مردان فکر می‌کنند دروغگویان بهتری هستند
میگنا: به گزارش مدیکال اکسپرس، براساس تحقیقات انجام شده توسط دکتر "برایانا وریگین" از دانشگاه پورتسموث، افرادی که در دروغ گفتن تبحر دارند، معمولا سخنوران خوبی هستند و دروغ‌های بیشتری نسبت به دیگران و معمولاً به خانواده، دوستان، همسر و همکاران خود می‌گویند.
دروغگوهای خبره همچنین ترجیح می‌دهند به جای دروغگویی در پیام‌های متنی، رو در رو دروغ بگویند و رسانه‌های اجتماعی جولانگاه آنان نیست.
دکتر "وریگین" که وقت خود را بین دانشگاه‌های پورتسموث و ماستریخت هلند تقسیم میکند، گفت: ما بین تخصص در دروغگویی و جنسیت ارتباط معنی داری پیدا کردیم. آقایان بیش از دو برابر نسبت به بانوان فکر می‌کنند که دروغگوهای بهتری هستند. تحقیقات قبلی نشان داده است که بیشتر مردم در روز یک یا دو دروغ می‌گویند، اما این آمار، دقیق نیست. زیرا بیشتر مردم هر روز دروغ نمی‌گویند، بلکه تعداد کمی از دروغگوهای حرفهای مسئول اکثر دروغ‌های گزارش شده هستند.
وی افزود: آنچه در مطالعه ما مشخص شد این است که تقریباً نیمی از (۴۰ درصد) همه دروغ‌ها توسط تعداد بسیار کمی از دروغگویان حرفهای گفته میشود و این افراد به کسانی که به آنها نزدیکتر هستند، دروغ می‌گویند.
وی ادامه داد: دروغگوهای متبحر به خوبی از کلمات استفاده می‌کنند و خوب حرف می‌زنند، دروغ‌های خود را با حقیقت پیوند می‌زنند، بنابراین تشخیص آن برای دیگران سخت میشود. آنها همچنین در پنهان کردن دروغ‌های خود در داستان‌های ظاهراً ساده و واضح استاد هستند، به طوری که تردید در حرفهای آنها برای دیگران سخت است.
دکتر "وریگین" ۱۹۴ نفر که نیمی از آنها مردان و نیمی از آنها زنان بودند را با میانگین سنی ۳۹ سال مطالعه کرد.
از آنها سؤالاتی پرسیده شد، از جمله اینکه در فریب دیگران چقدر خوب هستند. در ۲۴ ساعت گذشته چه تعداد دروغ گفته‌اند. نوع دروغ‌هایی که گفته‌اند چه بوده است. به چه کسی دروغ گفته‌اند و به صورت رو در رو دروغ گفته‌اند یا از راه‌های دیگر.
وی افزود: مطالعات ما نشان می‌دهد که ما آنقدرها که فکر می‌کنیم هم در تشخیص دروغ مهارت نداریم. اکثر ما در بهترین حالت ۵۰ درصد شانس داریم دروغ طرف مقابل را کشف کنیم. ما می‌خواستیم روی کسانی که در دروغگویی خوب هستند، تمرکز کنیم و سعی کنیم درک کنیم که چگونه و با چه کسی این کار را انجام می‌دهند.
این مطالعه نشان داد که یکی از راهبردهای اصلی دروغگوها این است که دروغ‌های موجهی را که نزدیک به حقیقت هستند، بگویند و اطلاعات زیادی نمی‌دهند و هرچه کسی فکر کند در حال دروغگویی هستند، دروغ‌های بیشتری خواهند گفت.
متداول‌ترین استراتژی در بین تمام دروغگویان، اعم از متخصص یا ناشی، عدم بیان اطلاعات خاص بود. اما دروغگوهای خبره به این توانایی مسلط هستند که یک دروغ را به یک داستان باورپذیر پیوند می‌زنند که باعث میشود دروغشان پنهان شود.
جالب اینجاست در مقابل، کسانی که فکر می‌کردند که در دروغگویی خوب نیستند، وقتی دروغ می‌گفتند، مبهم بودند و طرف مقابل تقریبا به آنها شک نمی‌کرد.
به طور کلی از ۱۹۴ نفر، رایج‌ترین فریب‌ها برای پنهان کردن دروغ، به ترتیب "دروغ‌های سفید" یا همان دروغ مصلحتی، اغراق، پنهان کردن اطلاعات، دفن دروغ در یک داستان واقعی و سرهم کردن داستان‌های غیرواقعی بودند.
اکثر مردم تمایل به دروغ گفتن رو در رو، سپس از طریق پیامک، تماس تلفنی، ایمیل و در آخر از طریق رسانه‌های اجتماعی دارند!
اغلب دروغگوهای خبره بیشتر به خانواده، دوستان یا همکاران خود دروغ می‌گویند و کمتر از همه به کارفرمایان خود دروغ می‌گویند.
این مطالعه هیچ ارتباطی بین سطح تحصیلات و توانایی دروغگویی نشان نداد.
