ستاره سمائی
LSD، ماده توهم زای عجیب و غریب!
میگنا: دکتر بهنام شریعتی، استادیار روان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی ایران: حرف های عجیب و غریب می زند! می گوید: «دیوار ضربان دارد، دارد تکان می خورد؛ دارد زلزله می آید!» اما همه جا امن و امان است و هیچ حرکتی نیست! چشم هایش گشاد شده، زل زده به جایی که نمی دانم کجاست و چیزهایی زیر لب می گوید از هجوم رنگ و صدا... کلافه شده؛ چشم هایش را می بندد اما باز هم آرام ندارد، یک ریز از نورها و رنگ های درخشانی می گوید که جلوی چشمش رژه می روند...
نمی دانم چه مرگش شده؛ جیب هایش را می گردم ببینم چیزی دستگیرم می شود یا نه. فقط چند کاغذ مربعی کوچک که پشتشان طرح های مختلف کارتونی است...
«اسید» اسم خیابانی اش است و همان ال اس دی معروف است.
یک قارچ توهم زا!
جزو مواد توهم زا دسته بندی می شود و ماده ای نیمه صناعی (نیمه مصنوعی) است. در حقیقت ماده است که از نوعی قارچ موسوم به «ارگوت» گرفته می شود و تحت عملیات شیمیایی خاص، به صورت ال اس دی در می آید.
این ماده را حدود 70 سال پیش برای اولین بار یک شیمیدان به نام آلبرت هافمن، به عنوان دارو تولید کرد. البته او این ماده را روی خودش امتحان کرد و متوجه شد که این ماده نه تنها هیچ نوع اثر درمانی ای ندارد که آثار منفی زیادی دارد. گزارشی که از آقای هافمن به جای مانده، یکی از کامل ترین گزارش ها در مورد آثار ال اس دی بر مصرف کننده است. مصرف این ماده تا مدت ها منسوخ و مسکوت باقی ماند تا اینکه «هیپی ها» در آمریکا شروع به مصرف ال اس دی کردند و به این ترتیب سوءمصرف آن میان گروه های خاص رایج شد.
در اینجا باید به یک نکته توجه کرد؛ مواد توهم زا به 2 گروه «صناعی» و «طبیعی» تقسیم می شوند. بعضی ها شاید فکر کنند توهم زاهای طبیعی خطری ندارند چون گیاهی و طبیعی هستند اما این افراد نباید فراموش کنند که تریاک هم گیاهی است؛ آیا می توان منکر مضرات بی شمار آن شد؟
نمونه کاملا صناعی ال اس دی همان «قرص اکس» است. اما ال اس دی نیمه صناعی است؛ یعنی از قارچ ارگوت گرفته می شود و تحت تاثیر عملیات شیمیایی و ترکیب با چند ماده دیگر، به صورت ژلاتین، قرص یا لایه ای روی کاغذ در می آید. به این ترتیب که لایه ای از ال اس دی را روی کاغذهای مخصوصی خشک و به مربع های کوچکی تقسیم می کنند که هرکدام از این مربع ها یک واحد ال اس دی محسوب می شود. ال اس دی اغلب به صورت خوراکی با آب یا الکل مصرف می شود و گاهی زیر زبان قرار می گیرد تا در دهان حل و جذب بدن شود.
صداهای دیدنی، رنگ های شنیدنی!
عوارض ال اس دی را می توان به 2 گروه جسمانی و روانی تقسیم کرد. از جمله آثار جسمانی آن می توان به افزایش یا کاهش دما بدن، افزایش ضربان قلب و تپش قلب، گشادشدن مردمک های چشم و تاثیراتی که بر سیستم خودکار بدن دارد، اشاره کرد اما معمولا این تاثیرات آنقدر شدید نیست که کشنده باشد مگر با مصرف دوزهای بالا.
