نمونه‌هایی از خشونت کلامی علیه زنان/ جملاتی که زنان را از محیط کار طرد می‌کنند

یک فعال حوزه زنان با اشاره به انواع مختلف خشونت‌های کلامی گفت: برخی مردان با بیان «شوخی‌های جنسی» و «جک‌های جنسیتی» و «تحقیر توانایی‌های زنان» در محل کار سعی بر طرد زنان از محیط کار دارند تا بتوانند از این فرصت برای بهبود وضعیت شغلی خودشان استفاده کنند.

محمد کریم آسایش، پژوهشگر حوزه زنان، در گفتگو با ایلنا با تقسیم بندی انواع خشونت‌های کلامی موجود در جامعه بر اساس فضاهای مختلف، گفت: خشونت کلامی درفضا‌های عمومی و خیابان‌ها، در محیط کار و در خانه و فضاهای خصوصی دلایل و اشکال متفاوتی دارد.

وی افزوود: در فضاهای عمومی بارزترین نمونه خشونت کلامی «متلک» است که می‌تواند به طور مستقیم و یا غیر مستقیم جنبه جنسی داشته باشد. آسایش ادامه داد: نکته قابل توجه در مورد این نوع از خشونت کلامی، آن است که متلک در جامعه به دلیل محدودیت فضای ارتباط میان پسران و دختران و تفکیک‌های جنسیتی که وجود دارد دارای یک کژ کارکرد شده و جنبه ارتباطی و تعاملی پیدا کرده است.

این فعال حوزه زنان توضیح داد: برخی از پسران جوان‌ کمبود و نیاز خود را برای ارتباط با جنس مخالف از طریق گفتن متلک جبران می‌کنند که با جنسیتی شدن هرچه بیشتر فضا‌ها این مساله نیز تشدید می‌شود. وی در مورد خشونت‌های کلامی موجود در محل کار گفت: گاهی در محیط کار، مردان از طریق بیان شو‌خی‌های جنسی و جک‌های جنسیتی و تحقیر زنان سعی بر ایجاد فضایی مردانه دارند که موجب طرد زنان از محیط کار می شود؛ بنابراین با حذف زنان موقعیت و فرصت‌های بهتری برای آنان در محیط کار ایجاد می‌شود.

آسایش ادامه داد: خشونت کلامی در محیط خانه و فضای خصوصی نیز سطوح مختلفی را از فحاشی گرفته تا اشکال پنهان‌تر آن مانند بیان جملاتی که با «زنان نمی‌توانند» یا «زن نباید» شروع می‌شود را در بر می‌گیرد که این شکل پنهان خشونت کلامی به شدت به استقلال و اعتماد به نفس زنان آسیب می‌زند.
این فعال حوزه زنان در مورد راهکار‌های کاهش این نوع خشونت گفت: کاهش تفکیک جنسیتی و آموزش برابری‌های جنسیتی مهم‌ترین نقش را در کاهش خشونت کلامی دارند. کودکان باید در خانواده و مدرسه یاد بگیرند که ویژگی‌های جنسیتی تحقیر آمیز نیست.

وی با اشاره به اینکه خشونت کلامی در دیگر کشور‌ها نیز وجود دارد، تاکید کرد: نگاه به مساله خشونت کلامی باید جامعه نگر باشد، تاکنون مسائل مختلفی در مورد خشونت کلامی مطرح شده که بیشر نگاهی یک سویه داشته است.
وی ادامه داد: محکوم کردن مردان فارغ از در نظر گرفتن ساختاری که در آن قرار دارند درست نیست، به جای اینکه افراد را متهم کنیم بهتر است که به ساختار توجه کنیم. درواقع مردسالاری باید هدف قرار گیرد نه مردان زیرا که مردان نیز خود قربانی مرد سالاری هستند.