وی اظهار کرد: «در قرآن تنها راهی که انسان از آن طریق می تواند به وحدت با خویش و به تبع آن با جهان دست یابد، این است که صلح با طبیعت، مردم، خود و خدا را پیش سر بگذارد.»
انوشه افزود: «از نظر مولانا باید برای رسیدن به این چهار صلح، چهار دیوار علاقه، عناد، عقیده و عادت را فرو ریخت و برای فرو ریختن این چهار دیوار باید تمام عمر خویش را صرف مبارزه با نادانی، ناتوانی، نگرانی و نیازمندی کرد.»
این استاد روانشناسی مطرح کشور، عیبگویی و عیب‌جویی را از آفت‌های رسیدن به این هدف در زندگی بویژه در سیستم آموزشی و دانشگاهی برشمرد و افزود: «تعامل دو قشر دانشجو و استاد را تعامل دو روح بزرگ دانست و اگر استاد و دانشجو درگیر جزئیات شوند باید نگران سیستم آموزشی کشور شد.»
وی نگرانی برای نمره را از دیگر معضلاتی مطرح کرد که هر دو قشر استاد و دانشجو را از کلیات و اصل هدف آموزش و سرنوشت جامعه غافل نگه می دارد.
این استاد روانشناسی ادامه داد: «ماموریت اصلی حضور انسان در جهان ورای ظواهر است که باید به آن دقت کرد.»
وی با بیان اهمیت نظام تربیتی در شکل گیری شخصیت افراد در جامعه افزود: «والدین در نظام تربیتی در خانه به منزله هسته تبلور تربیتی هستند و استادان و معلمان در دانشگاه ها و مدارس این نقش را بر عهده دارند.»
انوشه اظهار کرد: «به منظور تخریب جامعه دشمنان سه هدف تخریب بنیاد خانواده، تحقیر استادان و معلمان و فرار مغزها را نشانه گرفته اند تا نظام فکری کشور فرو بریزد.»
این استاد دانشگاه، تربیت نامتعادل را تربیت کاریکاتوری تعبیر کرد و گفت: «تربیتی که اجزای آن با هم تناسب ندارند متاسفانه در جامعه بسیار دیده میشود مانند جوانانی که بسیار شجاع هستند اما تدبیر کافی ندارند، یا جوانانی که بسیار درس خوان هستند اما غیراخلاقی عمل می کنند و در اخلاقیات ضعیف هستند.»
وی تصریح کرد: «دانشجویان در شرایطی به دانشگاه وارد می شوند که عطش علمی، ادراکی، شناختی و معرفتی، عقلی و حتی جنسی او در شرایط اوج است و باید در این محیط از سوی استاد هدایت شود و اگر اساس تربیت او در خانواده درست و متعادل نباشد نه تنها برای استاد بلکه برای دیگر دانشجویان وخود نیز ایجاد مشکل می‌کنند.»
انوشه، عوامل ورود یک دانشجو به دانشگاه را انگیزه، تعهد، توانایی، امکانات و دانش موجود در دانشگاه و یادگیری دانست و گفت: «تاکید و توجه یک استاد به نمره، آموزش، یادگیری، تعهد و یادگیری به طور مستقیم بر دانشجو اثر دارد.»
وی ادامه داد: «اکنون معضل اساسی دانشجو برای حضور موثر در دانشگاه کمبود انگیزه است و این بستگی مستقیم به مدل ذهنی استاد دارد و نوع تفکر او نسبت به جهان پیرامون.»
انوشه تاکید کرد: «اثری که معلم یا استاد در تربیت یک فرد می گذارد هیچ همتایی در جهان ندارد.»
وی عزت نفس را باور به ارجمندی، کرامت خود و اعتماد به دیگران ولی اعتماد به نفس باور داشتن مهارتی در خود دانست و گفت: «استاد و دانشجو باید عزت نفس داشته و آن را در تعامل بین خود به یکدیگر نیز القا کنند.»
انوشه با تاکید بر حفظ عزت نفس انسانی در محیط آموزشی گفت: «استادی که از مهارت انسان شناسی بهره نبرده باشد و با نگاه انسان شناسانه به دانشجویان نگاه نکند استاد خوبی نخواهد بود.»
در این کارگاه آموزشی که با استقبال بسیار خوبی از سوی دانشجویان همراه بود، انوشه به پرسش های مطرح شده از سوی دانشجویان نیز پاسخ داد.
