ميگنا: به گفته محققان، مغز انسان به‌گونه‌ای تکامل پیداکرده که به ما در راستای استفاده از محیط پیرامون و جهانمان یاری کند. به‌عنوان نمونه در قرن نوزدهم میلادی، پزشکان برای درمان زنان مضطرب و دارای تشویش، استفاده از میل بافتنی و بافتن لباس‌های کاموایی را تجویز کرده و این درمان معمولاً مثمرثمر بود. در این حالت، دستان به‌طور مداوم و یکسان اقدام به انجام حرکاتی تکراری کرده و مغز می‌داند نتیجه این حرکات منظم، یک کلاه یا لباس پشمی است و درنتیجه سیستم اعصاب و مغز آرام می‌شود. به نظر می‌رسد که کار یدی و این‌گونه فعالیت‌ها موجب بروز خشنودی در مغز می‌شود.

«کلی لمبرت»، پژوهشگر ارشد از دانشگاه ریچموند، در این رابطه می‌گوید: «من این کار را می‌توانم با عنوان داروهای رفتاری توصیف کنم. در این حالت، مغز ما براثر فعالیت‌هایی که انجام می‌دهیم و یا حرکات بدن ما واکنش نشان داده و تغییر می‌کند. این تغییرات مشابه تغییراتی است که توسط دارو در بدن ایجاد می‌شوند.»

وی در ادامه می‌افزاید: «نحوه انجام کارهای امروزی به‌گونه‌ای است که ما فقط روی صندلی نشسته‌ایم و دکمه‌ها را فشار می‌دهیم. این موضوع می‌تواند قابلیت کنترل محیطی را در انسان کاهش دهد.»

محققان توصیه می‌کنند تا آنجایی که می‌توانید خود را درگیر کارهای دستی کرده و سعی کنید در خانه یا محل کار، از دستانتان برای انجام کارهای مختلف استفاده کنید. این موضوع روی شرایط مغزی شما تأثیر داشته و توانائی‌هایتان را زیادتر می‌کند.