تاثیر بازی‌های نمایشی در تغییر رفتار کودکان پرخاشگر
علیرضا جعفری در گفت‌وگو با فارس،با بیان این نکته که انتخاب نوع بازی با ویژگی‌های کودکان و اختلالات آنها در حل مشکلات‌شان مؤثر است، اظهار داشت: نوع بازی و ویژگی‌های کودکان با یکدیگر ارتباط دارد، مثلاً در مورد کودکان پرخاشگر که در خانه و مدرسه اذیت می‌کنند و خوار و برادر کوچکتر خود و دانش‌آموزان دیگر را آزار می‌دهند، می‌توان ابتدا از بازی‌های غیر ساختار استفاده کرد. نمونه این بازی‌ها، نقش بازی کردن است.
وی افزود: درمانگر نقش کودک و کودک نقش مقابل خود را بازی میکند تا از این طریق درمانگر علت رفتار کودک را بداند. این روانشناس، تولد کودک دوم و تصور کودک بزرگتر از اینکه والدین دیگر او را دوست ندارند را یکی از دلایل رفتار کودک بزرگتر عنوان کرد و ادامه داد: کودکان نسبت به اینکه رفتارشان موجب بازخورد اطرافیان شده است شناخت کافی ندارند، بنابراین مدام دنبال مقصر می‌گردند.
جعفری اظهار داشت: متأسفانه در مدرسه بچه‌های ساکت‌تر بهتر به نظر می‌آیند و دانش‌آموزی که شیطنت کند، مورد انتقاد قرار می‌گیرد. در این هنگام چون نمی‌تواند رفتار معلم را تحلیل کند از طریق اذیت برادر و خواهر کوچکتر خود هیجانش را تخلیه میکند.
این متخصص بهداشت روان تغییر رفتار با شرطی‌سازی را درمان مؤثر این رفتار دانست و افزود: برای درمان این کودکان، روی یکی از انگشتان آنها را با لاک نشانه‌گذاری می‌کنیم و می‌گوییم هر وقت رفتار پرخاشگرانه‌ای داشتی به این نگاه کن تا آرام شوی. از طرفی آموزش تنفس عمیق به کودک موجب میشود تا نگرشش را تنظیم کرده و به رفتارش فکر کند.
وی ادامه داد: این درمان نوعی شرطی‌سازی است که به کودک یاد می‌دهد خشم خود را کنترل و با دیدن لاک یاد تغییر رفتار در مرکز درمانی بیفتد. این رفتاردرمانگر با انتقاد از رفتار برخی والدین گفت: کودکی 3 ساله که اسباب‌بازی‌های خود را می‌شکست، برای درمان به درمانگاه آورده شده بود در پاسخ به چرایی اسباب بازی خریدن والدین پس از هر بار شکستن آنها را دلیل رفتارش عنوان کرد. این نشان می‌دهد که رفتار والدین او را تنوع‌طلب تربیت کرده و بچه یاد گرفته است که با شکستن اسباب‌بازی‌هایش می‌تواند جایگزینی برای آنها داشته باشد.
وی افزود: درمانگر نقش کودک و کودک نقش مقابل خود را بازی میکند تا از این طریق درمانگر علت رفتار کودک را بداند. این روانشناس، تولد کودک دوم و تصور کودک بزرگتر از اینکه والدین دیگر او را دوست ندارند را یکی از دلایل رفتار کودک بزرگتر عنوان کرد و ادامه داد: کودکان نسبت به اینکه رفتارشان موجب بازخورد اطرافیان شده است شناخت کافی ندارند، بنابراین مدام دنبال مقصر می‌گردند.
جعفری اظهار داشت: متأسفانه در مدرسه بچه‌های ساکت‌تر بهتر به نظر می‌آیند و دانش‌آموزی که شیطنت کند، مورد انتقاد قرار می‌گیرد. در این هنگام چون نمی‌تواند رفتار معلم را تحلیل کند از طریق اذیت برادر و خواهر کوچکتر خود هیجانش را تخلیه میکند.
این متخصص بهداشت روان تغییر رفتار با شرطی‌سازی را درمان مؤثر این رفتار دانست و افزود: برای درمان این کودکان، روی یکی از انگشتان آنها را با لاک نشانه‌گذاری می‌کنیم و می‌گوییم هر وقت رفتار پرخاشگرانه‌ای داشتی به این نگاه کن تا آرام شوی. از طرفی آموزش تنفس عمیق به کودک موجب میشود تا نگرشش را تنظیم کرده و به رفتارش فکر کند.
وی ادامه داد: این درمان نوعی شرطی‌سازی است که به کودک یاد می‌دهد خشم خود را کنترل و با دیدن لاک یاد تغییر رفتار در مرکز درمانی بیفتد. این رفتاردرمانگر با انتقاد از رفتار برخی والدین گفت: کودکی 3 ساله که اسباب‌بازی‌های خود را می‌شکست، برای درمان به درمانگاه آورده شده بود در پاسخ به چرایی اسباب بازی خریدن والدین پس از هر بار شکستن آنها را دلیل رفتارش عنوان کرد. این نشان می‌دهد که رفتار والدین او را تنوع‌طلب تربیت کرده و بچه یاد گرفته است که با شکستن اسباب‌بازی‌هایش می‌تواند جایگزینی برای آنها داشته باشد.
