کشف توانایی مغز در تشخیص خطاهای گرامری

دانشمندان به شواهد موثقی دست یافته اند که نشان می دهد مغز می تواند خطاهای گرامری را تشخیص داده و به آنها واکنش نشان دهد و این فرایند در حالی روی می دهد که فرد از انجام آن بی اطلاع است.
به گزارش مهر، دانشمندان علوم اعصاب دانشگاه اورگان در آمریکا فعالیت مغزی داوطلبان را با استفاده از الکتروانسفالوگرافی ثبت کردند و توانستند بر روی یک سیگنال به نام (ERP) تمرکز کنند. این شیوه غیر تهاجمی امکان مشاهده تغییرات در فعالیت الکتریکی مغز را در طول یک رویداد می دهد.
در این مورد، رویدادها جملات کوتاهی بودند که به صورت بصری هر بار به صورت یک کلمه به داوطلب نشان داده می شدند. شرکت کنندگان دراین پژوهش افراد انگلیس زبان بین 18 تا 30 ساله بودند.
به این افراد 280 جمله داده شد - شامل آنهایی که از نظر گرامری صحیح بودند و همچنین جملاتی که دارای خطاهای گرامری می شدند. یک لحن صوتی 50 میلی ثانیه ای در جایی در هر جمله ارائه می شد. این لحن قبل و بعد از یک اشتباه فاحش گرامری عرضه می شد. حواس پرتی شنوایی نیز در جملاتی که از نظر گرامری صحیح هستند، مشاهده می شد.
این راهبرد نشان می دهد که آیا در زمان پردازش خطاها، آگاهی دخیل است یا خیر. این نقض دستوری در شرکت کنندگان کاملا قابل مشاهده بود اما از آنجا که آنها می بایست این کار را به اتمام می رساندند اغلب به طور هوشیارانه از این نقض آگاهی نداشتند. آنها جملات را می خواندند و باید نشان می دادند آیا این جمله صحیح یا نادرست است.
اگر این لحن درست پیش از خطای گرامری شنیده می شد داوطلبان به احتمال بیشتر می گفتند که این جمله صحیح است حتی اگر از نظر گرامری صحیح نبود. وقتی این لحن پس از خطای گرامری شنیده می شد افراد 89 درصد خطاها را به درستی تشخیص می دادند.
در حالی که وقتی این لحن پس از خطای دستوری شنیده شد داوطلبان فقط 51 درصد توانستند به درستی خطا را تشخیص دهند. به گفته هلن نویل مجری این تحقیقات وقتی که لحن پیش از رویداد شنیده می شود موجب می شود توجه افراد منقطع شود.
کلید آگاهی هوشیارانه بر اساس این است که آیا فرد می تواند خطا را اعلام کند یا خیر و این لحن توانایی فرد را برای اعلام خطا مختل می کند. اما نکته قابل تامل این پژوهش این بود که حتی وقتی که شرکت کنندگان به این خطاها توجه نمی کردند مغزشان به این خطاها واکنش نشان می داد و واکنش سیگنال ERP اولیه منفی تولید می کردند.
این خطاهای تشخیص داده نشده همچنین زمان واکنش شرکت کنندگان را به لحن هایی که می شنیدند به تاخیر می انداخت. حتی وقتی که فرد خطای گرامری را اعلام نمی کند، مغز آنها را تشخیص داده است.
یک سازوکار مغزی تشخیص خطا و واکنش نشان دادن به آن وجود دارد. در این سازوکار، مغز به طور ناخوآگاه خطا را پردازش می کند و از این رو فرد می تواند آن را به خوبی درک کند.
نتایج این تحقیقات درنشریه Neuroscience منتشر شده است.