دکتر "وریگین" گفت: تحقیقات بیشتری لازم است، به ویژه در مورد درک بهتر تخصص دروغگوها در نهفتن دروغ در اطلاعات صحیح و در استفاده از حقایق که دریافتن آنها غیرممکن بود.
دروغگوهای خبره همچنین ترجیح می‌دهند به جای دروغگویی در پیام‌های متنی، رو در رو دروغ بگویند و رسانه‌های اجتماعی جولانگاه آنان نیست.
دکتر "وریگین" که وقت خود را بین دانشگاه‌های پورتسموث و ماستریخت هلند تقسیم میکند، گفت: ما بین تخصص در دروغگویی و جنسیت ارتباط معنی داری پیدا کردیم. آقایان بیش از دو برابر نسبت به بانوان فکر می‌کنند که دروغگوهای بهتری هستند. تحقیقات قبلی نشان داده است که بیشتر مردم در روز یک یا دو دروغ می‌گویند، اما این آمار، دقیق نیست. زیرا بیشتر مردم هر روز دروغ نمی‌گویند، بلکه تعداد کمی از دروغگوهای حرفهای مسئول اکثر دروغ‌های گزارش شده هستند.
وی افزود: آنچه در مطالعه ما مشخص شد این است که تقریباً نیمی از (۴۰ درصد) همه دروغ‌ها توسط تعداد بسیار کمی از دروغگویان حرفهای گفته میشود و این افراد به کسانی که به آنها نزدیکتر هستند، دروغ می‌گویند.
وی ادامه داد: دروغگوهای متبحر به خوبی از کلمات استفاده می‌کنند و خوب حرف می‌زنند، دروغ‌های خود را با حقیقت پیوند می‌زنند، بنابراین تشخیص آن برای دیگران سخت میشود. آنها همچنین در پنهان کردن دروغ‌های خود در داستان‌های ظاهراً ساده و واضح استاد هستند، به طوری که تردید در حرفهای آنها برای دیگران سخت است.
دکتر "وریگین" ۱۹۴ نفر که نیمی از آنها مردان و نیمی از آنها زنان بودند را با میانگین سنی ۳۹ سال مطالعه کرد.
از آنها سؤالاتی پرسیده شد، از جمله اینکه در فریب دیگران چقدر خوب هستند. در ۲۴ ساعت گذشته چه تعداد دروغ گفته‌اند. نوع دروغ‌هایی که گفته‌اند چه بوده است. به چه کسی دروغ گفته‌اند و به صورت رو در رو دروغ گفته‌اند یا از راه‌های دیگر.
وی افزود: مطالعات ما نشان می‌دهد که ما آنقدرها که فکر می‌کنیم هم در تشخیص دروغ مهارت نداریم. اکثر ما در بهترین حالت ۵۰ درصد شانس داریم دروغ طرف مقابل را کشف کنیم. ما می‌خواستیم روی کسانی که در دروغگویی خوب هستند، تمرکز کنیم و سعی کنیم درک کنیم که چگونه و با چه کسی این کار را انجام می‌دهند.
این مطالعه نشان داد که یکی از راهبردهای اصلی دروغگوها این است که دروغ‌های موجهی را که نزدیک به حقیقت هستند، بگویند و اطلاعات زیادی نمی‌دهند و هرچه کسی فکر کند در حال دروغگویی هستند، دروغ‌های بیشتری خواهند گفت.
متداول‌ترین استراتژی در بین تمام دروغگویان، اعم از متخصص یا ناشی، عدم بیان اطلاعات خاص بود. اما دروغگوهای خبره به این توانایی مسلط هستند که یک دروغ را به یک داستان باورپذیر پیوند می‌زنند که باعث میشود دروغشان پنهان شود.
جالب اینجاست در مقابل، کسانی که فکر می‌کردند که در دروغگویی خوب نیستند، وقتی دروغ می‌گفتند، مبهم بودند و طرف مقابل تقریبا به آنها شک نمی‌کرد.
به طور کلی از ۱۹۴ نفر، رایج‌ترین فریب‌ها برای پنهان کردن دروغ، به ترتیب "دروغ‌های سفید" یا همان دروغ مصلحتی، اغراق، پنهان کردن اطلاعات، دفن دروغ در یک داستان واقعی و سرهم کردن داستان‌های غیرواقعی بودند.
اکثر مردم تمایل به دروغ گفتن رو در رو، سپس از طریق پیامک، تماس تلفنی، ایمیل و در آخر از طریق رسانه‌های اجتماعی دارند!
اغلب دروغگوهای خبره بیشتر به خانواده، دوستان یا همکاران خود دروغ می‌گویند و کمتر از همه به کارفرمایان خود دروغ می‌گویند.
این مطالعه هیچ ارتباطی بین سطح تحصیلات و توانایی دروغگویی نشان نداد.
دکتر "وریگین" گفت: تحقیقات بیشتری لازم است، به ویژه در مورد درک بهتر تخصص دروغگوها در نهفتن دروغ در اطلاعات صحیح و در استفاده از حقایق که دریافتن آنها غیرممکن بود.
مرجع : خبرگزاری ایسنا
