تاكید دكتر افروز بر لزوم تقویت احساس مذهبی در دوران كودكی
غلامعلی افروز:
باید باور مذهبی ایجاد شود تا رفتار مذهبی شكل گیرد/ لزوم تقویت احساس مذهبی در سنین كودكی
دكتر افروز با تاكید بر لزوم تقویت احساس مذهبی در دوران كودكی تصریح كرد: دبستان بیشترین اهمیت را دارد چرا كه بچه ها در این محیط برای اولین بار با تجربه رسمی اجتماعی مواجه می شوند و این مقطع فرصتی برای رشد استعدادها و احساسات مذهبی است.
به گزارش مهر، دكتر غلامعلی افروز رئیس دانشكده روانشناسی دانشگاه تهران در همایش تعلیم و تربیت اسلامی كه روز پنجشنبه 10 اسفندماه در پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی برگزار شد، طی سخنانی بر ضرورت كاربردی كردن نظام تعلیم و تربیت تاكید كرد و گفت: آموزه های دینی ما بر فطرت، معنویت و عقلانیت استوار است به همین جهت جهان شمول است. اگر آموزه ای دینی با عقلانیت منافات داشته باشد در دینی بودن آن آموزه باید تردید كرد.
وی با اشاره به حدیث نبوی در همراهی عقل و دین تصریح كرد: عقلانیت و دیانت همگام هستند. عقل دین درونی بشر است و دین عقل بیرونی بشر است. عقل حكمت و تدبیر است و آموزه های دینی بر عقلانیت و فطرت بشر استوار هستند. خداوند اولین روانشناس است و اوست كه بشر را آفریده است. خداوند در قرآن می فرماید آفریده من فزون طلب سیری ناپذیر است. اگر این بشر در زندگی ناكام گردد همه چیز را بر هم می زند و اگر این بشر با تجارب خوشایند مواجه شود منیت هایش به اوج می رسد و دچار قدرت طلبی و خودكامگی می گردد مگر اینكه به جرگه رشد یافتگان هدایت گردد به همین دلیل تربیت باید بر اساس همین ویژگی های بشری صورت گیرد.
این استاد دانشگاه تصریح كرد: اگر می خواهیم تحولی در نظام تعلیم و تربیت خود ایجاد كنیم باید بازنگری در خویش داشته باشیم و این در حالی است كه در این زمینه ما دچار چالش های مختلفی شده ایم. برای این كه به تغییر و تحول در تعلیم و تربیت دست یابیم سه مساله را باید مورد توجه قرار دهیم یكی اینكه به ویژگی های فطری، تربیتی، رفتاری بچه ها بیاندیشیم دوم اینكه نیازهای آنها را تبیین كنیم و سوم آنكه روش هایی را انتخاب كنیم كه منطبق با آن ویژگی ها و نیازها باشد.
وی با اشاره به ناكارآمدی بسیاری از دروس آموزش و پرورش كشور تصریح كرد: شیب ضریب دشواری دروس باید با ضریب هوشی فراگیران تناسب داشته باشد و محتوای تربیتی باید كاربردی و مهارت پرور و خلاق پرور باشد.
دكتر افروز یادآور شد: بخشی از ویژگی های انسانی عمومی است یعنی خداوند می گوید من انسان ها را محبت پذیر و اخم گریز و تایید طلب و تكذیب ستیز آفریده ام بنابراین ما نباید با انسان ها با زبان تنبیه و تكذیب سخن بگوییم. یك پیام تربیتی را می توان با زبان تهدید یا ترغیب بیان كرد اما نتایج آن قطعاً متفاوت خواهد بود.
این روانشناس با تاكید بر ضرورت تكریم انسان از كودكی تصریح كرد: تكریم در واقع پاسخ به خلاءهای عاطفی و روانی بشر است. بخشی از ویژگی های انسانی تحولی است كه باید در تعلیم و تربیت بدان توجه كنیم و استاد حسینی انصافاً به این بخش بسیار توجه داشت و از آنجا كه نظام تربیتی اسلامی و غربی را می شناخت صبورانه در این زمینه گام برداشت.
دكتر افروز با اشاره به اهمیت مقطع كودكی در حوزه تعلیم و تربیت یادآور شد: بیشترین دلبستگی بچه های پیش دبستانی و دبستانی به الگوهای بزرگسال است و بچه ها در زمان حال زندگی می كنند و به بزرگسالان بها می دهند اما پیران در گذشته سیر می كنند و دلبسته همان گذشته هستند. نوجوانان در آینده سیر می كنند و به دوستان بها می دهند برای اینكه دوست و محبوب بچه ها باشیم باید رازشان را نگه داشته و آنها را به تكلف نیاندازیم.
وی با تاكید بر لزوم توازن احساس و دانش مذهبی تصریح كرد: دبستان بیشترین اهمیت را در حوزه تعلیم و تربیت دارد بچه ها در دبستان با اولین تجربه رسمی اجتماعی خود مواجه می شوند و آموخته های ناصحیح خانواده در این مقطع امكان اصلاح دارد. دبستان فرصتی برای رشد استعدادها و احساسات مذهبی است. باورهای مذهبی از دو وجه شناختی و احساسی شكل می گیرد بنابراین باید باور مذهبی ایجاد شود تا رفتار مذهبی شكل گیرد.
