دکتر امید علی احمدی در گفت‌وگو با ایسنا، افزود: در حال حاضر افراد متنوع تر شده‌اند، در گذشته مردم بسیار به هم شبیه بودند چرا که سنت و شرایط، ارزشها و هنجارهای اجتماعی یکسان بود و تقریبا در سالیان دراز به شکل واحدی باقی ماند، بطوریکه تنها عامل مهم برای ازدواج طبقه اجتماعی بود و اگر طبقه اجتماعی و قومیت دختر و پسر یکسان بود سایر مسایل هم تقریبا حل شده تلقی می‌شد.

وی در ادامه گفت: در گذشته به علت اهمیت زیاد باروری معمولا پسران به ازدواج با دختران جوان‌تر رغبت داشتند و عواملی مانند زیبایی دختر کم اهمیت‌تر تلقی می‌شد، البته این مورد نیز از سوی افرادی مانند مادر پسر تایید می‌شد.

علی‌احمدی با بیان اینکه در حال حاضر نگرش‌های دختر و پسر از اهمیت زیادی در شکل گیری روابط طرفین برخوردار است، اظهار کرد: مردان و برخی از زنان هنوز معتقدند که مردان باید به همه امور تسلط داشته باشند، آنان حق خشونت و بداخلاقی علیه همسر خود را دارند. در این خانواده‌ها دیدگاه‌های زنان با اهمیت تلقی نمی‌شود، این در حالیست که اکنون موقعیت اجتماعی زنان بهتر شده و تحصیلات آنان افزایش یافته است.

وی افزود: دختران در حال حاضر دوست دارند که حداقل حقوق انسانی آنها در خانواده رعایت شود. بنابراین به هر پسری برای تشکیل زندگی مشترک اعتماد نمی‌کنند. بسیاری از دختران تحصیلکرده از ترس از دست دادن حداقل استقلال خود پس از ازدواج، زندگی مشترک تشکیل نمی‌دهند و دوست ندارند به جای همسر، آقا بالاسر پیدا کنند.

این جامعه شناس اضافه کرد: بسیاری از افراد تصور می‌کنند که دختران قصد ازدواج ندارند، اما آنان علاقه به ازدواج با فردی را دارند که هویت، اشتغال و روابط اجتماعی آن‌ها را به رسمیت بشناسد. این در حالیست که مردان تمایل به ازدواج با دخترانی را دارند که ایفاگر نقش سنتی خود باشند و آسایش زندگی آنان را فراهم آورند. بنابراین خواهان سنتی ترین دختران برای تشکیل زندگی مشترک هستند. همین تفاوت دیدگاه‌ها، تشکیل زندگی مشترک را دشوارتر کرده است.

این جامعه شناس اضافه کرد: همسان همسری شامل همسانی طبقاتی،‌ جغرافیایی، شغلی و حتی هوشمندی و هوشیاری نیز می‌شود. زنانی که حس کنند همسرانشان هوشیاری کمتری دارند به سرعت از او دلزده می‌شوند و تمایل به برخورداری از همسر زیرک تری پیدا می‌کنند تا او بتواند مشکلات زندگی را حل کند.

وی درباره این باور که زن و مرد یکدیگر را باید تکمیل کنند، اظهار کرد: این باور بدان معنی نیست که زن و شوهر باید به طور مطلق توانایی‌های یکسانی داشته باشند. ممکن است در برخی موارد مردان بتوانند اموری را بهتر انجام دهند، به عنوان نمونه برخی ازآنان مهارت‌های فنی بالایی دارند؛ اما روابط عمومی آنها ضعیف است. بهتر است این افراد همسری داشته باشند که قدرت برقراری ارتباط مطلوبی داشته باشد.

علی احمدی در پایان تاکید کرد: زن و شوهر نباید هر دو در یک حوزه ناتوان باشند؛ اما اشکالی ندارد که هر دو در یک زمینه خاص از توانایی بالایی برخوردار باشند. از سوی دیگر نباید شرایط به گونه‌ای رقم بخورد که تفاوت فاحشی بین تحصیلات و طبقه اقتصادی دختر و پسر وجود داشته باشد، چرا که این مورد ممکن است اختلافات خانوادگی را موجب شود.