حسادت فرزند اول را درک کنید
میگنا: علی راکی، روانشناس کودک، در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا با اشاره به اینکه احساس منفی هنگام تقسیم هر چیز یکی از ویژگی‌های انسان است، اظهار کرد: البته ممکن است بزرگسالان این احساس منفی خود را به نحوی کنترل کنند اما متاسفانه در کودکان به دلیل اینکه هنوز تفکر انتزاعی به وجود نیامده است تشخیص درستی صورت نمی‌گیرد.
وی ادامه داد: نخستین اقدام والدین برای آماده کردن فرزند اول نسبت به تولد فرزند دوم این است که در تمام مدتی که مادر باردار است و یا بعد از به دنیا آمدن نوزاد این احساس در فرزند اول به وجود آید که به هیج عنوان قرار نیست که شما دور شوی و یا احساس ما نسبت تو کمرنگ شود.
این روان شناس کودک تصریح کرد: در واقع نخستین گام این است که والدین کودک اول را با رفتار خود مطمئن کنند که "تو برای ما همان قدر عزیز هستی که بودی".
راکی با بیان اینکه مادر در حین بارداری باید به فرزند اول نسبت به فرزند دوم حس مسئولیت بدهد، گفت: یعنی مادر به کودک بگوید من و تو در قبال خواهر یا بردارت مسیولیتهایی داریم که با هم انجام می‌دهیم. برای نمونه وقتی به دنیا می‌آید برای عوض کردن لباس یا خوراکی از تو کمک گرفته میشود.
وی با تاکید براینکه در واقع کودک نخست نسبت به کودک دوم محبت جسمانی دارد، خاطر نشان کرد: اما متاسفانه در بسیاری موارد والدین کودکان اول را از دوم دور می کنند. زیرا می‌ترسند که به نوزاد آسیب برساند و این عمل کارکرد برعکس دارد و کودک اول به این فکر می‌کند که باید که یک فرصتی پیدا کنند تا به کودک دوم آسیب بزند،زیرا احساس می‌کند که کودک دوم جای او را گرفته است.
این روان شناس کودک با اشاره به اینکه کودکان اول را در برخورد با فرزند دوم قرنطینه نکنید، افزود: والدین باید به فرزند اولشان که حرف می‌زند نسبت به فرزند دومی که تازه به دنیا آمده بگویند این بچه دوست دارد تا با او مهربان رفتار کنی و والدین بگویند که نوزاد چه ویژگی‌هایی دارد و بدن او چقدر آسیب پذیر است.
راکی ادامه داد: متاسفانه همیشه زمانی که فرزند جدید به دنیا می‌آید توجهات فامیل به سمت او می‌رود. بنابراین والدین از فامیل و به ویژه پدر بزرگ‌ها و مادر بزرگ‌ها که مراقبت ویژه‌ای از کودکان دارند بخواهند که توجهشان به فرزند اول کم نشود.
وی با بیان اینکه والدین باید بدانند پدر با دختر و مادر با پسر ارتباط بیشتری دارند، گفت: متاسفانه والدین با به‌کار بردن برخی جملات مانند اینکه برادرت یا خواهرت از تو کوچک تر است و باید مراقب باشیم و یا اینکه این خوراکی را به او بده چون کوچکتره از کودک اولشان توقع نادرستی دارند.
این روان شناس کودک تصریح کرد: از کودک اول نخواهیم که این موضوع را درک کند که فرزند دوم چون نوزاد و کوچکتر است نیاز به رسیدگی بیشتری دارد. این جملات شاید در بزرگسالان جواب بدهد اما برای کودکان به خصوص زیر 10 سال اصلا جواب نمی‌دهد و متاسفانه والدین از این جملات زیاد استفاده می‌کنند.
وی ادامه داد: نخستین اقدام والدین برای آماده کردن فرزند اول نسبت به تولد فرزند دوم این است که در تمام مدتی که مادر باردار است و یا بعد از به دنیا آمدن نوزاد این احساس در فرزند اول به وجود آید که به هیج عنوان قرار نیست که شما دور شوی و یا احساس ما نسبت تو کمرنگ شود.
این روان شناس کودک تصریح کرد: در واقع نخستین گام این است که والدین کودک اول را با رفتار خود مطمئن کنند که "تو برای ما همان قدر عزیز هستی که بودی".
راکی با بیان اینکه مادر در حین بارداری باید به فرزند اول نسبت به فرزند دوم حس مسئولیت بدهد، گفت: یعنی مادر به کودک بگوید من و تو در قبال خواهر یا بردارت مسیولیتهایی داریم که با هم انجام می‌دهیم. برای نمونه وقتی به دنیا می‌آید برای عوض کردن لباس یا خوراکی از تو کمک گرفته میشود.
وی با تاکید براینکه در واقع کودک نخست نسبت به کودک دوم محبت جسمانی دارد، خاطر نشان کرد: اما متاسفانه در بسیاری موارد والدین کودکان اول را از دوم دور می کنند. زیرا می‌ترسند که به نوزاد آسیب برساند و این عمل کارکرد برعکس دارد و کودک اول به این فکر می‌کند که باید که یک فرصتی پیدا کنند تا به کودک دوم آسیب بزند،زیرا احساس می‌کند که کودک دوم جای او را گرفته است.
این روان شناس کودک با اشاره به اینکه کودکان اول را در برخورد با فرزند دوم قرنطینه نکنید، افزود: والدین باید به فرزند اولشان که حرف می‌زند نسبت به فرزند دومی که تازه به دنیا آمده بگویند این بچه دوست دارد تا با او مهربان رفتار کنی و والدین بگویند که نوزاد چه ویژگی‌هایی دارد و بدن او چقدر آسیب پذیر است.
راکی ادامه داد: متاسفانه همیشه زمانی که فرزند جدید به دنیا می‌آید توجهات فامیل به سمت او می‌رود. بنابراین والدین از فامیل و به ویژه پدر بزرگ‌ها و مادر بزرگ‌ها که مراقبت ویژه‌ای از کودکان دارند بخواهند که توجهشان به فرزند اول کم نشود.
وی با بیان اینکه والدین باید بدانند پدر با دختر و مادر با پسر ارتباط بیشتری دارند، گفت: متاسفانه والدین با به‌کار بردن برخی جملات مانند اینکه برادرت یا خواهرت از تو کوچک تر است و باید مراقب باشیم و یا اینکه این خوراکی را به او بده چون کوچکتره از کودک اولشان توقع نادرستی دارند.
این روان شناس کودک تصریح کرد: از کودک اول نخواهیم که این موضوع را درک کند که فرزند دوم چون نوزاد و کوچکتر است نیاز به رسیدگی بیشتری دارد. این جملات شاید در بزرگسالان جواب بدهد اما برای کودکان به خصوص زیر 10 سال اصلا جواب نمی‌دهد و متاسفانه والدین از این جملات زیاد استفاده می‌کنند.
مرجع : ایسنا
