بدشنوایی، عامل افت تحصیلی کودکان است

سعید ملایری در گفت‌وگو با فارس در مورد اختلالات بدشنوایی کودکان اظهار داشت: اختلال بدشنوایی معمولاً با اختلالات دیگری همچون کم توجهی، بیش‌فعالی و مشکلات یادگیری همراه است.

نایب رئیس انجمن علمی شنوایی شناسی ایران گفت: در بسیاری از موارد علائم بدشنوایی با اختلالات مشابه آن - کم توجهی و بیش‌فعالی اشتباه گرفته می‌شود. دکترای شنوایی شناسی به علائم بدشنوایی اشاره داشت و تصریح کرد: حواسپرتی و کم توجهی، بلند صحبت کردن، صدای تلویزیون را بلند کردن، کلافگی و خسته شدن در محیط‌های شلوغ، فعالیت بیش از اندازه در محیط‌های شلوغ و عدم تحمل صداهای بلند از علائم بدشنوایی است.

وی افزود: در برخی موارد مشکلات خواندن و نوشتن در مدرسه نیز ناشی از بدشنوایی کودک است. ملایری سن طلایی تشخیص بدشنوایی را از 3 تا 7 سالگی دانست و گفت: تشخیص بدشنوایی دشوارتر از کم‌شنوایی است و اگر هر چه زودتر و به خصوص در دوران پیش دبستانی این اختلال تشخیص داده شود پیش‌آگهی درمان آن بالاتر است.

نایب رئیس انجمن علمی شنوایی شناسی ایران خاطر نشان کرد: در اختلالات بدشنوایی استفاده از سمعک یا کاشت حلزون ضرورت ندارد بلکه باید کودک طی جلسات فشرده آموزشی در مدت 3 تا 4 ماه مهارت‌ گوش دادن در محیط‌های شلوغ را فرا بگیرد.