افسردگی بارداری می‌تواند بیولوژی جنین را تغییر دهد
میگنا: به گزارش گیزمگ، مطالعه جدیدی از محققان کالج پادشاهی لندن نشان می‌دهد که اگر یک مادر باردار به افسردگی مبتلا شود، می‌تواند منجر به تغییرات زیست‌شناختی قابل توجهی در جنین شود.
این اولین مطالعه‌ای است که نشان می‌دهد افسردگی در دوران بارداری می‌تواند پیامدهای بیولوژیک طولانی مدت برای کودک ایجاد کند.
این خبر جدیدی نیست که رفاه و سلامتی مادر در دوران بارداری پیامدهای اساسی برای رشد کودک دارد، اما این اولین بار است که افسردگی در طول بارداری با تغییرات بیولوژیک ارتباط داده میشود.
مطالعات پیشین افسردگی مادر در طول بارداری را به افزایش خطر ابتلا به افسردگی کودک در دوران بزرگسالی مرتبط می‌کرد.
مطالعه جدید کالج پادشاهی لندن به منظور کشف نوعی ارتباط بین تأثیر فیزیولوژیکی افسردگی در دوران بارداری و رفتار و زیست‌شناسی نهایی نوزاد انجام شده است.
بیش از ۱۰۰ زن باردار در این مطالعه تا یک سال بعد از فارغ شدن مورد بررسی قرار گرفتند. تقریبا نیمی از این زنان به اختلال افسردگی حاد مبتلا شده بودند و نیم دیگر یک گروه کنترل سالم بودند.
نمونه‌های خون و بزاق در طول بارداری برای ارزیابی نشانه‌های فیزیولوژیکی افسردگی گرفته شد. زنان مبتلا به این بیماری سطوح بالاتری از نشانگرهای التهابی را در نمونه‌های خون نشان دادند و میزان کورتیزول در بزاق آنها افزایش یافته بود.
جالب توجه است که گروه افسرده به طور متوسط هشت روز زودتر از گروه کنترل فارغ شدند. پس از تولد، نوزادان تحت یک ارزیابی رفتاری استاندارد نوزادان قرار گرفتند که هشیاری و پاسخ به محرک‌های خارجی در آنان اندازه‌گیری شد.
نتایج اولیه نشان داد که نوزادان متولد شده در مادران افسرده، نتایج ضعیفتری نسبت به نوزادان متولد شده در گروه کنترل داشتند.
آزمایش‌های دیگر در طی ۱۲ ماه بعد، نشان داد نوزادانی که مادرانشان در طول بارداری افسرده بودند، در معرض افزایش التهاب هستند و واکنش کورتیزول بیشتری نسبت به استرس واکسیناسیون داشتند.
این نشان داد که این نوزادان نسبت به همتایان خود در گروه کنترل واکنش بیشتری نسبت به استرس دارند.
"کارمینی پریانت"، نویسنده ارشد این مطالعه می‌گوید: جالب توجه است که تغییرات رفتاری و زیست‌شناختی در نوزاد به علت افسردگی مادران پس از فارغ شدن نیست، بلکه منحصر به افسردگی در طول دوران بارداری است و اهمیت محیط رحم را نشان می‌دهد.
در حالیکه هرگونه ارتباط بین التهابی که نوزاد در رحم تجربه می‌کند و تغییرات بیولوژیکی بعد از تولد بدون شک نتیجه‌گیری قانع‌کننده‌ای است، باز هم نمی‌توان قطعا آنها را مرتبط دانست.
کاملا مشخص نیست که آیا یک دوره افسردگی حاد در دوران بارداری منجر به این تغییرات اساسی بیولوژیکی میشود یا اینکه این ویژگی‌ها از مادران در گروه افسردگی به نوزادان منتقل شده است.
این تحقیق نشان می‌دهد که التهاب در دوران بارداری به طور مستقیم بر روی جنین تاثیر می‌گذارد و این اولین مطالعه‌ای نیست که به این رابطه اشاره می‌کند.
مطالعاتی در ابتدای سال جاری نشان داد التهاب مادران می‌تواند بر رشد مغز کودک تأثیر بگذارد.
یکی دیگر از مطالعات اخیر نشان داده است که پیشرفت اسکیزوفرنی می‌تواند به تنش‌های مرتبط با بیان برخی ژن‌ها در طول حاملگی مرتبط باشد.
"سارا آزبورن"، یکی از محققان اصلی این مطالعه می‌گوید: افسردگی پس از زایمان رایج است و به راحتی تشخیص داده و درمان میشود. در حالی که ارتباط بین افسردگی در دوران بارداری و تغییرات بیولوژیکی در نوزاد هنوز کاملا قابل تایید نیست، اما مادران باردار در مراقبت از خود و پیشگیری از ابتلا به افسردگی حاد در دوران بارداری دقت داشته باشند.
