نظر استاد ممتاز دانشگاه تهران درباره انتقال رشته روان شناسی بالینی

به گزارش میگنا دکتر افروز نوشت: من چندي پيش در نامه اي كه براي جناب آقاي دكتر فرهادي، وزير محترم علوم ، تحقيقات و فناوري در ارتباط با بحث انتقال روان شناسي باليني نوشتم و تصوير آن را به جناب آقاي دكتر هاشمي وزير محترم بهداشت، درمان و آموزش پزشكي تقديم نمودم چند نكته مهمي در نا معقول بودن چنين انديشه اي را ياد آور شدم. از جمله آن كه : روان شناسي يك رشته بنيادي در قلمرو علوم انساني است، در حقيقت، روان شناسي همانند يك درخت پر شاخه و متعادل است كه ريشه و تنه اصلي آن مباني و اصول مسلم روان شناسي است كه شاخه هاي متنوع و در عين حال متوازن و همسويي دارد ، از اين منظر علمي جدا كردن يك شاخه از شاخه هاي هماهنگ اين درخت بنيادين و پيوند زدن آن به درخت پزشكي نمي تواند امري معقول و منطقي باشد!

همان قدر كه روانشناسي كودك و خانواده و تربيتي ، سلامت و استثنايي ، اجتماعي و يا صنعتي سازماني در سلامت عمومي و بهداشت رواني و پيشگيري از ناهنجاري ها و آسيب ها نقش دارند كه از روان شناسي باليني انتظار مي رود! بدون ترديد، موثر ترين روش درماني در عرصه اختلالات روان شناختي ، همان درمانگري يكپارچه و خانواده محور در بستر توجه خردمندانه به محيط زندگي و محل اشتغال و چگونگي حاكميت ارتباطات و پيوند هاي انساني است و لذا، شاخه باليني روان شناسي فقط در كنار ديگر شاخه هاي موثر و مرتبط شجره اصيل روان شناسي مي تواند معنا يابد.

وزارت بهداشت مي تواند در همراهي با اين مهم در غني نمودن تجارب حرفه اي دانشجويان دوره هاي كارشناسي ارشد و دكتري روان شناسي در غالب رشته ها، همانند كودك و توان بخشي و استثنايي و سلامت ، سالمندي و بالينى همكاري بيشتري با دانشكاه هاي تحت زعامت وزارت علوم داشته باشد. پس شايسته است با اندكي تامل و تعقل شاخه هاي موزون روانشناسي را ناقص و پريشان نكنيم.
لینک ورود به کانال میگنا