دکتر یاسمن فرزان در دوران دانش آموزی در سال 1372 به‌ عنوان نخستین دانش آموز دختر ایرانی در قالب تیم پنج نفره‌ی المپیاد جهانی فیزیک به این رقابتها اعزام شد

که ضمن کسب مدال نقره به‌ عنوان بهترین دانش‌اموز دختر شرکت‌کننده انتخاب شد.

وی در سال 1373 تحصیلات دانشگاهی خود را در رشته فیزیک در دانشگاه صنعتی شریف آغاز کرد و پس از طی تحصیلات کارشناسی و کارشناسی ارشد در کشور تحصیلات دکتری و پژوهش‌های‌ خود را در قالب برنامه‌ی دکتری «سیسا» (SISSA) دانشکده‌ بین‌المللی برای تحصیلات پیشرفته ایتالیا زیرنظر پروفسور «آ. یو. سمیرنف» - استاد برجسته‌ فیزیک نوترونی - پی گرفت.

یک‌ سال بعد (سال 1380) در پی اعطای بورس فوق دکتری فیزیک دانشگاه استنفورد به همسرش - دکتر «شیخ‌جباری» فیزیکدان جوان پژوهشگاه دانش های بنیادی و برنده‌ی «جایزه عبدالسلام» (ICTP) و جایزه‌ی فیزیک «سازمان کنفرانس اسلامی» در سال 1386 (2007 میلادی) - راهی آمریکا شد و پروفسور «مایکل پسکین» رئیس گروه نظری مرکز «شتاب‌دهنده‌ی خطی استنفورد» (SLAC) - که پیش از سفر با فرزان تماس داشت - وی را تشویق کرد تا تز خود را به‌ عنوان مهمان در این مؤسسه‌ تکمیل کند.

فرزان در سال 1383 به ایتالیا بازگشت و از تز خود دفاع کرد و پس از آن اگرچه از چندین مؤسسه در سراسر جهان از جمله دانشگاه «کالیفرنیا» (UCLA)، دانشگاه «هاوایی» و «ساکلی» فرانسه بورس فوق‌دکتری داشت ترجیح داد به ایران بازگردد و در «پژوهشگاه دانش‌های بنیادی» (IPM) کار کند.

دکتر فرزان که در حال حاضر عضو هیات علمی پژوهشگاه دانش های بنیادی است در سال 2008 به عنوان برنده نخستین دوره جایزه دانشمند جوان اتحادیه بین‌المللی فیزیک محض و کاربردی(آیوپاپ) در زمینه تئوری فیزیک ذرات و در سال 2013 به عنوان برنده جایزه مرکز بین المللی فیزیک نظری عبدالسلام (ICTP) تقدیر شده است.