ميگنا: در دهه 1980 میلادی در ایالات متحده انجام یکی از آزمون های روان شناسی نتایجی عجیب رقم زد.

در جریان این مطالعه، دانشگاه کالیفرنیا از شرکت کنندگان مبتلا به اسکیزوفرن درخواست کرد دارودرمانی را ترک کرده و در یک روند ترک دارو شرکت کنند اما نتایج به شدت نگران کننده بود. شاید بهتر باشد ماجرا را از دریچه ذهن یک بیمار مبتلا به اسکیزوفرون ببینیم؛ تونی لامادرید، یک مرد 23 ساله با سابقه افسردگی و اسکیزوفرنی بود که از سال 1985 تا 1989 در مرکز روانپزشکی و مرکز پزشکی UCLA تحت درمان قرار گرفت. در طی آن زمان، او هم بیمار و هم شرکت کننده فعال در یک مطالعه روانپزشکی بود که توسط دانشگاه تایید شده بود.


این مطالعه، "فرآیندهای رشد در اختلالات اسکیزوفرن" را با حضور مایکل گیتلین به عنوان روانپزشک مورد بررسی قرار می داد. هدف از این مطالعه، جمع آوری اطلاعات در مورد نحوه و علت عود بیماری اسکیزوفرنی بود.

در بخشی از این آزمایش بیماران نیاز به قطع داروها برای ارزیابی اثرات دارو داشتند. این آزمایش مبهم بود و مشخص نبود ابعاد عوارض آن برای کودکان چگونه خواهد بود. بیمارانی که تحت درمان قرار گرفتند به آزمایشات مرتبط به آزمایش واکنش شدید نشان دادند.

نتیجه این آزمایش زمانی فاجعه آمیز بود که بیش از 90 درصد از بیماران در طی دوره آزمایش با عود شدید بیماری رو به رو شدند.

نکته منفی بی اخلاقی تیم آزمایشگر بود که حتی پس از خروج برخی بیماران از آزمایش و درخواست دارو از سوی انان، به آنها دارونما دادند و به زندگی قربانیان تحقیقات فکر نکردند.

حدود شش سال پس از این آزمایش تونی با پریدن از یک ساختمان، خودکشی کرد.

امروزه این آزمایش به عنوان یکی از منفی ترین و بی اخلاق ترین آزمایش های روان شناسی شناخته می شود