رابطه ضربه مغزی و ناتوانی در غلبه بر مشکلات زندگی
به گزارش ایرنا از منابع خبری؛در آلمان سالانه بیش از 270 هزار نفر دچار ضربه مغزی می شوند که پیامدهای چنین ضربه هایی کاملا روشن نیست. نتیجه تحقیقات تازه نشان می دهد که آسیب های مغزی خطر بی خانمان شدن فرد در طول زندگی و عدم توانایی او برای تسلط دوباره بر زندگی اجتماعی اش را به طور قابل توجهی افزایش می دهد. پژوهشگران کانادایی که در این زمینه تحقیق کرده اند می گویند، پرونده 45 درصد بی خانمان هایی که در تحقیق آنها مورد بررسی قرار گرفته اند، نشان می دهد که این افراد یک یا چند بار دچار ضربه مغزی شده اند. ضربه های مغزی از نظر شدت تفاوت زیادی با یکدیگر دارند. دامنه چنین ضربه هایی از ورم ناحیه آسیب دیده که به سرعت برطرف می شود، تا خون ریزی داخلی و از کار افتادن بخش هایی از مغز و غیر فعال شدن اجباری شماری از اعصاب و در نهایت مرگ، گسترده است.
اغلب ضربه های مغزی با خطر مرگ همراه نیستند. چنین ضربه های نه تشخیص داده می شوند و نه مورد درمان قرار می گیرند. اما پژوهشگران می گویند، چنین ضرباتی می توانند پیامدهایی جدی به همراه داشته باشند. ارتباط ضربه مغزی و بی خانمان شدن افراد پیشتر تا حدودی روشن شده بود.
نتیجه تحقیقی که سال 1995 در این مورد صورت گرفت، حاکی از آن بود که افراد بی خانمان به مراتب بیشتر از افراد فقیر دچار ضربه مغزی شده اند. سال 2008 نیز این موضوع از جنبه اجتماعی مورد بررسی قرار گرفت. نتیجه این تحقیق نیز نشان می داد، افرادی که دچار ضربه مغزی شده اند بیشتر دچار ˈشکست اجتماعیˈ می شوند و قادر نیستند در چارچوب روابط اجتماعی زندگی عادی ای داشته باشند.
بی خانمان ها بیشتر در معرض خطر ضربه های مغزی قرار دارند
البته پس از این تحقیقات این پرسش پیش آمد که آیا ضربه مغزی موجب بی خانمان شدن افراد شده یا اینکه بی خانمان بودن آنها دلیل پیش آمدن ضربه مغزی بوده است. تردیدی نیست که بی خانمان ها در معرض خشونت و خطرات بیشتری قرار دارند.
پژوهشگران کانادایی می گویند، این افراد پنج تا هفت بار بیشتر از افرادی که دارای سرپناه و مسکن هستند دچار ضربه مغزی می شوند. از سوی دیگر، بررسی پرونده سلامت آنها نشان می دهد که بسیاری از آنها پیش از بی خانمان شدن دچار ضربه مغزی شده بوده اند. بیش از 70 درصد آسیب های مغزی حتی مربوط به دوران کودکی و نوجوانی آنها بوده است.
دلیل تمامی این ضربات رفتارهای خشونت آمیز از جمله حمله فیزیکی، کتک کاری و لگد به سر (66 درصد موارد) بوده است. پژوهشگران کانادایی می گویند، ده درصد بی خانما ن ها مدت کوتاهی پیش از از دست دادن خانه و کاشانه خود، دچار ضربه مغزی شده اند. نکته قابل توجه اما اینجاست که بسیاری از ضربه های مغزی در حوادث روزمره زندگی رخ می دهند.
در 44 درصد موارد چنین ضرباتی هنگام فعالیت های ورزشی و در 42 درصد موارد به دلیل حوادث رانندگی رخ می دهند.
چنین ضرباتی با سر درد، ناتوانی در تمرکز، اختلال در حافظه، افزایش تحریک پذیری، خستگی، افسردگی، احساس ترس، سرگیجه و حساسیت به نور و صدا همراه هستند. این نشانه ها اغلب پس از یک سال از بین می روند. اما درصورتی که ضربه شدید باشد، چنین آسیب هایی ممکن است ماندگار شوند و زندگی طیبعی فرد را به شدت تحت تأثیر قرار دهند.
