علی پورسلیمان روز دوشنبه در گفت و گو با ایرنا اظهار داشت: باید به گونه ای برنامه ریزی کنیم که اگر یک معلم در کلاس خواست به زبان مادری صحبت کند آموزش و پرورش او را مواخذه نکند.

وی افزود: در اصل 15 قانون اساسی آمده است که در کنار آموزش زبان رسمی کشور می توان به زبان های محلی، اقلیت ها و اقوام نیز توجه کرد.

این پژوهشگر حوزه آموزش و پرورش تصریح کرد که دکتر روحانی رییس جمهور کشورمان در بند چهار بیانیه حقوق ادیان، اقوام و مذاهب که در نهم خرداد 92 منتشر شد، تدریس زبان مادری ایرانیان از جمله کردی و عربی به طور رسمی در مدارس و دانشگاه ها در راستای اجرای اصل 15 قانون اساسی را به عنوان وعده انتخاباتی خود معرفی کرد.

پورسلیمان ادامه داد: دکتر روحانی همچنین در روز پنج آبان و در جلسه رای اعتماد مجلس شورای اسلامی به وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش این وعده را تکرار کرد که ما باید اصل 15 قانون اساسی را عملیاتی کنیم و این کار باید از دوره ابتدایی شروع شود و تا پایان دوره متوسطه ادامه یابد.

وی یادآورشد: همچنین در قالب برنامه پنجم توسعه آمده است که آموزش و پرورش مجاز است در حدود مقرر در اصل 15 قانون اساسی گویش محلی و ادبیات بومی را در مدارس تقویت کند.

کارشناس مسایل آموزش و پرورش توضیح داد: با استناد به مواردی که در قانون اساسی و برنامه پنجم توسعه در رابطه با توجه به زبان محلی و قومی ارایه شده، در خصوص اصل این قضیه بحثی وجود ندارد.

پورسلیمان اظهار داشت: کشور ما جز معدود کشورهایی است که تنوع اقوام و اقلیت ها در آن به وفور دیده می شود و مهمترین نگرانی که منتقدان بویژه فرهنگستان زبان و ادب فارسی مطرح می کنند مقوله وحدت ملی است.

وی با بیان اینکه آنان معتقدند که ممکن است با اجرایی کردن طرح آموزش به زبان مادری وحدت و انسجام ملی خدشه دار شود مثلا غلامعلی حداد عادل می گوید که مواظب باشیم مبادا از کیسه سرمایه های ملی همچون زبان فارسی برای پیروزی های موقت و بی حاصل جناحی خرج کنیم و یا فتح الله مجتبایی عضو فرهنگستان زبان و ادب فارسی نیز معتقد است که موضوع آموزش زبان مادری در کشور ما امری وارداتی است و شک ندارم که این موضوع از خارج به ایران آمده و قبل از این نیز این مساله در هندوستان تجربه شده است.

این پژوهشگر حوزه آموزش و پرورش تصریح کرد که باید بپذیریم قانون اساسی به عنوان قانون مادر ورای سلایق و دیدگاه های شخصی است و حساسیت فرهنگستان زبان و ادب فارسی از منظر حفظ زبان فارسی قابل احترام است اما با توجه به خواست جامعه این مساله باید تعدیل شود و آزادی را برای همه اقوام و اقلیت ها قایل باشیم و بگذاریم قانون اجرا شود.

وی خاطرنشان کرد: اما اینکه ما بخواهیم زبان فارسی را کنار بگذاریم منطقی نیست بلکه باید زبان رسمی کشور تدریس شود و در کنار آن زبان مادری نیز مورد توجه قرار گیرد.