خندیدن ژنتیکی است

دانشمندان دانشگاه نورث‌وسترن و دانشگاه ژنو دریافتند افراد دارای نوعی متغیر ژنتیکی موسوم به الل‌های کوتاه ژن 5-HTTLPR، هنگام تماشای کاریکاتور یا فیلم‌های خنده‌دار در مقایسه با افراد دارای الل‌های طولانی این ژن، بیشتر می‌خندیدند و بیشتر لبخند می‌زدند.

این نتایج در حالی ارائه شده که تحقیقات پیشین، این ژن را به عواطف منفی مرتبط کرده بودند؛ با این حال، یافته‌های جدید، قوی‌ترین مدرک دال بر این موضوع را ارائه داده‌اند که این ژن با بیان عواطف مثبت نیز مرتبط است.

یک ژن در جایگاه ویژه خود بر روی کروموزوم می‌تواند دارای چینش‌های گوناگونی باشد؛ به هر یک از این چیدمان‌های ژن در جایگاه ویژه آن بر روی کروموزوم، الل (allele) می‌گویند؛ در واقع، اشکال مختلف ژن، الل نام دارند. هر ژن دارای دو الل است که یکی را از پدر و دیگری را از مادر به ارث می‌برد.

در این پژوهش، دانشمندان به 336 نفر در قالب سه گروه، کارتون‌ها و فیلم‌های خنده‌دار نشان داده و نمونه‌های بزاق آن‌ها را برای تحلیل ژن 5-HTTLPR گرفتند؛ نتایج نشان داد افراد دارای الل کوتاه ژن 5-HTTLPR، احساسات عاطفی مثبت بیشتری را از خود بروز دادند و به ویژه این اشخاص در مقایسه با افراد دارای الل بلند این ژن، بیشتر خندیدند و بیشتر لبخند زدند.

تحقیقات پیشین نشان داده بودند که الل‌های کوتاه ژن 5-HTTLPR، پیش‌بینی‌کننده بازدهی‌های منفی و ناخواسته مانند افسردگی، اضطراب و مصرف مواد مخدر هستند و این که افراد دارای الل‌های کوتاه این ژن، عواطف منفی بیشتری نسبت به افراد دارای الل‌های بلند دارند.

با این حال، تحقیق جدید نشان می‌دهد افراد دارای الل‌های کوتاه ژن 5-HTTLPR می‌توانند در مقابل مولفه‌های عاطفی زندگی، حساس‌تر باشند.

جزئیات این پژوهش در مجله Emotion متعلق به اتحادیه روانشناسی امریکا ارائه شد.