مهم ترین علل عدم ارتقاي زنان در بخش مدیریتی
با عنايت به عدم وجود موانع قانوني مهم‌ترين علل عدم ارتقاء زنان در سطوح مديريتي با توجه به مطالعات به عمل آمده در ايران عبارتند از :
الف ) عوامل اجتماعی
1- اجتماعي
- حاكميت روابط به جاي ضوابط
- نابرابري در تخصيص امكانات
- ضعف حمايت تشكيلاتي از زنان
- عدم تمهيد امكانات ويژه براي مديران زن متناسب به نقش حساس آنها درخانواده
- عدم پذيرش مديريت زنان در بدنه دستگاه
- تعدد نقشها و وظايف زنان و گاه تداخل وظايف
2- فرهنگي – مذهبي
- حاكميت فرهنگ مردسالاري
- نگرش فرهنگي نادرست در خصوص حضور فعال زنان
- عدم تشويق و ترغيب خانواده به پذيرش پست‌هاي مديريتي توسط زنان
- بارزهاي قالبي در خصوص كاستي‌هاي زنان
- انحصار طلبي مردان
- عدم پذيرش زنان به عنوان افراد داراي اعتماد به نفس و توانمند
- سليقه‌اي برخورد كردن مديران
- تقليل‌گرايي در برخورد با توانايي‌هاي زنان
- تعابير جزم انديشانه از دين
3- تاريخي – ساختاري
- تسلط ساختار سنتي مديريت مرد سالارانه علي‌رغم تحولات مديريتي
- سوابق عدم اثبات كفايت زنان به دليل غلبه جنبه‌هاي فيزيكي در انجام امور
- فقدان مدل‌هاي مديريتي مناسب براي الگوبرداري زنان (1)
- ترجيح در واگذاري امور به مردان
- انعطاف ناپذيري سيستم اداري در برخورد با مسايل خاص مديران زن
- عدم امكان كار شناور در ساعات كار مديران زن ( باتوجه به مسؤوليت خانوادگي آنان )
ب ) عوامل فردي
1- شخصيتي
- پايين بودن اعتماد به نفس
- پايين بودن ريسك‌پذيري
- برخورد احساسي در مقابل حوادث احتمالي
- پذيرش شرايط موجود به عنوان وضعيت غايي
- توجه و نكته‌سنجي
- عدم توانايي در انجام كارهاي فيزيكي سخت
- توجه به افكار و تأييدات زيردستان
- تمركزگرايي و عدم علاقه به تفويض اختيار
2- روابط بين فردي
- محدوديت در ارتباط با همكاران مرد
- فقدان شبكه‌هاي ارتباطي غيرسازماني گسترده
- فقدان حمايت‌هاي غيررسمي براي دستيابي به فرصت‌هاي مديريتي
- عدم همكاري بين زنان و تسلط روحيه فردگرايي
- ترديد در ارجاع كار به زيردستان
3-تخصص و تبحر
- پايين بودن سطح آگاهي‌هاي تخصصي زنان به دليل پايين بودن سطح هزينه‌كرد سازمان براي آموزش آنان
- محدوديت بهره‌مندي از فرصت‌هاي مطالعاتي به دليل تعدد نقشها ورويكرد سنتي جامعه به اين نقشها
- محدوديت امكان حضور در سمينارها ، كارگروه‌ها و برنامه آموزشي مختلف( به نسبت مسؤوليت‌هاي خانوادگي )
- كمبود تجربه وسيع و كافي منبع : كسب و كار
الف ) عوامل اجتماعی
1- اجتماعي
- حاكميت روابط به جاي ضوابط
- نابرابري در تخصيص امكانات
- ضعف حمايت تشكيلاتي از زنان
- عدم تمهيد امكانات ويژه براي مديران زن متناسب به نقش حساس آنها درخانواده
- عدم پذيرش مديريت زنان در بدنه دستگاه
- تعدد نقشها و وظايف زنان و گاه تداخل وظايف
2- فرهنگي – مذهبي
- حاكميت فرهنگ مردسالاري
- نگرش فرهنگي نادرست در خصوص حضور فعال زنان
- عدم تشويق و ترغيب خانواده به پذيرش پست‌هاي مديريتي توسط زنان
- بارزهاي قالبي در خصوص كاستي‌هاي زنان
- انحصار طلبي مردان
- عدم پذيرش زنان به عنوان افراد داراي اعتماد به نفس و توانمند
- سليقه‌اي برخورد كردن مديران
- تقليل‌گرايي در برخورد با توانايي‌هاي زنان
- تعابير جزم انديشانه از دين
3- تاريخي – ساختاري
- تسلط ساختار سنتي مديريت مرد سالارانه علي‌رغم تحولات مديريتي
- سوابق عدم اثبات كفايت زنان به دليل غلبه جنبه‌هاي فيزيكي در انجام امور
- فقدان مدل‌هاي مديريتي مناسب براي الگوبرداري زنان (1)
- ترجيح در واگذاري امور به مردان
- انعطاف ناپذيري سيستم اداري در برخورد با مسايل خاص مديران زن
- عدم امكان كار شناور در ساعات كار مديران زن ( باتوجه به مسؤوليت خانوادگي آنان )
ب ) عوامل فردي
1- شخصيتي
- پايين بودن اعتماد به نفس
- پايين بودن ريسك‌پذيري
- برخورد احساسي در مقابل حوادث احتمالي
- پذيرش شرايط موجود به عنوان وضعيت غايي
- توجه و نكته‌سنجي
- عدم توانايي در انجام كارهاي فيزيكي سخت
- توجه به افكار و تأييدات زيردستان
- تمركزگرايي و عدم علاقه به تفويض اختيار
2- روابط بين فردي
- محدوديت در ارتباط با همكاران مرد
- فقدان شبكه‌هاي ارتباطي غيرسازماني گسترده
- فقدان حمايت‌هاي غيررسمي براي دستيابي به فرصت‌هاي مديريتي
- عدم همكاري بين زنان و تسلط روحيه فردگرايي
- ترديد در ارجاع كار به زيردستان
3-تخصص و تبحر
- پايين بودن سطح آگاهي‌هاي تخصصي زنان به دليل پايين بودن سطح هزينه‌كرد سازمان براي آموزش آنان
- محدوديت بهره‌مندي از فرصت‌هاي مطالعاتي به دليل تعدد نقشها ورويكرد سنتي جامعه به اين نقشها
- محدوديت امكان حضور در سمينارها ، كارگروه‌ها و برنامه آموزشي مختلف( به نسبت مسؤوليت‌هاي خانوادگي )
- كمبود تجربه وسيع و كافي منبع : كسب و كار
