جمعه ۱۰ فروردين ۱۴۰۳ - 29 Mar 2024
تاریخ انتشار :
دوشنبه ۱۳ شهريور ۱۳۹۶ / ۰۷:۴۳
کد مطلب: 41846
۱

کنترل غذا خوردن با برنامه روان‌شناختی

تصور کنید که بعد از مدتی طولانی یکی از دوستان محبوب‌تان را می‌بینید. در لحظه‌ای که با او را می‌بینید، محرک‌ها، صداها و خلاصه همه چیز کم‌رنگ و بی‌اهمیت می‌شود و شما تمام حواس‌تان را به دوست‌تان معطوف می‌کنید تا بتوانید از حضورش لذت ببرید. وقتی که شما با غذای محبوب‌تان روبه‌رو می‌شوید، اتفاقی مشابه همین اتفاق در مغزتان رخ می‌دهد. در این جا می‌خواهیم برای‌تان توضیح دهیم که مغز عاشق غذاخوردن، چه واکنشی به نشانه‌های غذا خوردن نشان می‌دهد.
وقتی که مغز ما درگیر ولع خوردن یک غذا می شود، شبکه ای از نقاط مختلف مغزی، مانند یک چلچراغ بزرگ که تنها تعدادی از چراغ‎هایش روشن است، در مغز ما شروع به کار می کند. به این شبکه که در علوم اعصاب شناختی، نقش بسیار مهمی دارد، شبکه حالت پیش فرض می گویند

با روشن شدن شبکه حالت پیش فرض اتفاقات زیر در مغزمان می افتد:
توجه به نشانه ها: وقتی که با یک غذای خوشمزه و یا هرگونه نشانه ای از غذای موردعلاقه تان روبه رو می شوید، مغز شما تمام منابع توجهی اش را به سوی آن غذا معطوف می کند.

پژوهش ها نشان داده اند که مغز افراد دارای اضافه وزن، وقتی که با نشانه‎های مرتبط با غذا خوردن روبه رو می شوند، بیش تر از افراد دارای وزن نرمال برای توجه کردن و اقدام کردن تحریک می شود.

به همین دلیل است که اگر از فضایی رد شوید که بوی کباب در فضا پیچیده است، مغز شما تمامی قوا را برای پیدا کردن منبع این بوی خوشمزه بسیج می کند.

بررسی اهمیت موضوع: بعد از این که شما متوجه وجود غذای موردعلاقه تان شدید، مغزتان شروع به بررسی اهمیت این موضوع می کند.

قبل از هرچیز افکار سریع و نیمه هشیاری مانند این که وای که چه بوی خوبی داره یا من باید حتماً یه لقمه ازش بخورم و … از مغزتان می گذرد.

سپس با خودتان شروع به بررسی این موضوع می کنید که آیا این غذا را بخورید یا نه.

این مرحله کمی کندتر اتفاق می افتد و احتمالاً بعداً هم یادتان می‍آید که با خودتان گفتید ولی واقعاً چرب و ناسالمه ها! برای بررسی این که این غذا را بخورید یا نه، مغزتان با دو منبع اطلاعاتی مهم دیگر هم مشورت می کند: خاطرات مربوط به آن غذا: مغز ما با سرعتی باورنکردنی، خاطرات مربوط به غذایی که توجه ما را جلب کرده است بررسی می کند و هر چه خاطرات خوشمزه بیشتری به نفع خوردن آن غذا پیدا کند، احتمال بیشتری دارد که شما با ولع بیشتری به سراغ آن غذا بروید.

نشانه های بدنی درونی: حتماً شما هم این تحربه را داشته اید که بعد از دیدن یک غذای جذاب، حتی اگر سیر باشید، بزاق دهان تان بیشتر ترشح می شود و شکمتان به قاروقور می افتد.

وقتی که شبکه حالت پیش فرض در مغز ما فعال می شود، ما توجه بیشتری نسبت به نشانه های درونی پیدا می کنیم و همین باعث می شود که احساس کنیم گرسنه ایم و گرایش بیش تری برای خوردن غذا پیدا کنیم.

میل و ولع برای غذا خوردن: در این جاست که شما میل شدید به غذا خوردن را احساس می کنید و بسته به این که چه بهانه هایی برای خوردن یا نخوردن غذا داشته باشید، در نهایت تصمیم می گیرید که آیا غذایی را میل کنید یا خیر.

یک باور نادرست عمومی وجود دارد که می گوید اگر کسی بخواهد وزن کم کند، باید خیلی ساده، جلوی غذا خوردنش را بگیرد . البته این جمله به خودی خود جمله درستی است، اما همان طور که برای تان توضیح دادم، آن چه باعث می شود ما غذایی را بخوریم یا نخوریم، یک فرآیند پیچیده است که در مغز اتفاق می افتد و در بیش تر مواقع ممکن است حتی از آن اطلاعی هم نداشته باشیم.

باید حتماً به این نکته اشاره کنیم که پیچیده بودن این فرآیند به این معنا نیست که ما نمی توانیم آن را کنترل کنیم، بلکه به این معناست که برای مدیریت رفتار خوردن، به جز رژیم و منع های بیرونی، نیاز به یک برنامه ی کامل روان شناختی داریم.

*سپیده دانایی
نام شما

آدرس ايميل شما
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود
  • نظرات پس از تأیید مدير حداكثر ظرف 24 ساعت آينده منتشر می‌شود

دربارۀ تاثیرات عجیب «ترس از پشیمانی»
چگونه با ذهن آگاهی حواس کودکان مان را جمع کنیم؟
تقاضا برای سلب اختیار تشخیص اختلال اسکیزوفرنی توسط روانشناسان بالینی!
چرا نباید برای جلب محبت یا عشق التماس کنیم؟
ویژگی‌های یک اردو مطالعاتی خوب چیست؟
چطور از فکر کردن بیش از حد به یک موضوع جلوگیری کنیم؟
نوجوانان آمریکایی بدون تلفن همراه احساس بهتری دارند
من با دروغ گفتن و آه وناله پول درمیارم
افراد کمال‌گرا چه ویژگی‌هایی دارند؟
كودكان را قرباني حرف مردم نكنيد
خودبیمارانگاری از خود بیماری مرگبارتر است!
راه‌ درمان تب بالای تمایل به عمل‌های زیبایی چیست؟
هر وقت احساس حسادت کردیم ، یادمان باشد ، خاموش کردن شمع دیگری ، باعث نمیشود ، شمع ما درخشان تر نور افشانی کند