مهر:  نظریه های کلاسیک از تصمیم گیری نشان می دهد که انسانها در پذیرش پاداش پیش دستی کرده و مجازات را به تعویق می اندازند چرا که ما به اتفاقهای دورتر اهمیت کمتری می دهیم به این فرآیند تخفیف موقتی گفته می شود. اما به نظر می رسد که وقتی این نظریه به مسئله درد می رسد دیگر کاربردی ندارد.
یک توضیح برای شرایط مذکور این است که انتظار درد ناخوشایند است و محققان برای این پدیده واژه مناسب "وحشت" را ارائه کرده اند. گیلز استوری از دانشگاه کالج لندن و همکارانش برای بررسی میزان وحشت 33 داوطلب را به دستگاهی وصل کردند که به آنها شوک الکتریکی خفیف می داد.
محققان همچنین یک سری انتخاب بین شوکهای خفیف کمتر و بیشتر و زودتر و دیرتر نیز در اختیار داوطلبان قرار دادند. در هر مرحله دست کم دو شوک و حداکثر 14 شوک وجود داشت اما پیش از این شوکها داوطلبان می بایست بین 9 شوک اضافه درحال حاضر و یا شش شوک اضافه از اکنون به بعد یک انتخاب داشته باشند. تعداد شوکهایی که آنها هر بار دریافت می کردند به واسطه انتخابهای آنها تعیین می شد. اگرچه معدودی از داوطلبان حداقل درد را انتخاب می کردند اما در 70 درصد مواقع به طور متوسط شرکت کنندگان ترجیح می دادند شوکهای اضافه را زودتر دریافت کنند تا در انتظار شوکهای کوچکتر اما در زمان دیگری بمانند. با ایجاد تنوع در تعداد شوکها و زمان ارائه آنها این گروه تحقیقاتی به این نتیجه رسید که وحشت از درد هنگام نزدیک شدن زمان درد افزایش قابل توجهی می یابد. همچنین نتایج مشابه در آزمونی با استفاده از وقت دندانپزشکی فرضی مقایسه شد.
جورج لوونستین استاد اقتصاد و روانشناسی دانشگاه کارنیج – ملون در پیتزبورگ پنسیلوانیا گفت: این تحقیق نشان می دهد که ترس از انتشار به قدری قوی است که می تواند الگوهای کوتاه کردن زمانی را تغییر دهد. احتمالا اشاره به این که در زندگی دردهای بیشتری از انتظار و حافظه به ما می رسند تا تجارب واقعی چندان اغراق نکرده ایم. این تحقیق می تواند برای پزشکی و سیاستهای بهداشت و درمان کاربرد داشته باشد، چرا که درک این که مردم درد را چگونه قضاوت می کنند برای ارائه گزینه هایی درباره درمانهای احتمالا دردناک مهم خواهد بود.