علت ژنتیکی سردردهای میگرنی کشف شد

استاد شیمی دانشگاه بریگهام یانگ که از کودکی از سردردهای میگرنی رنج می برد، نقص ژنتیکی که موجب ایجاد این شرایط می شود را کشف کرد تا راهی برای درمان بهتر برای این سردردهای غیرقابل پیش بینی و ویران کننده ارائه شود.
به گزارش مهر، امیلی بیتس به عنوان یک نوجوان ورزشکار از اینکه هرگز نمی داند حمله بعدی میگرنی چه زمانی رخ می دهد و کار، درس، فعالیتها و رقابتهای ورزشی وی را مختل می کند بیزار بود.
وی اکنون به عنوان استاد شیمی دانشگاه بیرگهام یانگ جهشهایی را در یک ژن شناسایی کرده است که موجب می شوند انسانها مستعد سردردهای میگرنی شوند.
این تحقیق، نخستین تحقیقی است که علت ژنتیکی را برای میگرن شایع نشان می دهد و گام مهمی در جستجوی درمانی برای این بیماری تلقی می شود. بیتس اظهار داشت: من اغلب اوقات میگرن داشتم و میزان آن بسیار شدید بود.
این حملات میگرنی به گونه ای بود که دید خود ا از دست می دادم و به صورت غیرقابل کنترلی استفراغ می کردم، شرایطی که موجب می شد تمام روز درگیر این سردرد باشم. وقتی دبیرستانی بودم تصمیم گرفتم که کارم را روی میگرن متمرکز کنم تا به یافتن درمانی برای آن کمک کرده باشم.
یک گروه از متخصصان ژنتیک به ریاست لوئیس پتاسک از دانشکده پزشکی سانفرانسیسکو با دو خانواده ای که به نظر می رسد به نوعی این بیماری را به ارث برده اند کار کرده است. این محققان تمرکز خود را روی نقص ژنتیکی مشترک این خانواده ها گذاشتند، نقصی که بر تولید پروتئینی به نام casein kinase delta تأثیر می گذارد.
بیتس برای آزمایش این که آیا این نقص علت است و یا یک تصادف محسوب می شود، آزمایشی طراحی کرد تا مشخص شود این ویژگی ژنتیکی به علائم میگرن در موش منتهی می شود، یا خیر. براساس اظهارات بیتس، سردردهای میگرنی به گونه ای هستند که تمام احساسات را تقویت می کنند که درآن میان می توان به حس لامسه، گرما، صدا و نور اشاره کرد. محققان این احساسات تقویت شده را در موش میگرنی به شیوه های ظریفی مشاهده کردند.
استاد شیمی دانشگاه بیرگهام یانگ تأکید کرد: آنچه ما کشف کردیم، یک سرنخ مولکولی است. اکنون ما می توانیم به این کشف برسیم که این پروتئین خاص چه تأثیری در بدن دارد و ارتباط آن با میگرن چیست.
وی همچنین افزود: تعداد محققانی که روی میگرن تحقیق می کنند، قابل توجه نیست و علت اصلی آن پیچیده بودن و غیرقابل پیشی بینی بودن این بیماری است. این تحقیقات در مجله علم انتقالی پزشکی منتشر شده است.