سبد خانواری که شادی ندارد!

وی اهمیت ندادن به تفریح و شادی را ناشی از دلایل مختلف دانست و افزود: این دلایل اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، تاریخی و سیاسی هستند.

به گفته این کارشناس، نمی‌توان دلایل اقتصادی را نادیده گرفت، زیرا وقتی خانواده‌ها از نظر اقتصادی در فشار باشند، پولی که دارند برای اولویت‌های ضروری و حیاتی صرف می‌کنند‌ تا برای تفریح و شادی.

باقرآبادی خاطرنشان کرد: البته این امر همواره صادق نیست، چون برخی خانواده‌ها هستند که با هزینه بسیار کم تفریح و شادی می‌کنند و از زندگی لذت می‌برند.

وی با بیان اینکه تفریح و شادی تنها مختص به قشر خاصی نیست، عنوان کرد: متاسفانه برخی تفریح را تنها در ریخت و پاش‌های فراوان می‌بییند، در حالیکه گاهی افراد می‌توانند با پختن یک غذای جدید، دیدن یک فیلم طنز، درست کردن یک کاردستی و ... شاد باشند.

این مشاوره معتقد است: مشکلات اقتصادی بهانه افرادی است که بلند نیستند چگونه آسان شادی کنند و از تفریح خود لذت ببرند.

باقرآبادی در ادامه خاطرنشان کرد: بررسی‌ها نشان داده آنهایی که تفریح‌های پرتعداد و ارزان دارند، بیشتر از کسانی که تفریح‌های گران و پرهزینه اما کم دارند، لذت می‌برند.

وی همچنین به نقش مسائل فرهنگی و اجتماعی در تفریح نکردن و شاد نبودن افراد اشاره کرد و ادامه داد: متاسفانه این فرهنگ غلط بین ما جا افتاده که افرادی که شاد هستند و می‌خندند سبک هستند، تیپ شخصیتی منفی دارند و ... .

این کارشناس از این فرهنگ به عنوان یک اشتباه نادرست یاد کرد که تا زمانی‌که اصلاح نشود مردم جامعه کمتر به شادی و تفریح روی می‌آورند.

باقرآبادی در ادامه با اشاره به دو بعد جسمانی و روحانی انسان، تصریح کرد: همانگونه که فرد برای جسم خود نیاز به غذا دارد، غذای روح نیز تفریح و شادی است.

وی تاکید کرد: آدمی که شاد نباشد و تفریح نکند، به‌تدریج گوشه‌گیر و افسرده خواهد شد و بسیاری از بیماری‌های جسمانی نیز به عنوان پیامدهای مشکلات روحی در وی پدید خواهد آمد.

به گفته این مشاور، معمولا به افرادی که افسرده هستند توصیه می‌شود ادای آدم‌های شاد و خوشحال را در بیاورند و الکی بخندند‌ که این خود بیانگر اهمیت شادی و تفریح در بهبود روحیه فرد و افزایش کیفیت زندگی او‌ست.