«ثروت» به تنهایی عامل شادکامی نیست

میگنا: سعید حیدری، مدیرکل امور استان‌های سازمان نظام روان شناسی و مشاوره کشور در هفته بهداشت روان و در خصوص نشاط اجتماعی افراد در محیط‌های کاری اظهار کرد: احساس نشاط اجتماعی یکی از نیاز‌های ذاتی انسان است که می‌تواند تاثیر بسزایی در سلامت فردی و عمومی جامعه داشته باشد.

او افزود: از زمان بدو تولد، شادی و شادمانی در روح همه‌ انسان‌ها نهادینه شده است به طوریکه می‌توان از نشاط اجتماعی برای پیشبرد اهداف‌های معین در زندگی یاد کرد. نشاط و کار در کنار هم می‌توانند سازگار باشند اما مسئله کار، زمانی دارای بالاترین بهره وری است که محیط کاری پر از نشاط وشادی باشد.به طور کلی نشاط؛ یک عنصر برای موفقیت در کسب و کار، حفظ مشتری، جذب و حفظ کارکنان با استعداد است به طوریکه  می‌تواند یک فضای رقابتی برای حفظ آن صنعت به دنبال داشته باشد.

او در ادامه تاکید کرد: به گفته کارشناسان، شرکت‌های بسیاری توانستند کار و نشاط را با هم تلفیق کرده و ارتباطات روزمره و فضای کسب و کار را افزایش دهند. افراد می توانند در جهت رشد فضای‌های کاری خود، گامی مثبت بردارند.

 

حیدری قوانین حاکم سازمان ملل متحد بر نشاط اجتماعی در محیط کاری را ضروری دانست و گفت : سازمان ملل متحد از واژه‌های نشاط اجتماعی ، شادکامی و امید به زندگی به عنوان برخی متغیر‌ها در جهت درجه بندی جوامع شاد یاد کرده و اعتقاد دارد اگر یک جامعه به هر دلیلی مولفه‌ها و شاخصه‌های نشاط اجتماعی را نداشته باشد، از نظر آن سازمان توسعه یافته نیست.

 

او گفت: طبق دیدگاه مسئولین می توان نشاط اجتماعی در محیط‌های کاری و زندگی را سر آغاز توسعه اجتماع و جامعه دانست تا در مسیر توسعه محصولات گامی موثر بر داریم ، در واقع نگرش و حرکت مثبت کارکنان می تواند انگیزه آن‌ها را نسبت به  توسعه کار و کاهش خروج و مشارکت بیشتر آنها در محیط‌های کاری افزایش دهد .

 

مدیرکل امور استان‌های سازمان نظام روان شناسی تصریح کرد: ثروت همیشه نمی‌تواند تاثیری در شادکامی افراد داشته باشد. شاخصه‌های معیشتی ، سیاسی ، فرهنگی ، رفاهی و علمی از دیگر اولویت های افراد در جهت شادمانی آنها دارد .
 

حیدری یادآوری کرد: طبق آمار ایران رتبه ۱۰۵ را در بین کشورهای مورد بررسی در سال ۲۰۱۶ به خود اختصاص داده است. براین اساس نشاط اجتماعی در کشور پایین‌تر از میانگین جهانی است. 

 

او در پایان گفت: برای رفع موانع بر سر راه  نشاط اجتماعی باید مکان هایی را برای تخلیه  هیجانات  افراد فراهم کرد. برای مثال برنامه‌هایی مفرح از قبیل تئاتر در فضاهای عمومی شهر می تواند نشاط اجتماعی را در میان افراد جامعه افزایش دهد .