به بهانه روز پزشک؛
پزشک عزیز ، مرسی از این که به دنیا آمدی
میگنا: به بهای از دست دادن بسیاری فرصت ها و لذات زندگی و گاه به بهای از دست دادن خاطره انگیزترین روزهای زندگی یعنی درکنار همسر و فرزند بودن و لذت دیدن و رشد و بالندگی فرزندان خود و بسیاری از پزشکان همواره این احساس ناخوشایند را در ذهن و یاد خواهند داشت که در قبال مسئولیت های خانوادگی و در مقابل همسر و فرزندان خود کوتاهی نموده‌اند.
همچنین این روز یادآور روزهای تلخ و شیرین با همکارانی است که روزها و شب های خود و خانواده خود را برای رسیدن به هدفی مقدس و انسانی پشت سر گذاشتند و با تمام سختی ها و ناملایمات درحالی که شاهد اشک ها و لبخندهای بسیاری بوده اند. از اولین لبخند به ثمر رسیدن تلاش های شبانه روزی دوران تحصیل والدینی که بعضا از بسیاری خواسته های خود گذشتند تا فرزندشان در آرامش و بدون دغدغه بر غول بی شاخ و دم کنکور غلبه کنند تا اشک های در نهان پزشکی که علیرغم تلاش های بی وقفه و مسئولانه بیمار خود را از دست می دهد.
تمام این دوران پر فراز و نشیب همواره در یاد و خاطره پزشکان ماندگار خواهد بود و در هر شرایطی که باشند دلیلی است تا به عمری که در این راه صرف کرده اند بر خود ببالند و در هر شرایطی با لبخند بیمار شاد و با درد او غمگین شوند. قطعا تمام همکاران با وجود دغدغه های فراوان شغلی و هجمه های ناخودآگاه و گاه هدف دار برخی کج اندیشان و با استفاده از تحریک احساسات پاک مردم با نیت سرپوش گذاشتن بر روی کاستی ها و سوء مدیریت های خرد وکلان در سیستم بهداشت و درمان، برخود فرض میدانند.
هدف همان هدف مقدسی است که برای آن پا به عرصه تلاش و فعالیت گذاشتند و این هدف چیزی جز اعتلای سلامت و بالابردن فرهنگ زندگی سالمتر و بانشاطتر و ارج نهادن به بزرگترین نعمت خدادادی یعنی همان سلامتی نیست و اینگونه است که یک پزشک می تواند بر خود ببالد و ساعت ها و روزها دور از خانواده و فرزندان با شادی هم نوعان شاد و در غم آنان اندوهگین شود.
هر چند نتواند این احساسات قلبی را در ظاهر نشان دهد و با کلمات وصف کند، چرا که برخود اینگونه فرض نموده که در هر شرایطی که دیگران در استرس و رنج هستند، او تنها کسی است که باید خویشتن دار باشد و احساسات خود را سرکوب نماید تا بارقه امید و اعتماد به زندگی در بیمار مجدد زنده شود و در این باب تنها جمله ای که برای تبریک چنین روزی به همکاران پزشک به ذهنم خطور می کند جمله ای است که از یکی از بیمارانم شنیدم "پزشک عزیز ، مرسی از این که به دنیا آمدی".
دکتر بهروز مقدادی
فوق تخصص نوزادان و کودکان
عضو انجمن کودکان ایران
همچنین این روز یادآور روزهای تلخ و شیرین با همکارانی است که روزها و شب های خود و خانواده خود را برای رسیدن به هدفی مقدس و انسانی پشت سر گذاشتند و با تمام سختی ها و ناملایمات درحالی که شاهد اشک ها و لبخندهای بسیاری بوده اند. از اولین لبخند به ثمر رسیدن تلاش های شبانه روزی دوران تحصیل والدینی که بعضا از بسیاری خواسته های خود گذشتند تا فرزندشان در آرامش و بدون دغدغه بر غول بی شاخ و دم کنکور غلبه کنند تا اشک های در نهان پزشکی که علیرغم تلاش های بی وقفه و مسئولانه بیمار خود را از دست می دهد.
تمام این دوران پر فراز و نشیب همواره در یاد و خاطره پزشکان ماندگار خواهد بود و در هر شرایطی که باشند دلیلی است تا به عمری که در این راه صرف کرده اند بر خود ببالند و در هر شرایطی با لبخند بیمار شاد و با درد او غمگین شوند. قطعا تمام همکاران با وجود دغدغه های فراوان شغلی و هجمه های ناخودآگاه و گاه هدف دار برخی کج اندیشان و با استفاده از تحریک احساسات پاک مردم با نیت سرپوش گذاشتن بر روی کاستی ها و سوء مدیریت های خرد وکلان در سیستم بهداشت و درمان، برخود فرض میدانند.
هدف همان هدف مقدسی است که برای آن پا به عرصه تلاش و فعالیت گذاشتند و این هدف چیزی جز اعتلای سلامت و بالابردن فرهنگ زندگی سالمتر و بانشاطتر و ارج نهادن به بزرگترین نعمت خدادادی یعنی همان سلامتی نیست و اینگونه است که یک پزشک می تواند بر خود ببالد و ساعت ها و روزها دور از خانواده و فرزندان با شادی هم نوعان شاد و در غم آنان اندوهگین شود.
هر چند نتواند این احساسات قلبی را در ظاهر نشان دهد و با کلمات وصف کند، چرا که برخود اینگونه فرض نموده که در هر شرایطی که دیگران در استرس و رنج هستند، او تنها کسی است که باید خویشتن دار باشد و احساسات خود را سرکوب نماید تا بارقه امید و اعتماد به زندگی در بیمار مجدد زنده شود و در این باب تنها جمله ای که برای تبریک چنین روزی به همکاران پزشک به ذهنم خطور می کند جمله ای است که از یکی از بیمارانم شنیدم "پزشک عزیز ، مرسی از این که به دنیا آمدی".
دکتر بهروز مقدادی
فوق تخصص نوزادان و کودکان
عضو انجمن کودکان ایران
مرجع : جام جم
