این بیماری روانی باعث علاقه شدید به یک فرد و تنفر ناگهانی از آن فرد می شود

اختلال شخصیت مرزی
اختلال شخصیت مرزی به عنوان شایع ترین اختلال شخصیت در محیط های روانپزشکی یکی از جدی ترین چالش های درمانیِ پیشِ رویِ روانشناسان و روانپزشکان است. نرخ بالای اقدام به خودکشی، جرح خویشتن تعمدی، آسیب های شدید در کارکرد اجتماعی و استفاده ی افراطی از خدمات تخصصیِ بهداشت روانی (مثل، بستری بیمارستانی مکرر)، از جمله عواملی هستند که در پیشرفت درمانیِ کُند و ناچیز این اختلال نقش دارند و موجبات نگرانی و تردید درمانگران برای کار با بیماران مرزی می شوند.
بیماران مبتلا به اختلال شخصیت مرزی، با بی‌ثباتی فوق‌العاده در احساسات، رفتار و احساس پوچی مشخص می‌شوند. در واقع هیچ ویژگی به صورت دائمی در فرد دیده نمی‌شود. این بیمار ممکن است در یک موقعیت، فردی را به عنوان «دوست داشتنی‌ترین و مهم‌ترین » در نظر بگیرد و در موقعیت دیگر به عنوان «بی‌رحم‌ترین و استثمار کننده‌ترین» شخص تشخیص دهد. در حقیقت، نقطه تعادلی در زندگی آنها وجود ندارد.

اختلال شخصیت مرزی، یک بیماری جدی روانی است که رفتار، احساسات، روابط خانوادگی و شغلی فرد را تحت تاثیر قرار می دهد. افراد مبتلا به این نوع اختلال شخصیت، ممکن است در یک لحظه دچار احساسات شدید عاطفی شوند و در لحظه ای دیگر این احساسات فروکش نماید.

7 ویژگی افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی عبارتند از:
1- روابط متزلزل افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی، دارای روابطی ناپایدار با خانواده، فامیل و دوستان خود هستند. این افراد ممکن است سریعا علاقه شدیدی به یک فرد پیدا کنند و ناگهان از آن شخص متنفر شوند. هر گونه جدایی و یا تغییر در برنامه مورد انتظار، می تواند یک واکنش شدید و احساس طرد را در بیمار مبتلا به اختلال شخصیت مرزی ایجاد کند. هنگامی که این افراد به یک چیز و یا کسی علاقه داشته باشند و آن چیز و یا آنکس از پیش آنها برود، احساس پوچی و انزوا می کنند.

2- رفتارهای پرخطر پول خرج کردن بی رویه یکی از رفتارهای افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی می باشد. روابط جنسی نامناسب، پرخوری و یا رانندگی کردن خطرزا از رفتارهای پرخطر این افراد می باشد. این رفتارها ناشی از تصور ضعیف فرد از خودش می باشد.

3- زیاده روی در مصرف مواد مخدر و مشروبات الکلی این افراد برای فرار از مشکلات و یا آرام شدن، به مواد مخدر و مشروبات الکلی رو می آورند. برای کنترل بهتر علائم این اختلال، همه این موارد باید درمان گردند.

4- خشم بی‌جا شرایط خارج از کنترل و یا ناچیز می توانند افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی را بسیار خشمگین کنند. برای مثال اگر والدین و یا همکاران برای مدت کوتاهی، به فرد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی اعتنا نکنند، این فرد از احساس طرد و انزوا، بسیار خشمگین می شود.

5- آسیب رساندن به خود فرد مبتلا به این اختلال می تواند دارای علائم خطرناکی باشد و مشکلاتی را در ارتباط با تصویر بدن خود و عزت نفس داشته باشند. افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی به خودشان صدمه می زنند، مثل بریدن بدن خود با چاقو. حتی ممکن است فکر خودکشی کنند، در این صورت باید فورا به روانپزشک مراجعه کنند.

6- احساس پوچی هنگامی که این افراد به یک چیز و یا کسی علاقه داشته باشند و آن چیز و یا آنکس از پیش آنها برود، احساس پوچی و انزوا می کنند و توانایی مقابله کردن با این احساس را ندارند. علائم اختلال شخصیت مرزی می تواند شامل احساس بی ارزشی، بی عشقی و پوچی باشد. یک درمان جدید به نام رفتار دیالیتیکی می تواند برای افراد مبتلا به اختلال شخصیت مفید باشد.

7- ترس از تنها ماندن خشم و ترس شدید در این افراد از تنها ماندن سرچشمه می گیرد. این افراد حتی اگر تجسم کنند که تنها هستند، دچار ترس و عصبانیت می شوند. ترس از تنها بودن، یک مشکل جدی در روابط خانوادگی ایجاد می کند. چگونه می توان به افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی کمک کرد؟ چندین روش موثر برای درمان این اختلال وجود دارد.

دارو درمانی شامل: داروهای ثابت کننده خلق و خو، داروهای ضدجنون و ضد افسردگی می توانند این علائم را کنترل کنند. روش های مختلف مشاوره و درمان شامل روان درمانی و یک درمان جدید که به نام رفتار دیالیتیکی خوانده می شود نیز می تواند برای افراد مبتلا به اختلال شخصیت مفید باشد و بیماری آنها را کنترل کند. درمان های گروهی نیز می تواند باعث شود افراد رفتارهای بد را جایگزین رفتارهای خوب کنند و به همسالان و دیگر بیماران نیز این کار را یاد دهند.

جام