پنجشنبه ۹ فروردين ۱۴۰۳ - 28 Mar 2024
تاریخ انتشار :
شنبه ۲۰ آبان ۱۳۹۶ / ۱۲:۲۱
کد مطلب: 42379
۲

دلشوره‌های ناگهانی را جدی بگیرید

دلشوره‌های ناگهانی را جدی بگیرید
میگنا: دکتر پرویز مظاهری روانپزشک و دبیر انجمن روانپزشکان ایران دلشوره های ناگهانی را وامدار زمینه های ژنتیکی اضطراب در ناخودآگاه افراد و حاصل مشکلات روزمره عنوان کرد.


علل دلشوره های ناگهانی در افراد چیست؟

زمینه اضطراب باید در افراد باشد تا این مساله شکل بگیرد، زمینه اضطراب هم به صورت وراثتی و ژنتیکی در فرد شکل می گیرد و هم با مرور زمان و نوع زندگی فرد، مشکلات و نگرانیهای فعلی و یا آتی آنها در زندگی گسترش پیدا می کند، زمانی که فرد در مواجهه با یک مشکلی قرار می گیرد به خاطر زمینه های اضطراب موجود در ناخودآگاه، به طور ناگهانی دچار دلشوره می شود، برای مثال هنگام عبور از عرض خیابان، یا در حین رانندگی، امتحان و... فرد ادعا می کند که ناگهان دچار دلشوره شده است، اما تحقیقات نشان می دهد که اضطراب در وجود این افراد همیشگی ست، اما در مقابل یک سری از شرایط ناگهانی این مساله به اوج خود می رسد و گرنه اختلالی بنام دلشوره ناگهانی، به خودی خود وجود ندارد.

دلشوره تا چه حد وامدار شرایط بیرونی و تا چه حد حاصل ناخودآگاه فرد است؟

اضطراب حالتی است که به طور ناخودآگاه بوجود می آید، مصداق این مساله تعریف اضطراب از دید روانشناختی ست که می گوید: «اضطراب یک احساس مبهم ناخوشایند است که در فرد وجود دارد و عامل بیرونی ندارد».

تفاوت ترس و اضطراب نیز همین مساله است که ترس عوامل بیرونی دارد مانند، ترس از عبور در خیابانی تاریک، اما اضطراب عامل بیرونی را ندارد مانند، نگرانی مادر برای فرزندان بیرون از خانه که ناشی از ناخودآگاه اوست.

آیا دلشوره باعث بروز مشکلات جسمی می شود؟

دقیقا، اضطراب دو دسته علائم دارد، علائم جسمی و علائم روانی. اکثر افرادی که مراجعه می کنند با علائم جسمی مانند تپش قلب، احساس درد در قفسه سینه، علایم تنفسی و تنگی نفس، علائم گوارشی، علائم ادراری و تکرر ادرار، مواجه هستند، بعلاوه با توجه به اینکه اضطراب رابطه مستقیمی با سیستم اعصاب مرکزی دارد و این سیستم نیز با تمام اعضاء و جوارح ارتباط دارد، اضطراب می تواند رابطه مستقیمی با بسیاری از بیماریهای جسمی داشته باشد.

روش های کاهش و یا مقابله با دلشوره چیست؟
متاسفانه مردم به این مساله اهمیت نمی دهند و معتقدند که مساله مهمی نیست و نیازی به مراجعه به روانپزشک نیست، اما در وهله اول شخصی که مبتلا به چنین اختلالی ست باید به روانپزشک مراجعه کند، در جلسات درمان که هم دارویی ست و هم روان درمانی، روانپزشک به ریشه یابی مشکلات و اضطرابهای فرد بیمار رسیدگی می کند و به دنبال علل مسایل آزار دهنده در ناخودآگاه فرد می گردد، در این جلسات عوامل آزاردهنده شناسایی و آموزشهای مقابله با آنها به فرد تعلیم داده می شود.

منبع: دي نا
 
 
نام شما

آدرس ايميل شما
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود
  • نظرات پس از تأیید مدير حداكثر ظرف 24 ساعت آينده منتشر می‌شود

دربارۀ تاثیرات عجیب «ترس از پشیمانی»
چگونه با ذهن آگاهی حواس کودکان مان را جمع کنیم؟
تقاضا برای سلب اختیار تشخیص اختلال اسکیزوفرنی توسط روانشناسان بالینی!
چرا نباید برای جلب محبت یا عشق التماس کنیم؟
ویژگی‌های یک اردو مطالعاتی خوب چیست؟
چطور از فکر کردن بیش از حد به یک موضوع جلوگیری کنیم؟
نوجوانان آمریکایی بدون تلفن همراه احساس بهتری دارند
من با دروغ گفتن و آه وناله پول درمیارم
افراد کمال‌گرا چه ویژگی‌هایی دارند؟
كودكان را قرباني حرف مردم نكنيد
خودبیمارانگاری از خود بیماری مرگبارتر است!
راه‌ درمان تب بالای تمایل به عمل‌های زیبایی چیست؟
طوری زندگی كن كه اسمت با جسمت زیر خاك نرود