اهميت خانواده ازنگاه رهبري
مسئله خانواده، مسئله بسيار مهمي است؛ پايه اصلي در جامعه است، سلول اصلي در جامعه است. نه اينکه اگر اين سلول سالم شد، سلامت به ديگرها سرايت مي کند؛ يا اگر ناسالم شد، عدم سلامت به ديگرها سرايت مي کند؛ بلکه به اين معناست که اگر سالم شد، يعني بدن سالم است. بدن که غير از سلولها چيز ديگري نيست. هر جهازي، مجموعه سلولهاست. اگر ما توانستيم سلولها را سالم کنيم، پس سلامت آن جهاز را داريم. مسئله اينقدر اهميت دارد. جامعه اسلامي، بدون بهره مندي کشور از نهاد خانواده سالم، سرزنده و بانشاط، اصلاً امکان ندارد پيشرفت کند. بالخصوص در زمينه هاي فرهنگي و البته در زمينه هاي غير فرهنگي، بدون خانواده هاي خوب، امکان پيشرفت نيست.
اين تشکيل خانواده را دستِ کم نگيريد. شايد من بتوانم بگويم يکي از گناهان کبيره تمدن غرب نسبت به بشريت، اين است که ازدواج و تشکيل خانواده را در چشم مردم سبک و کوچک کرد. اين تمدن، قضيه زن و شوهر را مثل لباس که عوض مي کنند و مثل مغازه اي که با آن معامله مي کنند و بعد براي کار ديگري آن را تبديل مي کنند به مغازه اي ديگر، رفتار کرد و اين کار را با هر دو طرف - زن و مرد - انجام داد؛ يعني در واقع احساسات و عواطف و غرايزي را که از زن و مرد زود برانگيخته مي شود، به جان خانواده انداختند، که تا هر کدام از ديگري دلخوري پيدا کرد يا مانعي ايجاد شد و عيبي ديد؛ يا چيز ديگري چشمش را گرفت، خانواده تهديد شود. اسلام اينگونه نيست؛ اسلام به شدت بنيان خانواده را مستحکم قرار داده و پايه هاي آن را قرص کرده و به آن سفارش کرده است؛ همچنانکه به اصل ازدواج و گزينش همسر خوب و صالح سفارش کرده، به حفظ اين بنيان رصين و مستحکم و مبارک هم سفارش کرده است؛ اين را حفظ کنيد.
پرداختن به مسئله خانواده و به خصوص مسئله سلامت و امنيّت و آرامش و تکريم زن در محيط خانواده، يکي از مسائل اصلي است. ما چند مسئله اصلي داريم، يکي از آنها اين است. نگاه کنيد ببينيد عوامل سلب آرامش و سکينه روحي زن در خانواده چه چيزهايي است؟ دنبال اين باشيد که با قانون، با روش هاي تبليغي، با روش ها و شيوه هاي گوناگون، اينها را برطرف کنيد. اين، اساس قضيّه است. زن در خانه مايه آرامش است؛ مايه آرامش مرد، و مايه آرامش فرزندان؛ دختر و پسر. اگر خود زن برخوردار از آرامش رواني و روحي نباشد، نمي تواند اين آرامش را به خانواده بدهد. زني که مورد تحقير قرار بگيرد، مورد اهانت قرار بگيرد، مورد فشار کار قرار بگيرد، نمي تواند کدبانو باشد؛ نمي تواند مدير خانواده باشد؛ درحالي که زن، مدير خانواده است. اين مسئله اصلي است. اين يکي از آن اصلي ترين مسائل است، که خب در محيط زندگي ما - چه محيط هاي قديمي ما، چه محيط هاي جديد ما - چندان مورد توجّه قرار نگرفته است و بايد مورد توجّه قرار بگيرد.
وضع داخلي خانواده هاي غربي از لحاظ مظلوميت زن و از لحاظ عدم رعايت حقوق زن، از وضع خانواده هاي اسلامي و ايراني و شرقي يقيناً بدتر است؛ بهتر نيست، اگر بدتر نباشد؛ در مواردي حتماً بدتر است. ما به آنها که نگاه نمي کنيم، آنها که الگوي ما نيستند. ما در محيط خانواده کمبودهاي زيادي داريم؛ احتياج دارد به پشتوانه قانوني، به تضمين قانوني، به تضمين اجرايي؛ و اين بايد تحقق پيدا کند. اين مسئله از جمله عرصه ها و ميدان هايي است که در داخل کشور در اين زمينه کم کار شده و بايد کار شود. از لحاظ نظر اسلام و متون اسلامي هم در اين بخش از مسئله هيچ کمبودي وجود ندارد. ما مي بينيم گاهي اوقات کساني که منتقد تفکرات اسلامي هستند، سر قضيه ارث و ديه و اين چيزها اشکال مي کنند، در حالي که اشکال ها وارد نيست؛ آنها پاسخ هاي منطقي و قوي دارد. اما در زمينه رفتارهاي داخل خانواده، متأسفانه غالباً به غفلت گذرانده مي شود؛ در حالي که نظر اسلام، نظر کاملاً روشني است. محيط خانواده براي زن بايد محيط امن، محيط عزت و محيط آرامش خاطر باشد تا زن بتواند آن وظيفه اساسي خودش را - که همين حفظ خانواده است - به بهترين وجهي انجام دهد.
