کدام بیماری ها با فقر ویتامین دی ارتباط دارند؟
میگنا: برآورد می شود که 40 تا 75 درصد از تمام بزرگسالان دچار کمبود ویتامین دی باشند. ویتامین دی از راه مصرف برخی مواد غذایی یا قرار گرفتن در معرض نور خورشید جذب بدن می شود. نیاز روزانه برای این ویتامین برای هر فرد بالغ 10 میکروگرم یا حداکثر 2000 واحد در روز است. در دوران کودکی و پیری این میزان بالاتر است.
در اینجا برخی از شایع ترین بیماری های مرتبط با فقر ویتامین دی بیشتر معرفی شده اند:
بیماری قلبی: افراد مبتلا به فقر ویتامین دی، 32 درصد بیشتر از سایرین در معرض خطر ابتلا به بیماری های قلبی هستند. ویتامین دی به بهود عملکرد سیستم ایمنی بدن و کنترل التهاب و در نتیجه کاهش خطر ابتلا به بیماری های قلبی کمک می کند.
بیماری التهابی روده: مطالعات انجام شده در اروپا و ایالات متحده ارتباط بین سطوح پایین ویتامین دی و میزان بالای ابتلا به بیماری های التهابی روده را نشان داده است. بیماری التهابی روده در جمعیتی که کمترین میزان نور خورشید را دریافت می کنند، بیشتر است.
زوال عقل و آلزایمر: بزرگسالانی که در معرض کمبود ویتامین دی هستند، 53 درصد نسبت به سایرین بیشتر در معرض خطر زوال عقل قرار دارند.
بیماری کلیوی: یک مطالعه نشان داده کسانی که دچار فقر ویتامین دی هستند، دو برابر بیشتر در معرض آلبومینوری یا آلبومین بالا در ادرار قرار دارند. آلبومینوری از نشانه های اولیه آسیب کلیوی است.
پوکی استخوان: ویتامین دی از آنجا که منجر به جذب کلسیم و فسفات از رژیم غذایی می شود، به طور مستقیم با پوکی استخوان ارتباط دارد. کمبود این ویتامین منجر به دردهای استخوانی و پوکی استخوان می شود و خطر شکستگی های استخوانی را چند برابر می کند.
دیابت نوع 2: مطالعات حاکی از آنند که قرار گرفتن روزانه 20 دقیقه در معرض نور خورشید و یا استفاده از مکمل های ویتامین دی، خطر ابتلا به دیابت نوع 2 را کاهش می دهد.
اختلال در نعوظ: اگرچه اختلال در نعوظ می تواند ناشی از دیابت و سرطان پروستات ایجاد شود ولی مطالعات جدید نشان داده اند که موارد شدید اختلال در نعوظ با سطوح بسیار پایین ویتامین دی رابطه مستقیم دارد.
در اینجا برخی از شایع ترین بیماری های مرتبط با فقر ویتامین دی بیشتر معرفی شده اند:
بیماری قلبی: افراد مبتلا به فقر ویتامین دی، 32 درصد بیشتر از سایرین در معرض خطر ابتلا به بیماری های قلبی هستند. ویتامین دی به بهود عملکرد سیستم ایمنی بدن و کنترل التهاب و در نتیجه کاهش خطر ابتلا به بیماری های قلبی کمک می کند.
بیماری التهابی روده: مطالعات انجام شده در اروپا و ایالات متحده ارتباط بین سطوح پایین ویتامین دی و میزان بالای ابتلا به بیماری های التهابی روده را نشان داده است. بیماری التهابی روده در جمعیتی که کمترین میزان نور خورشید را دریافت می کنند، بیشتر است.
زوال عقل و آلزایمر: بزرگسالانی که در معرض کمبود ویتامین دی هستند، 53 درصد نسبت به سایرین بیشتر در معرض خطر زوال عقل قرار دارند.
بیماری کلیوی: یک مطالعه نشان داده کسانی که دچار فقر ویتامین دی هستند، دو برابر بیشتر در معرض آلبومینوری یا آلبومین بالا در ادرار قرار دارند. آلبومینوری از نشانه های اولیه آسیب کلیوی است.
پوکی استخوان: ویتامین دی از آنجا که منجر به جذب کلسیم و فسفات از رژیم غذایی می شود، به طور مستقیم با پوکی استخوان ارتباط دارد. کمبود این ویتامین منجر به دردهای استخوانی و پوکی استخوان می شود و خطر شکستگی های استخوانی را چند برابر می کند.
دیابت نوع 2: مطالعات حاکی از آنند که قرار گرفتن روزانه 20 دقیقه در معرض نور خورشید و یا استفاده از مکمل های ویتامین دی، خطر ابتلا به دیابت نوع 2 را کاهش می دهد.
اختلال در نعوظ: اگرچه اختلال در نعوظ می تواند ناشی از دیابت و سرطان پروستات ایجاد شود ولی مطالعات جدید نشان داده اند که موارد شدید اختلال در نعوظ با سطوح بسیار پایین ویتامین دی رابطه مستقیم دارد.
منبع:naturalnews
مرجع : آوای سلامت
