کلاس مختلط به لحاظ سنی تحصیل می‌‌کردند و از ۱۰۰ مرکز مختلف انتخاب شده بودند. معلمان پیشرفت عاطفی و علمی هر کودک را ۳ بار در طول سال ارزیابی کردند.
دختران و کودکانی که سنشان بیشتر بود عملکرد بهتری در کلاس داشتند، مشکلات رفتاری کمتری را نشان دادند و مهارتهای زبانی و ریاضی بیشتری هم داشتند.
دکتر اندرو آدسمن رئیس بخش مشکلات رفتاری و رشدی کودکان در مرکز پزشکی استیون و الکساندرا کوهن در نیویورک گفت: این تحقیقات محدودیتهایی هم داشته است. شاید کودکی که به لحاظ تحصیلی ضعیف است، از موقعیتهای یادگیری دور بوده است و به این دلیل خجالتی به نظر می‌‌رسد.
علاوه بر این آدسمن گفت: به دلیل کمی تنوع اجتماعی اقتصادی و نژادی در این تحقیقات نمی توان نتایج آن‌ها را به کل جمعیت تعمیم داد.
وی گفت: کلاسهایی که ترکیب سنی مختلفی دارند یعنی هم کودکان پیش دبستانی و هم کودکان مهد در آن‌ها شرکت دارند ممکن است باعث انحراف در نتیجه تحقیقات شده باشد. مثلا اگر کودکان ۳ ساله را در یک کلاس پیش دبستانی قرار دهیم دچار اضطراب می شوند.
وی گفت: در این گونه محیط‌ها معلمان باید به کودکان خجالتی و غیرخجالتی به میزان مورد نیازشان توجه داشته باشند. والدین هم باید در مورد عملکرد علمی و اجتماعی کودکشان سئوالاتی را از معلمان بپرسند.
منبع: سینا نیوز
کودک خجالتى در موقعیتهاى ناآشنا و هنگام تعامل و گفت‌و‌گو با دیگران عصبى و مضطرب مى شود. یک کودک خجالتى، زمانى که تصور کند مورد توجه اطرافیانش قرار گرفته است، بى نهایت ناراحت و پریشان مى شود. یک کودک خجالتى ترجیح مى دهد شاهد بازى کودکان دیگر باشد، ولى خود به بازى آن‌ها نپیوندد.
بیشتر کودکان در شرایط مختلف قدرى احساس خجالت و کمرویى مى کنند، اما کودکانى که این مشکل را به صورت حاد دارند، در تمام اوقات زندگیشان احساس خجالت و شرمسارى مى کنند.
این احساس نه تنها مى تواند بر رشد اجتماعى کودک تاثیرى منفى به جا گذارد، بلکه مى تواند موجب کاهش عملکرد تحصیلى و افت آموزش و یادگیرى او شود.
ربکا بلوتسکی شیرر، استادیار روانشانسی دانشگاه میامی گفت: کودکان خجالتی معمولا در ردیفهای آخر کلاس می نشینند و بیشتر از دید معلم پنهان می‌‌مانند. وی گفت: شرکت در فعالیتهای کلاسی برای یادگیری بخصوص در سالهای اولیه تحصیل حائز اهمیت است.
ربکا بلوتسکی شیرر افزود: خجالتی بودن در برخی ازکودکان مانع از شرکت آن‌ها در فعالیتهای کلاسی می شود. برخی از انواع خجالت ناسالم هستند و می توانند موجب ایجاد اضطراب شوند.
در این تحقیقات پیشرفت اجتماعی و تحصیلی ۴۴۰۰ کودک ۳ تا ۵ ساله در برنامه هداستارت در طول سال تحصیلی بررسی شد. بیشتر افراد شرکت کننده در این تحقیقات سیاهپوست (۷۱ درصد)، ۱۶ درصد اسپانیولی، ۷درصد سفیدپوست و ۵ درصد آسیایی یا غیره بودند. بیشتر این کودکان در خانواده‌هایی زندگی می‌‌کردند که درآمد سالانه آن‌ها کمتر از ۱۵۰۰۰ دلار بود. آن‌ها در ۲۶۸ کلاس مختلط به لحاظ سنی تحصیل می‌‌کردند و از ۱۰۰ مرکز مختلف انتخاب شده بودند. معلمان پیشرفت عاطفی و علمی هر کودک را ۳ بار در طول سال ارزیابی کردند.
دختران و کودکانی که سنشان بیشتر بود عملکرد بهتری در کلاس داشتند، مشکلات رفتاری کمتری را نشان دادند و مهارتهای زبانی و ریاضی بیشتری هم داشتند.
دکتر اندرو آدسمن رئیس بخش مشکلات رفتاری و رشدی کودکان در مرکز پزشکی استیون و الکساندرا کوهن در نیویورک گفت: این تحقیقات محدودیتهایی هم داشته است. شاید کودکی که به لحاظ تحصیلی ضعیف است، از موقعیتهای یادگیری دور بوده است و به این دلیل خجالتی به نظر می‌‌رسد.
علاوه بر این آدسمن گفت: به دلیل کمی تنوع اجتماعی اقتصادی و نژادی در این تحقیقات نمی توان نتایج آن‌ها را به کل جمعیت تعمیم داد.
وی گفت: کلاسهایی که ترکیب سنی مختلفی دارند یعنی هم کودکان پیش دبستانی و هم کودکان مهد در آن‌ها شرکت دارند ممکن است باعث انحراف در نتیجه تحقیقات شده باشد. مثلا اگر کودکان ۳ ساله را در یک کلاس پیش دبستانی قرار دهیم دچار اضطراب می شوند.
وی گفت: در این گونه محیط‌ها معلمان باید به کودکان خجالتی و غیرخجالتی به میزان مورد نیازشان توجه داشته باشند. والدین هم باید در مورد عملکرد علمی و اجتماعی کودکشان سئوالاتی را از معلمان بپرسند.
منبع: سینا نیوز
