- زن و شوهرهای تصدیقی

زن و شوهرهای تصدیقی اهل گفتوگو و تبادل نظر هستند. آنها در اوج بحثهایشان هم آرام به نظر میرسند. آنها توانایی این را دارند که به هم گوش بدهند و بتوانند خودشان را جای طرف مقابلشان بگذارند. گاتمن به این دلیل به این زن و شوهرها میگوید «تصدیقی» که این زوج ها به همسرشان حق میدهند هیجانزده باشند، حتی اگر با نظر آنها مخالف باشند..

 

-زن و شوهرهای پرآشوب

زن و شوهرهای پرآشوب همانطور که از اسمشان پیداست، معمولاً با هم بگومگو دارند. آنها از کوچکترین چیزها مثل نحوه باز کردن در شیشه یک مربا با هم دعوا میکنند تا عمیقترین چیزها مثلاً هدف آفرینش انسان! البته زن و شـــــوهرهای پرآشوب هم خوب دعوا میکنند و هم خوب دعوا را جبران میکنند.

برای زن و شوهرهای پرآشوب خیلی مهم است که طرف مقابلشان حتماً قانع شود و حرف
شان بر کرسی بنشیند. برای همین است که همیشه اول جملهشان مخالفت با جمله طرف مقابل است. البته این زن و شوهرها همانقدر که در ابراز هیجانهای منفی استادند، در ابراز هیجانهای مثبت هم استادند. یعنی وقتی که اوضاع رو بهراه است، چنان شادی میکنند و قربان صدقه هم میروند که بیا و ببین!

 

- زن و شوهرهای اجتنابی

هرچه زن و شوهرهای پرآشوب زندگی متلاطمی دارند، زن و شوهرهای اجتنابی زندگیشان آرام و بیسر و صداست. آنها با اینکه میپذیرند که اختلاف دارند، اما معمولاً از بحث بر سر این اختلافها اجتناب میکنند. آنها بر سر «عدم توافق» توافق دارند! آنها نه مثل زن و شوهرهای تصدیقی حرفهای هم را تکمیل میکنند و نه مثل پرآشوبها حرف هم را قطع میکنند. آنها بحثشان بدون نتیجه خاتمه پیدا میکند و هر دو طرف به  حل نشدن مشکل رضایت میدهند.

زن و شوهرهای اجتنابی سعی نمی
کنند طرف مقابل را قانع کنند. آنها معمولاً به این نتیجه میرسند که اختلاف نظرشان آنقدرها مهم نیست که بر سر آن بحث کنند و راهحلی برای آن پیدا کنند. آنها معتقدند که در زمینههای دیگر آنقدر اشتراک دارند که اختلافهایشان پررنگ نباشد. البته خطر این نوع رابطهها این است که زن و شوهر ممکن است احساس تنهایی و فاصله داشتن از یکدیگر کنند.