لرز، احساس گیجی و ضعف، کرختی، اختلال تعادل و سوزن سوزن شدن پوست از دیگر عوارض مصرف ال اس دی است. از آنجا که ال اس دی به یک ماده توهم زا شهرت دارد، بیشترین تاثیر روانی آن بر ادراک انسان است و باعث توهم می شود؛ توهم یعنی انسان صدایی که وجود ندارد را می شنود یا چیزی که وجود ندارد را می بیند اما ال اس دی توهمات خاصی به فرد می دهد مثلا فردی که این ماده را مصرف کرده، دیوار را نبض دار می بیند و...
همچنین تجربه هایی تحت عنوان «حس آمیزی» برای مصرف کنند ال اس دی رخ می دهد، یعنی به نوعی احساسش با هم درآمیخته می شود و در نتیجه آن فرد رنگ ها را می شنود و صداها را می بیند! از آنجا که این ماده بیشتر به صورت گروهی – در گروه های مذهبی- عرفانی یا هنری عجیب و غریب که غیرمجاز هم هستند- مصرف می شود باعث تجربه حس آمیزی در مصرف کنندگان می شود، افراد ممکن است چنین حالاتی را حتی به عرفان و معنویات هم ربط بدهند که مسلما این طور نیست و تنها حس عرفان و معنویت کاذب است! یکی از علائم حاد مصرف ال اس دی دیدن اجسام و تصاویر رنگی و نورانی با وجود بسته بودن چشم هاست.
امروز چند شنبه است؟
مصرف ال اس دی احساس گذر زمان را تغییر می دهد؛ فرد ممکن است زمان متوقف شده یا گذر زمان برای تند/کند می شود و مثل افراد عادی که متوجه گذر یک ساعت و یک روز و یک هفته می شوند، گذر زمان را تندتر یا کندتر درک می کند. همچنین با مصرف ال اس دی ممکن است فرد احساس کند فشار اطرافش زیاد شده و به او فشار وارد می شود یا حس کند در آسمان معلق شده! درواقع نوعی احساس غوطه وری در محیط را تجربه می کند.
از طرفی ممکن است مرز بین جسم خود و جهان اطرافش برایش از بین برود، یعنی فکر می کند در جهان آمیخته شده و به همین دلیل دچار احساس کاذب عرفان می شود، تصور می کند احساس کشف و شهود به او دست داده و... همین موضوع است که بسیاری از گروه های مثلا معنوی، مصرف این ماده را بین طرفدارانشان توصیه می کنند تا به خود مقبولیت ببخشد. این احساسات در یکی- دوساعت اول بیشتر است و به «تریپ/ سفر (Trip)» معروف است.
این سفر هم می تواند برای فرد خوشایند باشد (Good Trip) و منجر به ادامه مصرفش شود و هم ممکن است ناخوشایند باشد (Bad Trip) و به یک تجربه بد برای مصرف کننده تبدیل شود. از آنجایی که با مصرف ال اس دی فرد دچار تفاوت در احساساتش می شود، ممکن است حس بدی پیدا کند و دچار نگرانی، بی قراری و پرخاشگری خیلی شدید شود و همین پرخاشگری می تواند باعث شود فرد به دیگران آسیب برساند.
اثار مصرف ال اس دی معمولا از یک ساعت بعد از مصرف آغاز می شود و مصرف کننده تا 5 ساعت بعد از آن اوج تاثیر مصرف این ماده را تجربه می کند؛ البته این آثار تا 12 ساعت هم باقی می ماند.
اضطراب، ترس از دیوانگی، بدبینی، اختلال قضاوت (فرد متوجه خوب و بدبودن کارها و نیز نتیجه شان نمی شود) و حتی خودآزاری از آثار این ماده است. حتی گزارش شده افراد بعد از مصرف ال اس دی ممکن است جزئی از بدن خود را قطع کنند یا دست به خودکشی بزنند!