این تحقیق در مجله Psychoneuroendocrinology منتشر شده است.
این اولین مطالعه‌ای است که نشان می‌دهد افسردگی در دوران بارداری می‌تواند پیامدهای بیولوژیک طولانی مدت برای کودک ایجاد کند.
این خبر جدیدی نیست که رفاه و سلامتی مادر در دوران بارداری پیامدهای اساسی برای رشد کودک دارد، اما این اولین بار است که افسردگی در طول بارداری با تغییرات بیولوژیک ارتباط داده میشود.
مطالعات پیشین افسردگی مادر در طول بارداری را به افزایش خطر ابتلا به افسردگی کودک در دوران بزرگسالی مرتبط می‌کرد.
مطالعه جدید کالج پادشاهی لندن به منظور کشف نوعی ارتباط بین تأثیر فیزیولوژیکی افسردگی در دوران بارداری و رفتار و زیست‌شناسی نهایی نوزاد انجام شده است.
بیش از ۱۰۰ زن باردار در این مطالعه تا یک سال بعد از فارغ شدن مورد بررسی قرار گرفتند. تقریبا نیمی از این زنان به اختلال افسردگی حاد مبتلا شده بودند و نیم دیگر یک گروه کنترل سالم بودند.
نمونه‌های خون و بزاق در طول بارداری برای ارزیابی نشانه‌های فیزیولوژیکی افسردگی گرفته شد. زنان مبتلا به این بیماری سطوح بالاتری از نشانگرهای التهابی را در نمونه‌های خون نشان دادند و میزان کورتیزول در بزاق آنها افزایش یافته بود.
جالب توجه است که گروه افسرده به طور متوسط هشت روز زودتر از گروه کنترل فارغ شدند. پس از تولد، نوزادان تحت یک ارزیابی رفتاری استاندارد نوزادان قرار گرفتند که هشیاری و پاسخ به محرک‌های خارجی در آنان اندازه‌گیری شد.
نتایج اولیه نشان داد که نوزادان متولد شده در مادران افسرده، نتایج ضعیفتری نسبت به نوزادان متولد شده در گروه کنترل داشتند.
آزمایش‌های دیگر در طی ۱۲ ماه بعد، نشان داد نوزادانی که مادرانشان در طول بارداری افسرده بودند، در معرض افزایش التهاب هستند و واکنش کورتیزول بیشتری نسبت به استرس واکسیناسیون داشتند.
این نشان داد که این نوزادان نسبت به همتایان خود در گروه کنترل واکنش بیشتری نسبت به استرس دارند.
"کارمینی پریانت"، نویسنده ارشد این مطالعه می‌گوید: جالب توجه است که تغییرات رفتاری و زیست‌شناختی در نوزاد به علت افسردگی مادران پس از فارغ شدن نیست، بلکه منحصر به افسردگی در طول دوران بارداری است و اهمیت محیط رحم را نشان می‌دهد.
در حالیکه هرگونه ارتباط بین التهابی که نوزاد در رحم تجربه می‌کند و تغییرات بیولوژیکی بعد از تولد بدون شک نتیجه‌گیری قانع‌کننده‌ای است، باز هم نمی‌توان قطعا آنها را مرتبط دانست.
کاملا مشخص نیست که آیا یک دوره افسردگی حاد در دوران بارداری منجر به این تغییرات اساسی بیولوژیکی میشود یا اینکه این ویژگی‌ها از مادران در گروه افسردگی به نوزادان منتقل شده است.
این تحقیق نشان می‌دهد که التهاب در دوران بارداری به طور مستقیم بر روی جنین تاثیر می‌گذارد و این اولین مطالعه‌ای نیست که به این رابطه اشاره می‌کند.
مطالعاتی در ابتدای سال جاری نشان داد التهاب مادران می‌تواند بر رشد مغز کودک تأثیر بگذارد.
یکی دیگر از مطالعات اخیر نشان داده است که پیشرفت اسکیزوفرنی می‌تواند به تنش‌های مرتبط با بیان برخی ژن‌ها در طول حاملگی مرتبط باشد.
"سارا آزبورن"، یکی از محققان اصلی این مطالعه می‌گوید: افسردگی پس از زایمان رایج است و به راحتی تشخیص داده و درمان میشود. در حالی که ارتباط بین افسردگی در دوران بارداری و تغییرات بیولوژیکی در نوزاد هنوز کاملا قابل تایید نیست، اما مادران باردار در مراقبت از خود و پیشگیری از ابتلا به افسردگی حاد در دوران بارداری دقت داشته باشند.
این تحقیق در مجله Psychoneuroendocrinology منتشر شده است.
مرجع : خبرگزاری ایسنا
