میگنا: کتاب خاستگاه روانی پوپولیسم که به تازگی منتشر شده است به مخاطبانش یادآور می شود که روان شناسی سیاسی برای شناخت نظام های سیاسی و از همه مهمتر ترسیم نقشه راهی برای آینده سیاسی جوامع معاصر، به کند و کاو در گذشته افراد، تاریخ ملل و اسطوره های سیاسی و اجتماعی، نگرش اقوام گوناگون نسبت به سیاست و نظام سیاسی و واکاوی نگرش افراد نیازمند است و اشاره می کند که در این مسیر باید از تحلیل های سطحی و عامیانه بپرهیزیم.

سحر صنیعی نویسنده این کتاب باور دارد روان شناسی سیاسی علمی از این جهت «ژرفانگر» است که به رفتارهای فرهنگی و درونی افراد توجه خاصی نشان می دهد؛ بحث پوپولیسم روانی در منظر روانشناسی سیاسی قرار گرفته، برداشت و نگرش های جامعه سیاسی را مد نظر قرار می دهد و تلاش می کند امر روانی با امر سیاسی پیوند بزند.

نویسنده این اثر از طریق روانشناسی سیاسی، نظام سیاسی مطلوب را معرفی کرده چرا که معتقد است یک جامعه دموکراتیک مستلزم داشتن افرادی است که از سلامت روان برخوردار بوده و پرورش انسان های دموکراتیک را تنها از این طریق ممکن می داند بنابراین روانشناسی سیاسی را امری مهم تلقی می کند.

در کتاب خاستگاه روانی پوپولیسم این نکته را بیان می کند که رفتار سیاسی معمولا بر رفتار توده ای شهروندان متمرکز است و اغلب از لحاظ رای گیری به تجزیه و تحلیل روان شناسی در سطح فردی نیز توجه می کند.

مسئله اساسی که در این کتاب به آن پرداخته شده است، خاستگاه روانی پوپولیسم سیاسی است از این جهت نویسنده به خودی خود به نوعی از آسیب شناسی پوپولیسم سخن گفته و به ریشه های روانی این مسئله پرداخته است و در نهایت مشخص کرده که برای حفظ و حراست از دموکراسی و نهادهای آن نیازمند، نوعی خودشناسی و اصلاح رفتارهای اخلاقی بشری هستیم.