دریافت پول از دانش‌آموزان اجباری است، نه اختیاری
این جمله ها را اگر نگوییم خسته کننده، حتما جمله هایی نخ نماست، چون مسئولی از آموزش و پرورش نیست که پشت تریبون برود و این جمله ها را تکرار نکند. دست آخر هم دست مردم به جایی نمی رسد و اعتراض به مدیرانی که پول طلب می کنند راه به جایی نمی برد و حتی باعث سخت شدن شرایط دانش آموز معترض در مدرسه می شود. با این حال مسئولان آموزش و پرورش همچنان ترجیح می دهند بر ممنوع بودن دریافت اجباری پول از دانش آموزان پافشاری کنند، در حالی که در عالم واقع، حوادثی دیگر در جریان است.
دیروز معلمی از شهر اهواز با دفتر روزنامه جام جم تماس گرفت و گله کرد که در مدرسه آنها، مدیر، معلمان را وادار کرده تا هر ماه از دانش آموزان پول بگیرند و مبالغ جمع شده را به مدرسه بدهند. او می گفت، مدیر این مدرسه دخترانه از معلمانی که از شاگردانشان پول نگیرند یا پول های دریافتی شان کم باشد، بازخواست می کند. توجیه این مدیر این است که اگر پول دانش آموزان نباشد امورات مدرسه نمی چرخد و برای همین است که راضی شده هر ماه بخشی از زمان های آموزشی به چانه زدن معلم ها با دانش آموزان بر سر پول بگذرد. صرف نظر از همه گیر بودن یا نبودن این مساله در این شهر، مشکل دریافت وجوه اجباری از دانش آموزان موضوعی است که هر سال در ابتدای سال تحصیلی و در پایان آن و در هنگامه توزیع کارنامه ها به اوج می رسد و کم و بیش در طول سال تحصیلی ادامه دارد.
این که چرا این مشکل حل نمی شود به چند موضوع برمی گردد.
موضوع اول این است که در سال های اخیر سرانه دانش آموزی که دخل مدارس محسوب می شود کاملا قطع شده، به طوری که مدیران برای اداره امور جاری مدرسه راهی جز کمک گرفتن از دانش آموزان ندارند.
موضوع بعدی این است که به گفته برخی مدیران که راضی به دریافت وجوه اجباری نمی شوند، ادارات آموزش و پرورش در پاسخ آنها می گوید که هیچ بودجه ای برای کمک به مدارس در اختیار ندارند و مدیران باید خودشان دخل و خرج مدرسه را جور کنند که بناچار، مدیران نیز بر خانواده ها فشار می آورند. اما موضوع بعدی که به همه این مشکلات دامن می زند، تاکید مکرر مسئولان آموزش و پرورش مبنی بر غیرقانونی بودن دریافت وجه اجباری است، یعنی جمله ای که خانواده ها را تحریک می کند و در مقابل مدیرانی که متخلف به نظر می رسند، قرار می دهد. پس در این حوزه یک چرخه معیوب وجود دارد و علت این که این دور باطل تمام نمی شود وجود تناقض در گفتار و عمل است؛ تناقض هایی که آرامش در نظام آموزشی را به هم می زند.
مدت هاست مدارس کشور درگیر چنین حواشی خسته کننده ای است، در حالی که اگر مسئولان بحث توزیع سرانه میان مدارس را جدی بگیرند یا لااقل دست از تاکید بر غیرقانونی بودن دریافت وجه از دانش آموزان بردارند و به جای آن خانواده ها را به مشارکت در اداره مدرسه ترغیب کنند، این حواشی کم کم از بین می رود.
جام جم آنلاین