بیشتر این تاثیراتی که گفته شد، عوارض کوتاه مدت مصرف ال اس دی هستند اما 2 تاثیر بسیار مهم درازمدت دارد که باید به آن توجه کرد:
1- تجربه طولانی مدت توهم ها: یعنی فرد ممکن است تا 2 سال بعد از مصرف هم توهم داشته باشد و مسلما اینکه نتواند واقعیت و توهم را از هم تشخیص دهد، آزاردهنده خواهدبود.
2- فلش بک: بازگشت به لحظه مصرف ماده بدون مصرف آن؛ یعنی فرد بعد از 3 ماهه که از مصرفش گذشته، بدون مصرف ال اس دی ناگهان دچار حال و هوای زمان مصرف می شود و این حال و هوا معمولا همان Bad Trip است که قبلا او را اذیت کرده و حالا باز باعث آزارش می شود.
اسید هم اعتیادآور است
از آنجا که مصرف این ماده بیشتر در محافل صورت می گیرد، معمولا فرد در مهمانی استفاده می کند مصرف بعدی اش، در مهمانی یا محفل بعدی انجام می شود.البته این موضوع به این معنی نیست که ال اس دی اعتیادآور نیست و مصرف کننده همیشه می تواند مقدار مصرفش را کنترل کند و... مصرف مداوم این ماده هم مثل تمام مواد دیگر، می تواند باعث ایجاد تحمل در بدن شود و فرد برای تجربه احساس اولیه مجبور به تکرار مصرف و افزایش دوز شود و به این ترتیب به ال اس دی معتاد می شود.
همان طور که گزارش هایی مبنی بر مصرف روزانه هم وجود دارد اما روش غالب مصرفش در دورهمی هاست؛ یعنی هر جمعی که بخواهند احساس اتحاد و Unity را به صورت کاذب ایجاد کنند، ممکن است از ال اس دی یا مشتقات آن مثل مسکالین، پسیلوسیپین، ایبوگاین، آیاهوآسکا و... استفاده کنند؛ مشتقات ال اس دی در شیوه ساخت، مدت و قدرت اثرگذاری متفاوت هستند اما ماهیت همه آنها یکی است. وقتی ال اس دی آثار بدی بر فرد می گذارد، می توان با مراجعه به اورژانس و تجویز آرامبخش های خاص یا آرام کردن محیط به بهبود حال مصرف کننده کمک کرد. migna.ir
برای ترک درازمدت ال اس دی داروی خاصی وجود ندارد و بیشتر با کمک روان درمانی، افزایش انگیزه، کمک خانواده و... قابل ترک است. فرد باید خودش به این کار تمایل داشته باشد و با کمک خانواده و اطرافیان و انگیزه گرفتن از پزشکان امکان پذیر خواهدبود. ترک این ماده علائم جسمانی حادی ندارد اما از لحاظ روانی و ذهنی، از آنجا که آثار مصرف ال اس دی هیچ حساب و کتابی ندارد و همیشه یکسان نیست، اصلا معلوم نیست چه حس و حالی به فرد دست می دهد؛ ممکن است یک بار خوب، یک بار بد، دفعه بعد خیلی خوب و دفعه بعد از آن بسیار بد باشد!
بنابراین احتمال مصرفش در درازمدت کمتر و ترکش راحت تر به نظر می رسد اما مشکل اینجاست که بعضی ها بنا به دلایل شخصیتی و خاص، دنبال نوعی اعتیاد هستند و به اصطلاح Addictive Behaivior (رفتار اعتیادگونه) دارند، بنابراین ممکن است این ماده را ترک کنند و سراغ ماده دیگری بروند یا همین ماده را همراه مواد دیگر مصرف کنند. بنابراین افراد معتاد حتما بهتر است زیر نظر متخصصان حوزه روان باشند تا مشکل اعتیادشان به صورت ریشه ای حل و فصل شود. ترک خود ماده کار سختی نیست اما در ادامه باید مواظب جوانب ترکش باشند.
مرجع : هفته نامه زندگی مثبت
