سوگواری بیش از 40 روز اختلال روانی محسوب میشود!
به گزارش میگنا، علی باغبانیان در گفت‌وگو با فارس، با اشاره به سوگواری به عنوان واکنش طبیعی، اظهار داشت: وقتی انسان موجود عزیزی یا موضوعی مانند کار یا ثروت را از دست می‌دهد، یکسری علائم در وی ایجاد میشود که متشکل از 4 مرحله است. وی افزود: اولین مرحله انکار است و اختصاص به سن خاصی ندارد، وقتی فرد مورد علاقه‌مان را از دست می‌دهیم در هر سنی که باشیم در مرحله اول به شکل ناخودآگاه از دست دادن او را انکار می‌کنیم.عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران، دومین مرحله سوگواری را چانه‌زنی عنوان کرد و ادامه داد: در این مرحله فرد قبول دارد که عزیز از دست رفته‌اش نیست، اما به زودی برمی‌گردد. سومین مرحله اعتراض است که طی آن، فرد، پزشک، اطرافیان و گاهی خود را سرزنش میکند، حتی ممکن است روزگار و جهان هستی را مقصر بداند. زمان این واکنش‌ها به شرایط سنی و وابستگی فرد به شخص و آن موضوع بستگی دارد که از چند ساعت تا چند هفته طول می‌کشد.
این متخصص بهداشت روان آخرین مرحله سوگواری را پذیرش دانست که موجب میشود فرد با واقعیت کنار بیاید. وی اذعان داشت: گاهی اطرافیان سعی می‌کنند، مرگ عزیزان را از فرزندانشان پنهان کنند که به هیچ‌وجه توصیه نمی‌شود و بهتر است خود فرد در جریان فوت قرار گیرد، در برخی موارد نیز توصیه میشود در مراسم شرکت نکنند که از نظر روانشناختی شرکت در مراسم تشییع جنازه و ختم زمینه پذیرش و باور فرد را نسبت به فوت عزیز از دست رفته فراهم میکند. در احادیث نیز به شرکت در مراسم تشییع جنازه تاکید شده است.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران در خصوص باورپذیری کودکان نسبت به مرگ، گفت: کودکان معنی مرگ را از سن 5 سالگی می‌فهمند، پیش از آن کودک فکر میکند فرد متوفی به سفر رفته و بعد از مدتی برمی‌گردد، بهتر است سؤالاتی که کودکان درباره مرگ می‌پرسند صادقانه پاسخ داده شود.
وی افزود: آماده شدن اطرافیان برای مرگ افراد مسن می‌تواند پذیرش مرگ آنها را آسانتر کند، همچنین توصیه میشود افراد با توکل و آرامش آماده مرگ اطرافیانشان بشوند.
این متخصص بهداشت و روان، بی‌خوابی را یکی از علائم سوگواری اعلام کرد و افزود: ممکن است فرد بعد از مرگ عزیزش خواب او را ببیند و در بیداری نیز صدایش را بشنود یا او را ببیند. این احساس توهم کاملاً طبیعی است و ممکن است در خلوت فرد و تجدید خاطراتش با فرد متوفی ایجاد شود.
باغبانیان ادامه داد: کل دوره سوگواری 6 هفته طول می‌کشد و در روز چهلم، فرد با شرایط جدید خود را وفق می‌دهد، انتظار می‌رود بعد از چهلم فرد علائم روزهای اول را نداشته باشد.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران گفت: اختلال اشتها نیز ممکن است در این مدت برای فرد ایجاد شود که نیاز به داروی خاص نیست، همچنین علائم افسردگی و اضطراب، اختلال در عملکرد شغلی و حافظه بعد از 40 روز برطرف میشود. وی ادامه داد: اکثر مردم بعد از 40 روز به شرایط جدید عادت می‌کنند، ممکن است آنها احساسات و عواطف خود را به فرد دیگری منتقل کنند،مثلاً ممکن است با مرگ پدر، عواطف فرزندان به مادر منتقل شود، این موجب تقویت روابط میشود.
این روانپزشک با انتقاد از برخی که گریه کردن بازماندگان را نهی می‌کنند، اظهار داشت: مرگ عزیزان احساس غمگینی در افراد ایجاد میکند و در این هنگام گریه کردن طبیعی است. نباید مانع تخلیه هیجانات فرد شویم. در این مواقع بهتر است که از بازماندگان بخواهیم تا در کنار سوگواری با دعا و خیرات موجب شادی روح عزیزانشان شوند.
وی با اشاره به مرگ فرزندان و مشکلاتی که برای والدین ایجاد میشود، گفت: گاهی فوت فرزند باعث میشود که تمام هم و غم خانواده صرف او شود و مسائل رشد دیگر فرزندان فراموش شود. در این حالت باید به والدین یادآور شدیم که دیگر فرزندان به موهبت آنها نیاز دارند. همچنین روان درمانی هدایتی که با بیان جملات دلگرم‌کننده و حمایتی است، می‌تواند کمک‌کننده باشد.
وی افزود: تجویز داروی ضد افسردگی برای کسی که در فاز سوگواری است، ممنوع بوده زیرا موجب میشود در روند چهارگانه اختلال ایجاد شود و فرد در یکی از مراحل تثبیت شود. اگر فرد در مرحله انکار تثبیت شود، تا آخر عمر نمی‌پذیرد که عزیزش از دست رفته است. در صورتی که فرد اختلال خواب داشت می‌توان از خواب‌آور ضعیف استفاده کرد.
وی خاطرنشان کرد: اگر علائم بیش از 40 روز ادامه یابد، به اختلال روانی در فرد میشود که باید تحت درمان قرار گیرد.
