همایون ابراهیمی مقدم روانشناس در گفتگو با باشگاه خبرنگاران،‌ گفت: عمده‌ای از خودشیفتگی به تربیت‌های غلط دوران کودکی برمی‌گردد. به عبارت دیگر زمانی که فرزندان ما بدون انجام دادن کار خاصی مورد تأیید یا تقویت بیش از اندازه قرار می‌گیرند،‌ به تدریج متوقع شده و خود را محق می‌دانند که همیشه از سوی دنیای اطراف مورد توجه، تقویت یا مورد تأیید باشند این امر به تدریج منجر به بوجود آمدن احساس خودشیفتگی در کودک می‌شود.

وی افزود: البته از خود شیفتگی در مرحله‌ای از رشد کودکان، خود در میان‌بینی یا ایگوسنتریسم طبیعی است به این معنا که کودک خود را به عنوان محور و مرکز دنیا دانسته و فکر می‌کند همه باید در خدمت او باشند اما این امر باید به تدریج و در طی مرور زمان با تربیت درست برطرف می‌شود.
این متخصص در پایان خاطرنشان کرد: در صورتی که از خودشیفتگی برطرف نشود فرد به صورت خودخواه و خود میان‌بین باقی خواهد ماند. از خودکامگی با از خودشیفتگی متفاوت است. از خودکامگی بیشتر جنبه استبداد دارد و یک بحث سیاسی محسوب می‌شود.