باید باور مذهبی ایجاد شود تا رفتار مذهبی شكل گیرد/ لزوم تقویت احساس مذهبی در سنین كودكی
دكتر افروز با تاكید بر لزوم تقویت احساس مذهبی در دوران كودكی تصریح كرد: دبستان بیشترین اهمیت را دارد چرا كه بچه ها در این محیط برای اولین بار با تجربه رسمی اجتماعی مواجه می شوند و این مقطع فرصتی برای رشد استعدادها و احساسات مذهبی است.به گزارش مهر، دكتر غلامعلی افروز رئیس دانشكده روانشناسی دانشگاه تهران در همایش تعلیم و تربیت اسلامی كه روز پنجشنبه 10 اسفندماه در پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی برگزار شد، طی سخنانی بر ضرورت كاربردی كردن نظام تعلیم و تربیت تاكید كرد و گفت: آموزه های دینی ما بر فطرت، معنویت و عقلانیت استوار است به همین جهت جهان شمول است. اگر آموزه ای دینی با عقلانیت منافات داشته باشد در دینی بودن آن آموزه باید تردید كرد.
وی با اشاره به حدیث نبوی در همراهی عقل و دین تصریح كرد: عقلانیت و دیانت همگام هستند. عقل دین درونی بشر است و دین عقل بیرونی بشر است. عقل حكمت و تدبیر است و آموزه های دینی بر عقلانیت و فطرت بشر استوار هستند. خداوند اولین روانشناس است و اوست كه بشر را آفریده است. خداوند در قرآن می فرماید آفریده من فزون طلب سیری ناپذیر است. اگر این بشر در زندگی ناكام گردد همه چیز را بر هم می زند و اگر این بشر با تجارب خوشایند مواجه شود منیت هایش به اوج می رسد و دچار قدرت طلبی و خودكامگی می گردد مگر اینكه به جرگه رشد یافتگان هدایت گردد به همین دلیل تربیت باید بر اساس همین ویژگی های بشری صورت گیرد.
این استاد دانشگاه تصریح كرد: اگر می خواهیم تحولی در نظام تعلیم و تربیت خود ایجاد كنیم باید بازنگری در خویش داشته باشیم و این در حالی است كه در این زمینه ما دچار چالش های مختلفی شده ایم. برای این كه به تغییر و تحول در تعلیم و تربیت دست یابیم سه مساله را باید مورد توجه قرار دهیم یكی اینكه به ویژگی های فطری، تربیتی، رفتاری بچه ها بیاندیشیم دوم اینكه نیازهای آنها را تبیین كنیم و سوم آنكه روش هایی را انتخاب كنیم كه منطبق با آن ویژگی ها و نیازها باشد.
وی با اشاره به ناكارآمدی بسیاری از دروس آموزش و پرورش كشور تصریح كرد: شیب ضریب دشواری دروس باید با ضریب هوشی فراگیران تناسب داشته باشد و محتوای تربیتی باید كاربردی و مهارت پرور و خلاق پرور باشد.
دكتر افروز یادآور شد: بخشی از ویژگی های انسانی عمومی است یعنی خداوند می گوید من انسان ها را محبت پذیر و اخم گریز و تایید طلب و تكذیب ستیز آفریده ام بنابراین ما نباید با انسان ها با زبان تنبیه و تكذیب سخن بگوییم. یك پیام تربیتی را می توان با زبان تهدید یا ترغیب بیان كرد اما نتایج آن قطعاً متفاوت خواهد بود.
این روانشناس با تاكید بر ضرورت تكریم انسان از كودكی تصریح كرد: تكریم در واقع پاسخ به خلاءهای عاطفی و روانی بشر است. بخشی از ویژگی های انسانی تحولی است كه باید در تعلیم و تربیت بدان توجه كنیم و استاد حسینی انصافاً به این بخش بسیار توجه داشت و از آنجا كه نظام تربیتی اسلامی و غربی را می شناخت صبورانه در این زمینه گام برداشت.
دكتر افروز با اشاره به اهمیت مقطع كودكی در حوزه تعلیم و تربیت یادآور شد: بیشترین دلبستگی بچه های پیش دبستانی و دبستانی به الگوهای بزرگسال است و بچه ها در زمان حال زندگی می كنند و به بزرگسالان بها می دهند اما پیران در گذشته سیر می كنند و دلبسته همان گذشته هستند. نوجوانان در آینده سیر می كنند و به دوستان بها می دهند برای اینكه دوست و محبوب بچه ها باشیم باید رازشان را نگه داشته و آنها را به تكلف نیاندازیم.
وی با تاكید بر لزوم توازن احساس و دانش مذهبی تصریح كرد: دبستان بیشترین اهمیت را در حوزه تعلیم و تربیت دارد بچه ها در دبستان با اولین تجربه رسمی اجتماعی خود مواجه می شوند و آموخته های ناصحیح خانواده در این مقطع امكان اصلاح دارد. دبستان فرصتی برای رشد استعدادها و احساسات مذهبی است. باورهای مذهبی از دو وجه شناختی و احساسی شكل می گیرد بنابراین باید باور مذهبی ایجاد شود تا رفتار مذهبی شكل گیرد.
