در چالش عاشق پیشگی پیرمردها با دختران جوان، چه کسی بیشتر ضرر می کند؟

در نظام الهی و فرهنگ قرآنی، هدف اصلی از ازدواج رسیدن به آرامش روان و آسایش خاطر، پیمودن طریق رشد، نیل به کمال انسانی و تقرب به ذات حق است.

ازدواج نخستین سنگ بنای تشکیل خانواده و بالطبع، جامعه و اجتماع است و میزان اندیشه و تدبر در آن در میزان پیشرفت یا انحطاط و صعود یا سقوط جامعه تاثیر دارد اما جامعه ایران در سال های اخیر از نظم سنتی به نظم مدرن و مختصات آن مواجه شده است. در این میان یکی از مختصات این نظم مدرن در جامعه ایران افزایش سن ازدواج و یا عدم تمایل به ازدواج در دختران است.

**چرا برخی خانمها تمایلی به ازدواج ندارند؟

یکی از معضلاتی که امروزه بسیاری از مسئولان و دولتمردان را به فکر انداخته و جامعه‌شناسان و روان‌شناسان هم در زمینه حرفه‌ای خود آن را بررسی و پژوهش می‌کند، افزایش میانگین سن ازدواج و بی‌رغبتی جوانان ایرانی برای تشکیل خانواده و ازدواج است.

عده‌ای نوک شمشیر این معضل را به سمت دختران ایرانی نشانه می‌روند و معتقدند افزایش سطح توقعات، افزایش استقلال اجتماعی و تمکن مالی باعث این شده است که دختران ایرانی به ازدواج بی‌تفاوت شده و دیگر انگیزه‌ای برای تشکیل دادن خانواده نداشته باشند.

به هر حال آنچه امروز با آن روبه روییم دخترانی هستند که آهسته آهسته و با بالاتر رفتن سنشان، فرصت ازدواج را از دست می دهند و بیم آن است از این رهگذر هم خودشان و هم جامعه را در سالهای آینده دچار مشکلات و مسائل پیچیده ای هم از لحاظ تولید نسل تازه و هم از لحاظ اخلاقی و... نمایند.

گذر از تمام این مسائل و زندگی های مجردی مسئله ای به نام ازدواج در میان افراد میانسال و سالمند شکل می گیرد

بر اساس آمارهای جمع‌آوری‌شده از کل ۵۲۰ هزار و ۲۴۰ ازدواج در ۹ماهه سال گذشته ۷ هزار و ۸۶۸ مورد مربوط به مردان بالای ۶۰ سال و هزار و ۱۷۴ مورد نیز مربوط به زنان بالای ۶۰ سال بوده که در دفاتر رسمی به ثبت رسیده است. آمارها نشان می‌دهد ۶۵ درصد مردان ۳۵ تا ۶۴ سال در اثر فوت همسر تنها هستند درحالی‌که این رقم در زنان این گروه سنی ۶۵.۷ درصد را به خود اختصاص داده است. از سوی دیگر براساس اطلاعات موجود، زنان سالمند سهم بیشتری از تنهایی دارند به‌طوری‌که ۹۲ درصد آنها تنها زندگی می‌کنند. این در حالی است که این آمار در میان مردان بالای ۶۵ سال فقط هشت درصد است.

علی‌اکبر محزون، مدیرکل دفتر آمار و اطلاعات جمعیتی و مهاجرت سازمان ثبت احوال، به ازدواج سالمندان اشاره کرد و افزود: در سال قبل، بیش از هفت هزار و ۸۶۸ ازدواج مربوط به مردان بالای ۶۰ سال و هزار و ۱۷۴ مورد نیز مربوط به زنان بالای ۶۰ سال بوده که در دفاتر رسمی به ثبت رسیده است. از سوی دیگر نکته جالب‌توجهی که در آمارها وجود دارد این است که ۹۰۰ ولادت در سال ۹۴ مربوط به پدران بالای ۷۰ سال است و استان‌ سیستان‌وبلوچستان با ۲۴۷ ولادت، ۲۷.۴ درصد کل ولادت‌های مربوط به پدران این سن در کل کشور را به خود اختصاص داده است و پس از آن نیز خراسان رضوی با ۹۱ ولادت و خوزستان با ۶۹ ولادت در رتبه‌های بعدی قرار گرفته‌اند.

امان‌الله قرائی‌مقدم، جامعه‌شناس و استاد دانشگاه درباره ازدواج سالمندان گفت: چنانچه سالمندان با هم‌سن خود ازدواج کنند مشکلی ایجاد نمی‌شود اما متأسفانه در برخی از استان‌های ایران افراد سالمند با دختران کم‌سن مجرد ازدواج می‌کنند که این موضوع باعث فروپاشی زندگی دختران جوان می‌شود. اما وی ازدواج سالمندان را با هم‌سن خودشان بدون مشکل می‌داند و معتقد است چنانچه سالمندان با افراد هم‌سن‌وسال خود ازدواج کنند، ایرادی ندارد اما در همین موارد نیز اگر فرزندی از زندگی قبلی وجود داشته باشد، بعضا باعث آسیب می‌شود.

**زنانه‌شدن سالمندی در ایران

 سن سالمندی زنان در سال‌های اخیر دو سال کاهش یافته و به ٥٨ سال رسیده است.

بر اساس آمارها در سال ١٣٣٥ در مقابل هر صد زن سالمند، ١١١ مرد سالمند وجود داشت درحالی‌که ٥٠ سال بعد از آن یعنی در سال ٨٥ در مقابل هر صد زن سالمند ١٠٤ مرد و در سال ٩٠ نیز در مقابل هر صد زن سالمند ٩٦ مرد سالمند داشتیم که این آمارها حاکی از زنانه‌شدن سالمندی بوده و این یک واقعیت برای جامعه ماست.

در گذشته سن سالمندی زنان ٦٠ سال بود اما درحال‌حاضر این سن به ٥٨ سالگی رسیده است و مسائلی چون افسردگی، بیماری و ... نیز به این مسئله دامن می‌زند؛ که این عوامل نشان‌دهنده سالمندی زودرس در زنان است.