افزایش خطر خودکشی در کودکانی که والدینشان را در سنین پائین از دست می‌دهند
مرگ والدین به خاطر خودکشی می‌تواند به خاطر مشکلات روانی بوده و این کار ممکن است به افزایش خطر خودکشی در بچه هم بیانجامد، اما هنوز اطلاعات کافی در این زمینه وجود ندارد تا نشان دهد آیا بعد از مرگ والدین به دلایلی به جز خودکشی، باز هم خطر خودکشی در طولانی مدت برای فرزندان وجود دارد یا نه.
در جوامع غربی، ۳ تا ۴ درصد از بچه‌ها مرگ والدین را تجربه می‌کنند و این رویداد، یکی از مسائل استرس‌زا و مضر برای زندگی آنها در دوران کودکی محسوب میشود. در شرایطی که اکثر بچه‌ها و نوجوانان به این فقدان عادت می‌کنند، سایرین در تلاش برای انجام اقدامات روانشناختی برای کنار آمدن با این مسئله و پیشگیری از آن هستند.
برای رسیدن به نتایج بهتر و با نگاهی به تلاش‌های لازم برای پیشگیری از خودکشی، محققان اطلاعات مربوط به سه کشور اسکاندیناوی را در این زمینه به مدت ۴۰ سال مورد بررسی قرار دادند. آنها فرض را بر این گذاشتند که مرگ یکی از والدین به خاطر تصادف یا خودکشی باعث به وجود آمدن ژنی شده که خطر خودکشی را در بچه‌ها هم افزایش می‌دهد. آنها تلاش کردند این مسئله را بررسی کنند که مسیر این خطر با توجه به مرگ والدین، سن بچه در زمان مرگ آنها، جنسیت، زمان از لحظه‌ی فقدان والدین، الگوی تولد، وضعیت اقتصادی اجتماعی و پیشینه‌ی بیماری روانی در والدین می‌تواند در بچه‌های مختلف، متفاوت باشد.
آنها اطلاعات مربوطه در این زمینه را از سال ۱۹۶۸ تا ۲۰۰۸ در دانمارک، سوئد و فنلاند و در بین ۷.۳ میلیون نفر مورد بررسی قرار داده و پی بردند که ۱۸۴۰۹۴ از آنها پیش از سن ۱۸ سالگی یکی از والدین خود را از دست داده بودند.
این افراد با گروه تحت کنترل مقایسه شدند که والدینشان زنده بودند.
در جوامع غربی، ۳ تا ۴ درصد از بچه‌ها مرگ والدین را تجربه می‌کنند و این رویداد، یکی از مسائل استرس‌زا و مضر برای زندگی آنها در دوران کودکی محسوب میشود. در شرایطی که اکثر بچه‌ها و نوجوانان به این فقدان عادت می‌کنند، سایرین در تلاش برای انجام اقدامات روانشناختی برای کنار آمدن با این مسئله و پیشگیری از آن هستند.
برای رسیدن به نتایج بهتر و با نگاهی به تلاش‌های لازم برای پیشگیری از خودکشی، محققان اطلاعات مربوط به سه کشور اسکاندیناوی را در این زمینه به مدت ۴۰ سال مورد بررسی قرار دادند. آنها فرض را بر این گذاشتند که مرگ یکی از والدین به خاطر تصادف یا خودکشی باعث به وجود آمدن ژنی شده که خطر خودکشی را در بچه‌ها هم افزایش می‌دهد. آنها تلاش کردند این مسئله را بررسی کنند که مسیر این خطر با توجه به مرگ والدین، سن بچه در زمان مرگ آنها، جنسیت، زمان از لحظه‌ی فقدان والدین، الگوی تولد، وضعیت اقتصادی اجتماعی و پیشینه‌ی بیماری روانی در والدین می‌تواند در بچه‌های مختلف، متفاوت باشد.
آنها اطلاعات مربوطه در این زمینه را از سال ۱۹۶۸ تا ۲۰۰۸ در دانمارک، سوئد و فنلاند و در بین ۷.۳ میلیون نفر مورد بررسی قرار داده و پی بردند که ۱۸۴۰۹۴ از آنها پیش از سن ۱۸ سالگی یکی از والدین خود را از دست داده بودند.
این افراد با گروه تحت کنترل مقایسه شدند که والدینشان زنده بودند.
آنها به این نتیجه رسیدند که ۲۶۵ نفر یا چیزی حدود ۱۴/۰ درصد از گروهی که یکی از والدینشان مرده بود، بعد از این واقعه جان خود را به خاطر خودکشی از دست دادند در مقایسه با ۰۷/۰ درصد از افرادی که هیچ یک از والدین خود را در دوران بچگی از دست نداده بودند.
(منبع: NHS)
