در چند دهه گذشته، تغییرات زیادی در مورد نگرش افراد به مسئله دوزبانگی شده است.
در اوایل، تصور بر این بود که دوزبانگی نقطه ضعف است و به دلیل وجود دو واژگان متفاوت باعث تاخیر رشد زبان در کودکان می شود. با این حال، بعدها نشان داده شد که افراد دو زبانه در فعالیت هایی که نیاز به توجه، مهارت و حافظه کوتاه مدت دارد، در مقایسه با تک زبانه ها عملکرد بهتری دارند.

به عبارت دیگر، افراد دو زبانه«کنترل اجرایی» بهتری نسبت به تک زبانه ها دارند. این مزیت در دو زبانه ها به دلیل استفاده طولانی مدت و مدیریت دو زبان گفتاری است.

براساس مطالعه جدید که حجم ماده خاکستری را بین افراد دو زبانه و تک زبانه مورد بررسی قرار داده است، مشخص شد که مواجهه با دو زبان و نیاز فزاینده به کنترل شناختی در کاربرد مناسب آن ها منجر به افزایش سطح قشر خاکستری مغز در افراد دوزبانه می شود.