در دهه های مختلف زندگی خود مستعد چه اختلالات روانی هستیم؟

 
کودکان: اضطراب، به ویژه ترس
بچه ها باید یاد بگیرند که چگونه در دنیای خود حرکت و پیشرفتکنند. اگر با این مسئله مشکل داشته باشند به راحتی ممکن است  مضطرب شوند. جفری کوهن، روانشناس بالینی در مرکز پزشکی دانشگاه کلمبیا در شهر نیویورک می گوید: "کودکان ممکن است با کمرویی، جدایی از والدین یا ترسیدن بجنگند." و این ممکن است باعث شود که آنها از هر چیز ساده مثل مدرسه، غریبه ها، حتی رفتن برای خرید نیز مضطرب شوند.


نوجوانان(14 تا 18): اضطراب، به ویژه اضطراب اجتماعی
عملکردهای اجرایی مغز تا 25 سالگی کاملاً رشد نمی کند. این باعث می شود نوجوانان از عهده احساسات خود، از جمله اضطراب، کمتر بربیایند. دکتر کوهن می گوید ، نوجوانان همچنین نشانه هایی از اضطراب اجتماعی، ترس و گاه اجتناب از موقعیت های اجتماعی را نشان می دهند. نوجوانان فکر می کنند همه افراد آنها را تماشا می کنند، اما در حقیقت این طور نیست. بنابراین شما اغلب نوجوانانی دارید که احساس می کنند زیر میکروسکوپ هستند یا خود را با سایر همسالان خود مقایسه می کنند که چه می گویند ، چه می پوشند ، و چه آنها انجام می دهند.


بزرگسالان (18 تا 25 سال): اضطراب ، اختلال دو قطبی ، اسکیزوفرنی
دکتر کوهن می گوید: "با توجه به برخی شرایط بهداشت روان ، به ویژه اختلالات روانی ،برخی مواد ژنتیکی یا بیولوژیکی وجود دارد که می تواند با یکی از مشکلات تنش زای زندگی در تعامل باشد ومغز در حال رشد در بزرگسالان جوان می تواند آنها را بیشتر در معرض خطر قرار دهد. رفتارهای اشتباهی مانند استعمال سیگار ماری جوانا یا استفاده از مواد مخدر دیگر نیز ممکن است باعث روانپریشی شود.
 

25 تا 40 ساله: اضطراب ، افسردگی ، افسردگی پس از زایمان
در دهه 30، افسردگی ممکن است اضطراب را به وجود آورد. اضطراب یک وضعیت آینده نگر برای آینده است که با تفکر" چه می شود "مشخص می شود. معمولا افراد جوان تمایل دارند که بسیار آینده گرا باشند زیرا بیشتر زندگی خود را در پیش روی خود می بینند. موقعیت های استرس زا ها مانند از دست دادن شغل نیز می توانند باعث بروز افسردگی شوند، همانطور که رنانی که یک نوزاد دارند نیز اغلب دچار افسردگی پس از زایمان می شوند.


دهه 40 و 50: افسردگی، خودکشی
طبق اعلام مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری در ایالات متحده ، بزرگسالان 40 تا 59 ساله بیشترین میزان افسردگی را دارند. در این سنین یک رویداد آسیب زا (تصادف یا طلاق) می تواند باعث افسردگی شود. بنابراین افراد در این سنین نیاز به مراقبت بسیار زیادی دارند.

دهه 60: افسردگی، سوء مصرف مواد
افراد در دهه 60 سالگی خود به احتمال زیاد با مشکلاتی مانند مرگ همسر، با یک واقعه افسرده کننده روبرو شده اند. آدام روزنبلات، دکتر و مدیر روانپزشکی سالمندان در دانشگاه مریلند، در هاورد می گوید: "این حالت ممکن است با افراد مسن که دچار بیماری های جسمی در ارتباط با افسردگی هستند مشکلاتی مضاعفی مثل سکته های مغزی، سرطان یا بیماری قلبی تحمیل کند.


دهه 70 و بعد از آن: افسردگی ، زوال عقل
دبورا دی مارین، روانپزشک سالمندان در بیمارستان مونتی سینای در نیویورک می گوید، پزشکان می توانند افسردگی در سالمندان را به راحتی با علائمی ماننداز دست دادن اشتها ، مشکلات خواب، انرژی کم و مواردی مشابه به راحتی شناسایی کنند.

وی می افزاید: "هرچه افراد پیرتر شوند ، مشکلات پزشکی بیشتری دارند و همچنین ممکن است انزوای اجتماعی بیشتری داشته باشند."  بین افسردگی در زندگی و زوال عقل رابطه وجود دارد، که مشکلات رفتاری دیگری مانند تحریک پذیری ، اضطراب و پارانویا را توسعه می دهد.