تغییر شکل باکتری برای فرار از درمان‌های دارویی
مقاومت به آنتی بیوتیک نه تنها باعث مرگ سالانه 700٬000 نفر، بلکه باعث بروز عفونت‌های بی‌شماری نیز میشود.
یکی از راه‌های مقاومت باکتری‌ها در برابر آنتی بیوتیک‌ها، تغییر در ژنوم آنها است و باکتری می‌تواند آنتی بیوتیک را از بین ببرد یا آن را تجزیه کند. همچنین می‌توانند رشد خود را متوقف و شروع به تقسیم شدن کنند.
تقریبا همه باکتری‌ها با ساختاری به نام دیواره سلولی احاطه شده‌اند. این دیوار مانند یک ژاکت ضخیم بوده که در برابر فشارهای محیطی از باکتری محافظت و از ترکیدن سلول جلوگیری می کند. دیواره به آنها یک شکل منظم میله‌ای یا کروی می‌دهد که در تقسیم شدن نیز به باکتری کمک بسیاری می‌کند. سلول‌های انسانی دیواره سلولی ندارند به همین دلیل سیستم ایمنی بدن می‌تواند به راحتی آنها را به عنوان دشمن تشخیص دهد. همچنین وجود دیواره برای درمان توسط بسیاری از آنتی بیوتیک‌ها مانند پنی سیلین مهم بوده و اجازه می‌دهد تا بدون آسیب به بدن باکتری از بین برود.
با این حال ممکن است باکتری بدون دیواره نیز زنده بماند، اگر شرایط اطراف باعث ترکیدن آن نشود، در این صورت باکتری به فرم L تبدیل میشود یعنی باکتری که دیواره ندارد. این نوع باکتری اولین بار در سال 1935 توسط Emmy Klienberger کشف شد. باکتری بدون دیواره سلولی اغلب شکننده بوده و شکل خاص خود را از دست می‌دهد. از سوی دیگر تا حدی زیادی برای سیستم ایمنی بدن نامرئی و در برابر آنتی بیوتیک‌هایی که نوع خاصی از دیواره را هدف قرار می‌دهند نیز مقاوم می‌شوند. دانشمندان مدت‌هاست که گمان می‌کنند تغییر شکل باکتری به فرم L به باکتری‌ها در برابر سیستم ایمنی کمک می‌کند، با این وجود یافتن شواهدی که این نظریه را اثبات کند دشوار بود.
مطالعه منتشر شده در نشریه Nature به طور خاص به گونه‌ای باکتری‌های مرتبط با عفونت‌های مجاری ادراری پرداخته است. براساس این مطالعه محققان دریافتند که بسیاری از گونه‌های باکتری از جمله E.coli و Enterococcus می‌توانند به فرمهای L در بدن انسان زنده بمانند. این چیزی است که قبلا به طور مستقیم به اثبات نرسیده بود. محققان توانستند با استفاده از لوله‌های فلئورسنتی که DNA باکتری را تشخیص می‌دهد، به وجود این باکتری‌ها پی ببرند.
آنها با آزمایش نمونه‌های ادرار بیماران مبتلا UTI و رشد دادن آنها در حضور قند پی بردند که نه تنها این محیط به جلوگیری از ترکیدن باکتری‌ها کمک می‌کند بلکه باکتری‌های فرم L را نیز جدا کرد. اما نکته مهم این است که آنتی بیوتیک‌ها باید در شرایطی که بیشتر شبیه بدن انسان است آزمایش شوند.
تقریبا همه باکتری‌ها با ساختاری به نام دیواره سلولی احاطه شده‌اند. این دیوار مانند یک ژاکت ضخیم بوده که در برابر فشارهای محیطی از باکتری محافظت و از ترکیدن سلول جلوگیری می کند. دیواره به آنها یک شکل منظم میله‌ای یا کروی می‌دهد که در تقسیم شدن نیز به باکتری کمک بسیاری می‌کند. سلول‌های انسانی دیواره سلولی ندارند به همین دلیل سیستم ایمنی بدن می‌تواند به راحتی آنها را به عنوان دشمن تشخیص دهد. همچنین وجود دیواره برای درمان توسط بسیاری از آنتی بیوتیک‌ها مانند پنی سیلین مهم بوده و اجازه می‌دهد تا بدون آسیب به بدن باکتری از بین برود.
با این حال ممکن است باکتری بدون دیواره نیز زنده بماند، اگر شرایط اطراف باعث ترکیدن آن نشود، در این صورت باکتری به فرم L تبدیل میشود یعنی باکتری که دیواره ندارد. این نوع باکتری اولین بار در سال 1935 توسط Emmy Klienberger کشف شد. باکتری بدون دیواره سلولی اغلب شکننده بوده و شکل خاص خود را از دست می‌دهد. از سوی دیگر تا حدی زیادی برای سیستم ایمنی بدن نامرئی و در برابر آنتی بیوتیک‌هایی که نوع خاصی از دیواره را هدف قرار می‌دهند نیز مقاوم می‌شوند. دانشمندان مدت‌هاست که گمان می‌کنند تغییر شکل باکتری به فرم L به باکتری‌ها در برابر سیستم ایمنی کمک می‌کند، با این وجود یافتن شواهدی که این نظریه را اثبات کند دشوار بود.
مطالعه منتشر شده در نشریه Nature به طور خاص به گونه‌ای باکتری‌های مرتبط با عفونت‌های مجاری ادراری پرداخته است. براساس این مطالعه محققان دریافتند که بسیاری از گونه‌های باکتری از جمله E.coli و Enterococcus می‌توانند به فرمهای L در بدن انسان زنده بمانند. این چیزی است که قبلا به طور مستقیم به اثبات نرسیده بود. محققان توانستند با استفاده از لوله‌های فلئورسنتی که DNA باکتری را تشخیص می‌دهد، به وجود این باکتری‌ها پی ببرند.
آنها با آزمایش نمونه‌های ادرار بیماران مبتلا UTI و رشد دادن آنها در حضور قند پی بردند که نه تنها این محیط به جلوگیری از ترکیدن باکتری‌ها کمک می‌کند بلکه باکتری‌های فرم L را نیز جدا کرد. اما نکته مهم این است که آنتی بیوتیک‌ها باید در شرایطی که بیشتر شبیه بدن انسان است آزمایش شوند.
تاکنون تحقیق در مورد فرمهای L زمینه‌ای بحث برانگیز بوده، اما امیدواریم که این یافته‌ها انگیزه تحقیقات بیشتر در مورد فرمهای L را ایجاد کند. امید ما این است که این یافته‌ها به پیدا کردن راهی برای پاکسازی بدن از این باکتری‌ها منجرب شود. ترکیب آنتی بیوتیک‌های دیوار سلول فعال با آنهایی که فرمهای L را از بین می‌برند ممکن است یکی از راه‌های مبارزه با عفونت‌های مقاوم به آنتی بیوتیک باشد.
مرجع : سايت خبری خبرآنلاین
